Την ακλόνητη θέλησή τους για απελευθέρωση και επιστροφή στην κατεχόμενη Άχνα διατράνωσαν για ακόμη μία χρονιά οι κάτοικοί της στην εκδήλωση διαμαρτυρίας με τίτλο «Ημέρα Μνήμης Κατεχόμενης Άχνας» με αφορμή την 51η επέτειο από την κατάληψη της Άχνας στις 28 Αυγούστου 1974 από τους Τούρκους εισβολείς.
Η αντικατοχική εκδήλωση άρχισε με πορεία 400 μέτρων, από το Κοιμητήριο μέχρι το συρματόπλεγμα απέναντι από την κατεχόμενη εκκλησία Αγίας Μαρίνας. Στη συνέχεια τελέστηκε δέηση για τους αγνοούμενου και τρισάγιο για τους πεσόντες, ακολούθησαν ομιλίες από τον Αντιδήμαρχο του Δημοτικού Διαμερίσματος Άχνας – Δήμου Αγίας Νάπας κ. Νίκο Βάσιλα και τον Δρ. Μιχάλη Παπαγρηγορίου, Λαϊκοί ποιητές απήγγειλαν ποιήματα και επιδόθηκε ψήφισμα στον ΄Υπατο Αρμοστή της Βρετανίας στην Κύπρο.
Σε χαιρετισμό του ο Αντιδήμαρχος του Δημοτικού Διαμερίσματος Άχνας κ. Νίκος Βάσιλας ανέφερε ότι «συγκεντρωθήκαμε για ακόμη μια χρονιά εδώ, 51 χρόνια μετά που φύγαμε από την ΄Άχνα για να διατρανώσουμε ότι δεν την ξεχάσαμε, ότι δεν ξεχάσαμε την θυσία των τόσων ηρώων του 1974. Μαζευτήκαμε εδώ γιατί το χρωστάμε στους συγχωριανούς μας Κυριάκο Κκολού, Λάμπρο Βαρδάκη, ΄Αδωνη Χριστοφόρου, Παναγιώτη Κωνσταντίνου και Γεώργιο Ιωακείμ που έπεσαν ηρωικά για να έχουμε εμείς όσο μας έμεινε κομμάτι ελεύθερο όπως επίσης και στους αγνοούμενούς μας Γιώργο Σωκράτη, Γιαννάκη Κόκκινο, Ανδρέα Κοντού και Αδούλλη Σενέκκη καθώς και στους φονευθέντες από τον Αττίλα άνανδρα συγχωριανούς μας Θεοδόση Γιαννάκη, Νικόλα και Ανδρούλλα Λίγκη και Ευστάθιο και Γιαννάκη Ευσταθίου».
«Ο μόνος τρόπος για να ελευθερωθούμε» σημείωσε, «είναι να μην ξεχάσουμε και αυτό κάνουμε σήμερα. Ερχόμαστε εδώ για να μην ξεχάσουμε αλλά για να μάθουν και οι πιο μικροί ότι εδώ είναι η Κοινότητά μας εδώ είναι θαμμένοι οι πρόγονοί μας και κάποτε θα έρθουμε εδώ να κατοικήσουμε».
Στην ομιλία του, ο Δρ. Μιχάλης Παπαγρηγορίου τόνισε ότι η Άχνα ζει μέσα από την ψυχή και την καρδιά των κατοίκων της, παρά την τουρκική κατοχή. Υπογράμμισε το καθήκον όλων, και ιδιαίτερα των νέων γενεών, να διατηρήσουν άσβεστη τη μνήμη και να μην αποδεχθούν ποτέ την αδικία ως κανονικότητα.
Αναφέρθηκε στην ιστορική πορεία του χωριού, τονίζοντας ότι το 1974 οι κάτοικοι ξεριζώθηκαν βίαια από τα σπίτια, τις εκκλησίες και τις περιουσίες τους. Ωστόσο, η ιστορία της Άχνας δεν τελείωσε τότε, αφού το χωριό εξακολουθεί να ζει μέσα από τους ανθρώπους του και τις μνήμες τους. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στον ηρωισμό και την αλληλεγγύη των Αχνιωτών, οι οποίοι ακόμη και τις κρίσιμες μέρες της εισβολής έδειξαν θάρρος, οργάνωση και αλληλοβοήθεια, παλεύοντας για να κρατηθεί ο τόπος τους, παρόλο που οι δυνάμεις ήταν άνισες.
Τόνισε ότι μέσα στα 51 χρόνια προσφυγιάς, η κοινότητα απέδειξε πως δεν λύγισε. Αντίθετα, δημιούργησε, πρόκοψε, μόρφωσε τα παιδιά της και κράτησε ζωντανή την αξιοπρέπεια και τις αξίες της, στέλνοντας μήνυμα ότι ο κατακτητής δεν κατάφερε να την γονατίσει.
Υπογράμμισε πως το Κυπριακό δεν είναι ένα τοπικό ζήτημα, αλλά θέμα διεθνούς δικαίου, παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αμφισβήτησης της κυριαρχίας κράτους-μέλους του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γι’ αυτό και είναι απαραίτητη η σταθερή καταδίκη της κατοχής από τη διεθνή κοινότητα και η στήριξη στις προσπάθειες για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση.
Την Ημέρα Μνήμης Κατεχόμενης Αχνας διοργάνωσαν το Δημοτικό Διαμέρισμα ΄Αχνας – Δήμου Αγίας Νάπας και τα οργανωμένα σύνολα του διαμερίσματος.