Ο 21χρονος νικητής του «The Voice», Γιάννης Μαργάρης μιλά στο περιοδικό Down Town Κύπρου και τον Αλέξανδρο Πρίφτη, για το πόσο έχει αλλάξει η ζωή του τις τελευταίες μέρες, απαντάει στα σχόλια που δέχτηκε από το διαδίκτυο, μας εξομολογείται τη μεγάλη επανάσταση που έκανε βάφοντας τα μαλλιά του μπλε και εξηγεί το λόγο που δεν έχει ερωτευτεί ποτέ μέχρι σήμερα.
Σήμερα, πώς αντιμετωπίζεις όλη αυτή τη δημοσιότητα;
Καλά, μη φανταστείς ότι γίνεται χαμός, αλλά με αναγνωρίζουν όταν βγαίνω έξω. Κοίτα, όταν ήμουν μικρός, ακόμα και σήμερα δηλαδή, δεν μου άρεσε η δημοσιότητα. Ποτέ δεν φαντάστηκα τον εαυτό μου διάσημο και αναγνωρίσιμο! Με τρόμαζε αυτή η ιδέα. Μου αρέσει η αγάπη που εισπράττω από τον κόσμο – θα σε σταματήσουν, θα σου κορνάρουν στο δρόμο… Ως άνθρωπος είμαι χαμηλών τόνων. Θα προτιμήσω ένα χαλαρό χώρο να πιω το ποτό ή τον καφέ μου, να πάω κάπου ήρεμα με την παρέα μου, παρά κάπου που να γίνεται πανικός.
Δεν βγαίνω, άλλωστε, κάθε μέρα στα clubs και δεν μου αρέσει ο συνωστισμός. Οπότε, πιστεύω ότι όλο αυτό που ζω τώρα, δεν θα κρατήσει πολύ. Άντε τέσσερις μήνες. Δεν θα είμαι συνεχώς μέσα στη δημοσιότητα και θα χαλαρώσει αυτό το πράγμα, θα πάρει μια κανονικότητα.
Ποιο ήταν το πρώτο τηλεφώνημα που έκανες όταν κέρδισες το παιχνίδι;
Όταν ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα, για τις επόμενες 24 ώρες δεν χρησιμοποίησα το κινητό μου. Μόνο στη μάνα μου απάντησα, η οποία πήρε να μου πει «συγχαρητήρια» με κλάματα. Βασικά δεν μιλούσε, μόνο έκλαιγε. Έκλαιγε συνεχώς, μου έλεγε πόσο χαρούμενη ήταν. Αλλά, με κλάματα. Κλασική Κύπρια μάνα!
Ο Κωστής Μαραβέγιας τι σου είπε;
Ο Κωστής με πίστευε πολύ. Μου είπε πως ήταν απλά μία νίκη. Τίποτε άλλο. Το παιχνίδι είναι μια ευκαιρία, ώστε να μου ανοίξουν κάποιες πόρτες στις οποίες, μέχρι πρόσφατα, δεν είχα καν πρόσβαση. Το ότι αναδείχτηκα νικητής του «The Voice», δεν λέει κάτι.
Πιστεύεις ότι θα μπορούσες να κερδίσεις αν επέλεγες άλλον coach, εκτός του Μαραβέγια;
Όχι, αυτό δεν το πιστεύω. Ο Κωστής έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Με βοήθησε να διαχειριστώ τον εαυτό μου, τις ανασφάλειές μου, μου έδειξε εμπιστοσύνη. Έγινε δικός μου άνθρωπος.
Ενημερώθηκες καθόλου για τον διαδικτυακό πόλεμο που ξέσπασε -και είχε εσένα στο επίκεντρο- ανάμεσα σε Κύπριους και Ελλαδίτες;
Ναι, το έμαθα. Με ενόχλησε πολύ όλο αυτό. Ξέρεις, δεν μπορώ να δεχτώ ότι οι Κύπριοι ψηφίζουν μόνο τους Κύπριους, γι’ αυτό και κερδίζουν, ενώ οι Ελλαδίτες δεν τα καταφέρνουν. Για μένα αυτή η θεωρία δεν στέκει. Δεν είναι κακό να σε ψηφίζουν οι Κύπριοι, αλλά είναι άσχημο να τα βάζουν όλοι με ένα 21χρονο παιδί, να τον βρίζουν όλοι και να λένε πως είναι «άφωνος» ή «ατάλαντος». Η Ελλάδα έχει 11 εκατομμύρια πληθυσμό. Η Κύπρος ένα εκατομμύριο. Μα, και δέκα φορές να με ψήφιζαν μόνο οι Κύπριοι, και πάλι δεν θα έβγαινα εγώ. Αυτό σημαίνει ότι με υποστήριξαν και Ελλαδίτες. Άρα δεν ισχύουν τα όσα λένε.
Γιατί η Ελλάδα με στήριξε πάρα πολύ! Κι αυτό το βλέπω όταν βγαίνω στο δρόμο, με πόση αγάπη και θέρμη με αντιμετωπίζουν.
Θα συμμετείχες σε ένα σχήμα στα μπουζούκια;
Όχι, δεν θα το έκανα. Δεν είναι άσχημα τα μπουζούκια ή χαμηλής αισθητικής, όπως λένε κάποιοι -γιατί κι εμένα μου αρέσουν αυτά τα κομμάτια και τα ακούω- όμως, δεν θα μπορούσα να υποστηρίξω ερμηνευτικά αυτά τα τραγούδια. Δεν θα τα πω καλά. Ξέρω ότι είναι πιο εύκολο για έναν καλλιτέχνη να πιάσει δουλειά στα μπουζούκια, σε αντίθεση με μία μουσική σκηνή. Όμως, εμένα το όνειρό μου δεν είναι να βγαίνω στις πίστες και να παίρνω τα χιλιάδες ευρώ. Θέλω να λέω τα κομμάτια που εγώ θα γράφω και θα με εμπνέουν.
Υπάρχουν καλλιτέχνες πρότυπα για σένα;
Όχι. Στα 16 μου είχα μία φίλη η οποία με ώθησε να πάω σε ωδείο. Τραγουδούσα τυχαία και μου είπε «ξέρεις ότι έχεις πολύ καλή φωνή;». Εγώ δεν την πίστεψα και νόμιζα ότι μου λέει βλακείες. Λίγο καιρό μετά γράφτηκα στο ωδείο κι έτσι ξεκίνησα.
Έχεις κι άλλα απωθημένα;
Μόνο τα ταξίδια και το «The Voice». Δεν με ένοιαζε τόσο η νίκη όσο το να με πάρουν. Σκέψου ότι πριν από δύο χρόνια είχα ξαναπάει στο «The Voice» του ΑΝΤ1 και με έκοψαν!
Αλήθεια; Δεν γύρισε κανένας coach την καρέκλα του;
Δεν έφτασα καν σε αυτό το στάδιο. Με έκοψαν από τα pre-auditions κιόλας. Δεν φάνηκα ποτέ στην κάμερα.
Σε ενόχλησαν τα σχόλια για τα κιλά και την εμφάνισή σου;
Ήμουν έτοιμος να ακούσω τα πάντα. Το περίμενα. Με πείραξε πολύ, όμως, γιατί με αφορά η άποψη του κόσμου. Πικράθηκα γι’ αυτά τα σχόλια. Αλλά, πλέον, θα θωρακίσω τον εαυτό μου και δεν θα διαβάζω αυτά τα σχόλια.
Στο σχολείο τα παιδιά σού έκαναν άσχημα σχόλια;
Όχι, όχι. Δεν τους αφορούσε η εμφάνισή μου, ούτε μπορώ να πω ότι δέχτηκα bullying. Με έβλεπαν με συμπάθεια. Ίσως, γιατί είχα πολλές παρέες και ήμουν δημοφιλής.
Μπήκες ποτέ στη διαδικασία να αλλάξεις την εικόνα σου;
Όχι, δεν το έχω κάνει ποτέ. Ούτε δίαιτα έχω κάνει. Θέλω να χάσω κιλά, αλλά για μένα. Όχι, επειδή κάποιοι κάνουν άσχημα σχόλια και θέλω να σταματήσουν. Μόνο για μένα θα το κάνω! Δεν θα με πιέσει κανείς. Άλλωστε, και οι δικοί μου ποτέ δεν με πίεσαν. Δεν με ζόρισαν. Στα 17 μου έβαψα τα μαλλιά μου μπλε. Ξέρεις τι είναι σε ένα χωριό της Κύπρου να βάψει ένα παιδί τα μαλλιά του μπλε; Επανάσταση! Οι δικοί μου αντέδρασαν, αλλά μετά το συνήθισαν. Τώρα πια, αν κάνει το ίδιο ένα άλλο παιδάκι δεν θα του πουν κάτι. Όλοι θυμούνται ότι ο Γιάννης Μαργάρης έβαψε μπλε τα μαλλιά του (γελάει).
Στον έρωτα είσαι επαναστάτης;
Όχι. Σε κάποια κομμάτια της ζωής μου είμαι, σε κάποια άλλα όχι. Σ’ αυτά είμαι λίγο δειλός, δεν κάνω βήματα. Άλλωστε, δεν έχω ερωτευτεί ποτέ. Ο έρωτας δεν υπήρξε ποτέ στη ζωή μου. Το θέμα είναι να ερωτευτείς κάποιον άνθρωπο και να είναι αμοιβαίο. Όχι μονόπλευρο. Είναι σημαντικός ο έρωτας, θέλω πολύ να μου συμβεί, αλλά δεν μου συνέβη ως τώρα. Μάλλον δεν έκανα ποτέ κανένα βήμα, δείλιασα. Πιστεύω και στο κεραυνοβόλο, όμως. Είναι και θέμα τύχης. Όμως, ναι, φοβάμαι και την απόρριψη. Είμαι ντροπαλός.
Πηγή:Miss bloom
