Πρόσφατες μελέτες ( Hill , 1997) αναφέρουν ότι, από ένα κατάλογο οκτώ κινήτρων τα οποία ο άνθρωπος έχει σεξουαλικές επαφές, το κίνητρο της απόκτησης παιδιού είναι το λιγότερο ζητούμενο ή επικαλούμενο.
Πιστεύεται δε ότι αυτό ήταν πάντοτε έτσι, για όλους τους ανθρώπους, σε όλες τις εποχές. Από την αυγή της ιστορίας, άνδρες και γυναίκες ήθελαν να είναι σε θέση να αποφασίσουν οι ίδιοι πότε και με ποιόν θα αποκτούσαν παιδί, κι αν ήταν δυνατό να μπορούσαν να επιλέξουν και το γένος του.
Αντισυλληπτικές μέθοδοι, με τη μια ή την άλλη μορφή έχουν χρησιμοποιηθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια στη ιστορία του ανθρώπινου γένους.
Η αντισύλληψη χρησιμοποιήθηκε ακόμη και σε πολιτισμούς και κοινωνίες οι οποίοι είχαν αυστηρούς κώδικες, πολιτικούς, κοινωνικούς ή θρησκευτικούς, που απαιτούσαν από τους ανθρώπους «να είναι παραγωγικοί και να αυξάνονται». Βεβαίως οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν πριν τον 20ον αιώνα δεν ήταν τόσο ασφαλείς και αποτελεσματικές όπως αυτές που έχουμε σήμερα στη διάθεση μας.
Στη παρούσα διάλεξη, θα επιχειρήσω μια ιστορική αναδρομή σε βάθος χρόνια, για να κατανοήσουμε από πού πέρασε η ανθρώπινη ανάγκη και αναζήτηση στο θέμα του ελέγχου των γεννήσεων. Λόγω της μητριαρχίας και της ελεύθερης σεξουαλικής σχέσης των πρωτόγονων, η γυναίκα της παλαιολιθικής εποχής ήταν τον περισσότερο καιρό έγκυος ή θήλαζε και μεγάλωνε τα μικρά της.
Παρόλα αυτά, ο πληθυσμός δεν αποτελούσε πρόβλημα, ούτε αυξανόταν ραγδαία, γιατί πολλά παιδιά δεν γεννιούνταν καν, και τα περισσότερα που γεννιούνταν δεν επιβίωναν. Η βρεφική θνησιμότητα ήταν πολύ μεγάλη.
Διαβάστε περισσότερα στο paidiatros.com
Πηγή: Sigmalive
Discussion about this post