Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ: Η γιορτή των Ταξιαρχών που τιμά η Ορθοδοξία σήμερα

Κάθε χρόνο στις 8 Νοεμβρίου η Εκκλησία τιμά τους αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ και γενικά όλους τους αγγέλους. Την ημέρα αυτή φέρουν τα ονόματα Μιχαήλ, Γαβριήλ, Άγγελος, Σεραφείμ, Ραφαήλ, Σταμάτης, Στρατηγός, Ταξιάρχης και Πανορμίτης. Ο αρχάγγελος Μιχαήλ είναι προστάτης της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας.

Πρόκειται για τη σύναξη, τη συνάθροιση δηλαδή των πιστών, που εύλογα θέσπισε η Ορθόδοξη Εκκλησία, για να αποδώσουν την πρέπουσα τιμή στους λειτουργούς του Θεού και δικούς μας προστάτες και φύλακες σε μία κοινή γι’ αυτούς εορτή.

Οι αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ παρουσιάζονται συνήθως με σπαθί ή σκήπτρο στο δεξί χέρι, σύμβολο της εξουσίας που τους χάρισε ο Θεός. Στο αριστερό δε χέρι τους, είθισται να κρατούν μια σφαίρα, η οποία συμβολίζει τον κόσμο. Ο Απόστολος Παύλος στην προς Εβραίους επιστολή του αναφέρει ότι όλοι οι άγγελοι του Θεού «εισί λειτουργικά πνεύματα εις διακονίαν αποστελλόμενα δια τους μέλλοντας κληρονομείν σωτηρίαν».

Οι άγγελοι είναι ασώματοι και άυλοι. Υμνούν τον Θεό ακατάπαυστα. Περικυκλώνουν τον Θρόνο του Θεού στον Ουρανό, αλλά στέκονται με δέος και φόβο και σεβασμό, μη δυνάμενοι να ατενίσουν τον Θεό κατά πρόσωπο. Ο Θεός και Δημιουργός του σύμπαντος κόσμου, εκτός από τον ορατό και υλικό κόσμο, δημιούργησε και τον άυλο και αόρατο αγγελικό κόσμο, ως Ποιητής «ορατών τε πάντων και αοράτων», καθώς ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεώς μας.

Οι άγγελοι χωρίζονται σε εννέα τάγματα: Χερουβίμ και Σεραφείμ, Θρόνοι, Κυριότητες, Δυνάμεις, Εξουσίες, Αρχές, Αρχάγγελοι και Άγγελοι. Υπήρχε και δέκατο τάγμα επειδή όμως ακολούθησε τον αρχηγό του, τον Εωσφόρο, ο οποίος περηφανεύτηκε υπερβολικά μπροστά στον Θεό, ξέπεσε από τη δόξα που είχε και από φωτεινός (Εωσφόρος = αυτός που φέρνει την αυγή, το φως) έγινε σκοτεινός διάβολος και οι άγγελοι αυτοί σκοτεινοί και κακοί δαίμονες, αφού απομακρύνθηκαν από το φως και την αγάπη του Θεού.

Η παράδοση λέει ότι ο αρχάγγελος Μιχαήλ ήταν εκείνος ο οποίος σταμάτησε την πτώση των αγγέλων φωνάζοντας με θάρρος: «Πρόσχωμεν!». Δηλαδή, «ας προσέξουμε τι πάμε να κάνουμε, γιατί δεν είμαστε θεοί, αλλά πλάσματα του Θεού και επομένως ας σταθούμε ταπεινά στη θέση που μας έχει βάλει και ας Τον δοξάζουμε».

Έκτοτε όσοι δεν παρασύρθηκαν στην πτώση, αλλά «εν ομονοία, ενώσει και φόβω Θεού» έμειναν σταθεροί, παρέμειναν συγχρόνως και άτρεπτοι πλέον στο αγαθό και στην υπακοή προς τον Κτίστη και Δημιουργό τους. Γι’ αυτή τη μοναδική του συμβολή ο Μιχαήλ κατέχει την πρώτη και κυρίαρχη θέση ανάμεσα στους αρχαγγέλους, που ξεχωρίζει και στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη.