Τι γράφει στο ημερολόγιό του ο αξιωματικός της υπηρεσίας πληροφοριών της αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας, Τζέσι Μαρσέλ, ένα ημερολόγιο που ήταν να παραμείνει για πάντα μυστικό;
Ήταν στις 7 Ιουλίου 1947 όταν κάτι συντρίμμια κοντά στο Ρόσγουελ του Νέου Μεξικού θα άφηναν κληρονομιά το διαπρεπέστερο μυστήριο του σύγχρονου κόσμου.
Αν ήταν η μεγαλύτερη ανακάλυψη της οικουμένης, μια καλοστημένη φάρσα ή η μαζικότερη επιχείρηση συγκάλυψης όλων των εποχών, αυτό παραμένει ανοιχτό, μιας και τελεσίδικες ή εύκολες απαντήσεις δεν χωρούν.
Αυτό που ήταν εξάλλου αρχικά τα συντρίμμια ενός ιπτάμενου δίσκου με εξωγήινα όντα εντός του σύντομα μετατράπηκε σε πειραματικό μετεωρολογικό μπαλόνι.
Όπως γνωρίζουμε από την τεράστια απήχηση που έμελλε να έχει στα κατοπινά χρόνια το περιστατικό του Ρόσγουελ, ένας αγρότης ανακάλυψε κάτι περίεργα χαλάσματα στο ράντσο του στο Νέο Μεξικό και ζήτησε στις 7 Ιουλίου τη βοήθεια των Αρχών.
Μια ερευνητική ομάδα από τη γειτονική αεροπορική βάση στάλθηκε αμέσως στο σημείο για να μελετήσει ό,τι πιστεύεται ότι έλαβε χώρα στις 2 Ιουλίου.
Ταυτοχρόνως, όπως μάθαμε αργότερα, μια δεύτερη τοποθεσία έφερε το μεγαλύτερο ποσοστό των συντριμμιών. Αυτό το μέρος ήταν που κρατήθηκε ουσιαστικά μυστικό.
Οι φήμες όμως για πτώση Άγνωστης Ταυτότητας Ιπτάμενου Αντικειμένου έδιναν και έπαιρναν μεταξύ των κατοίκων της μικρής αυτής νοτιοδυτικής πολίχνης πολύ πριν φτάσουν στο σημείο τα μέλη της Πολεμικής Αεροπορίας.
Ο Τζέσι Μαρσέλ, στρατοπεδευμένος στη βάση του Ρόσγουελ, ήταν από τους ανθρώπους που στάλθηκαν για να διαλευκάνουν τι έγινε.
Στο πρώτο μάλιστα επίσημο ανακοινωθέν του στρατού γινόταν λόγος για «ιπτάμενο δίσκο», αλλά μετά τα πήραν πίσω και μίλησαν για ιπτάμενη μετεωρολογική συσκευή.
Κι όμως, δεν πείστηκαν ακριβώς όλοι…
Όταν εντοπίστηκε το μυστηριώδες αντικείμενο στην έρημο κοντά στη Στρατιωτική Βάση του Ρόσγουελ του Νέου Μεξικού (RAAF) εκείνο τον Ιούλιο του 1947, ο αντισμήναρχος Τζέσι Μαρσέλ επέβλεπε το μικρό απόσπασμα που στάλθηκε να μαζέψει τα συντρίμμια.
Ο εκπρόσωπος Τύπου της 509ης Πτέρυγας Μάχης που στρατοπέδευε στη βάση του Ρόσγουελ, ο υπολοχαγός Γουόλτερ Χοτ, κλήθηκε κατά τις πρώτες πρωινές ώρες της 8ης Ιουλίου από τον διοικητή της βάσης να εκδώσει το μοιραίο δελτίο Τύπου, ενημερώνοντας τον κόσμο ότι η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ είχε μόλις ανασύρει έναν ιπτάμενο δίσκο από διπλανό ράντσο.
Το ανακοινωθέν μαγνήτισε όπως ήταν φυσικό τα βλέμματα τόσο του εθνικού όσο και του διεθνούς Τύπου. Η Αεροπορία το απέσυρε όμως αργότερα την ίδια μέρα, μιλώντας τώρα για ένα πειραματικό μετεωρολογικό μπαλόνι που είχε καταπέσει στη γειτονική φάρμα.
Στις 8 Ιουλίου ο Γουόλτερ Χοτ, κάτω από τις άμεσες διαταγές του συνταγματάρχη Μπλάνσαρντ, εξέδωσε το ιστορικό δελτίου Τύπου, το οποίο γράφει κάπου: «Η έντονη φημολογία αναφορικά με τους ιπτάμενους δίσκους έγινε χθες πραγματικότητα, όταν ο υπεύθυνος αξιωματικός της 509ης Πτέρυγας Μάχης … ήταν αρκετά τυχερός ώστε να αποκτήσει πρόσβαση σε έναν ιπτάμενο δίσκο».
Ο Τύπος των ΗΠΑ εξάπλωσε την είδηση σε όλη την αμερικανική επικράτεια: «Η Αεροπορία συνέλαβε έναν ιπτάμενο δίσκο σε ράντσο του Ρόσγουελ», γράφει η Denver Post, η οποία φιλοξενεί και τη σύντομη προφορική δήλωση του Χοτ: «Όταν αυτό [το ανακοινωθέν] βγήκε στις ειδήσεις, ο κόσμος τελείωσε λίγο-πολύ, όσο με αφορούσε φυσικά. Το τηλέφωνό μου χτύπαγε και χτύπαγε και χτύπαγε».
Την ώρα που το δελτίο Τύπου κάνει τον γύρο του κόσμου, καταφτάνουν στο γραφείο του νέες εντολές από τον διοικητή. Τώρα του ζητάνε να πει μια εντελώς διαφορετική ιστορία, πως τα συντρίμμια ανήκουν σε πειραματικό μετεωρολογικό αερόστατο μεγάλου υψομέτρου και όχι σε ΑΤΙΑ.
Ο υπολοχαγός εκδίδει πράγματι το νέο δελτίου Τύπου και γίνεται πόλος λυσσαλέας κριτικής από τον αμερικανικό Τύπο. Η πολεμική που διατυπώνεται εναντίον του τον κάνει κόκκινο πανί για όλους. Όσο για τον ίδιο, κρατά το στόμα του κλειστό. Είναι εξάλλου εν ενεργεία αξιωματικός.
Είμαστε άλλωστε στην εποχή που ο Χοτ δεν έχει πει ακόμα ότι είδε τον ιπτάμενο δίσκο και τα εξωγήινα πτώματα με τα μάτια του. Θα το έκανε όμως αργότερα, ρίχνοντας νέο φως στην υπόθεση που λάτρεψαν από την αρχή οι συνωμοσιολογικές πένες, παίρνοντας προφανώς καλή πάσα από τη στρατηγική αναδίπλωση της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ.
Ο Χοτ έγινε τελικά αντικείμενο χλευασμού αλλά και δριμείας κριτικής σε μια σειρά περιστατικών που θα έμενε γνωστή ως «Εξωγήινος του Ρόσγουελ».
Παρά το γεγονός ότι στα χρόνια που ακολούθησαν θα άλλαζε διαρκώς τον βαθμό της εμπλοκής του με την υπόθεση, ο υπολοχαγός ισχυριζόταν σταθερά ότι «κατά κανέναν τρόπο» οι υψηλόβαθμοι αξιωματικοί που χειρίστηκαν την υπόθεση δεν θα μπορούσαν να μπερδέψουν μια γήινη μετεωρολογική συσκευή με ένα εξωγήινο διαστημόπλοιο.
Και μιλούσε φυσικά για τον Τζέσι Μαρσέλ…
Η οικογένεια του αξιωματικού Μαρσέλ αποκάλυψε πρόσφατα την ύπαρξη του μυστικού ημερολογίου του, το οποίο συντάχθηκε κατά την εποχή των ερευνών.
Σύμφωνα με το κωδικοποιημένο γραπτό υλικό, ό,τι κι αν ήταν αυτό που κατέπεσε στις ερήμους του Νέου Μεξικού εντοπίστηκε το πρωινό της 3ης Ιουλίου 1947 από τον αγρότη Μακ Μπρέιζελ. Βρήκε συντρίμμια διασκορπισμένα σε μια μεγάλη ακτίνα γύρω από τον επαρχιακό δρόμο.
Ο Μπρέιζελ είχε πει μάλιστα στον Τύπο ότι τα συντρίμμια ήταν φτιαγμένα από «χάρτινα υλικά», τυλιγμένα μέσα σε «γυαλιστερό αλουμινόχαρτο». Περιέγραψε όμως και πράγματα καμωμένα από «ελαφρύ ξύλο και πλαστικό». Είπε επίσης πως κάποια από τα συντρίμμια έφεραν περίεργα σύμβολα.
Ο Μπρέιζελ ήταν που ενημέρωσε τον τοπικό σερίφη, ο οποίος απευθύνθηκε στην κοντινή αεροπορική βάση. Ο εγγονός του Μαρσέλ, Τζέσι επίσης, λέει τώρα πως ο παππούς του «εξέτασε τα άφθαρτα συντρίμμια στο χωράφι και κατέληξε πως δεν φτιάχτηκαν από ανθρώπινο χέρι».
Αν το ημερολόγιο του Μαρσέλ είναι πράγματι αυθεντικό, μια αληθινή μαρτυρία, τότε λέει μια εντελώς διαφορετική ιστορία. Εναρμονισμένη με την πρώτη επίσημη εκδοχή.
«Η κυβέρνηση ισχυρίστηκε ότι είχαν ανασύρει ένα ΟΥΦΟ, εξέδωσαν και ανακοινωθέν γι’ αυτό», λέει χαρακτηριστικά και ο πρώην πράκτορας της CIA, Μπεν Σμιθ, που ασχολήθηκε εκτενώς με το μυστήριο του Ρόσγουελ, «καμία άλλη κυβέρνηση του κόσμου δεν έχει πει ‘‘βρήκαμε ένα διαστημόπλοιο’’ και την επόμενη μέρα υπάρχει ξαφνικά νέο δελτίο Τύπου που λέει ‘‘μην ασχολείστε, ήταν απλώς ένα μετεωρολογικό μπαλόνι’’».
Είναι επίσης εξαιρετικά ενδιαφέρον ότι το ημερολόγιο του Μαρσέλ είναι γραμμένο σε μια κωδικοποιημένη γλώσσα που μόνος εκείνος καταλάβαινε. Αυτό είναι απόδειξη για κάποιους πως κάτι κρύβεται εκεί που δεν ήθελε να μάθει όλος ο κόσμος.
Ο Μαρσέλ ήταν επίσης ο άνθρωπος που ανακίνησε το ενδιαφέρον με το περιστατικό του Ρόσγουελ. Το οποίο είχε ξεχαστεί απ’ όλους και ήταν αυτός που σε μια συνέντευξή του το 1978, τριάντα χρόνια αργότερα, μίλησε ρητά για συγκάλυψη του γεγονότος, σύμφωνα με αφιέρωμα του περιοδικού Time το 1997.
Σε κάτι που ενδεχομένως να έχει κι αυτό τη σημασία του, λίγες εβδομάδες πριν το Ρόσγουελ ο πιλότος μαχητικού Κένεθ Άρνολντ είχε αναφέρει μια συνάντηση στον αέρα με περισσότερα από ένα μυστηριώδη αντικείμενα.
Ο πιλότος τα περιέγραψε σαν «λευκές σφαίρες που χοροπηδούσαν σαν ιπτάμενοι δίσκοι» στους αιθέρες. Μπορεί το Ρόσγουελ να είναι πλέον το πιο διαβόητο περιστατικό επαφής με εξωγήινη ζωή, η μαρτυρία του Άρνολντ είναι ωστόσο η πρώτη αναφορά για ΑΤΙΑ στις ΗΠΑ.
Όπως και ο Χοτ, που άλλαξε αρκετές φορές τις καταθέσεις του, το ίδιο φαίνεται να έκανε και ο Μαρσέλ. Υπάρχουν, για παράδειγμα, φωτογραφίες σε εφημερίδες της εποχής που τον δείχνουν να ποζάρει δίπλα σε τμήματα αυτού που φαίνεται να είναι πράγματι ένα μετεωρολογικό μπαλόνι μεγάλου υψομέτρου.
Στο φως βέβαια του πρώτου ανακοινωθέντος του Χοτ, δεν είναι λίγοι αυτοί που βλέπουν άλλα πράγματα. Η αποκάλυψη των εγγονιών του Μαρσέλ περί μυστικού ημερολογίου στα τέλη του 2020 μόνο απαρατήρητη δεν πέρασε.
Το History Channel ανέλαβε αμέσως να το εξετάσει και υποσχέθηκε πως θα μας τα πει όλα στο ντοκιμαντέρ «Roswell: The First Witness». Όλοι περιμένουν την αποκρυπτογράφηση του ημερολογίου, που θα ρίξει σίγουρα περισσότερο φως στην ιστορικά περίπλοκη ιστορία.
Μια ιστορία που στα μυαλά των περισσότερων έχει απαθανατιστεί με τον τρόπο που το ήθελε το δημοσίευμα της τοπικής εφημερίδας Roswell Daily Record εκείνη την 8η Ιουλίου 1947:
«Το γραφείο πληροφοριών της 509ης Πτέρυγας Μάχης στην Αεροπορική Βάση του Ρόσγουελ ανακοίνωσε σήμερα το μεσημέρι πως η βάση έχει στην κατοχή της έναν Ιπτάμενο Δίσκο». Η εφημερίδα δεν έπαιξε το δελτίο Τύπου του Γουόλτερ Χοτ, παρά τις δηλώσεις του επικεφαλής της επιτόπιας έρευνας, κάποιου… Τζέσι Μαρσέλ.
Κατόπιν βέβαια Πεντάγωνο και Πολεμική Αεροπορία άλλαξαν το ανακοινωθέν, μιλώντας τώρα για πειραματική μετεωρολογική συσκευή που αναπτύχθηκε από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.
Ο Μαρσέλ πέθανε στις 24 Ιουνίου 1986, η ιστορία του ζει ωστόσο μέσα από τα εγγόνια του, Τζέσι Μαρσέλ Γ’ και Τζον Μαρσέλ, οι οποίοι είπαν σε αποκλειστικότητα στην εφημερίδα Daily Mail στις 10 Δεκεμβρίου πως ο παππούς τους ούτε πήρε τίποτα πίσω, ούτε άλλαξε ποτέ τη μαρτυρία του.
«Τον έκαναν να είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος», είπε ο εγγονός Τζέσι, τονίζοντας πως ο παππούς του εξαναγκάστηκε να αρνηθεί αυτό που πραγματικά είδε στο Ρόσγουελ. «Ήταν επικεφαλής των πληροφοριών στο Ρόσγουελ του Νέου Μεξικού και ακολουθούσε εντολές».
Το ημερολόγιο πέρασε από τον παππού στον πατέρα και τώρα στα εγγόνια, χωρίς κανείς τους να ξέρει τι σημαίνουν οι ακατάληπτοι χαρακτήρες. Ο Σμιθ, που το έχει δει και είναι η ομάδα του αυτή που το αναλύει, είπε μόνο πως αποκαλύπτει την αλλαγή στη νοητική κατάσταση του αξιωματικού.
«Υπάρχουν κενά στο ημερολόγιο που δεν είναι σαφή, μπορεί όμως να είναι μυστικός κώδικας … Το κοιτάω με ουδέτερο τρόπο. Θέλω να ξεδιαλύνω την αλήθεια πίσω από τον μύθο», λέει ο Σμιθ για μια έρευνα που κρατά εδώ και έναν χρόνο, «αν πίστευα πως δεν υπάρχουν περισσότερα σε αυτή την ιστορία, δεν θα είχα ασχοληθεί με την υπόθεση».
Ο Μαρσέλ δεν ήταν κάποιος τυχαίος αξιωματικός του αμερικανικού στρατού. Είχε διαδραματίσει ενεργό ρόλο στις ατομικές βόμβες που έριξαν οι ΗΠΑ σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι το 1945 και την επόμενη χρονιά επέβλεπε την Επιχείρηση Σταυροδρόμι, τις διαβόητες πυρηνικές δοκιμές στην ατόλη του Μπικίνι.
Παρασημοφορημένος και λαμπρός στρατιωτικός, ήξερε προφανώς τι είδε. Σύμφωνα με τους δύο εγγονούς του, όταν επέστρεψε στη βάση με τα συντρίμμια προσπάθησε με ένα δράπανο να ανοίξει μια τρύπα στο «αλουμινόχαρτο». Όχι μόνο δεν τα κατάφερε, αλλά το τρυπάνι έσπασε κιόλας.
Σύμφωνα με τα εγγόνια, ο παππούς έφερε κι ένα κομμάτι στο σπίτι του και ο γιος του το κοιτούσε με δέος. Θυμούνται ακόμα τον πατέρα τους να τους λέει την ιστορία: «Έβγαζε μια λάμψη και είδε ένα μοβ φως μέσα, με ένα σύμβολο σφραγίδας». Ο μικρός κάλεσε τον πατέρα του να έρθει να το δει.
«Ο παππούς μου είπε ‘‘μπορεί να είσαι ο πρώτος άνθρωπος στη Γη που να βλέπει μια εξωγήινη επιγραφή’’», λέει ο εγγονός Τζέσι για τον παππού Τζέσι, ο οποίος αστειεύτηκε μετά στον γιο του: «Σου λέει πιθανότατα πώς να χρησιμοποιήσεις την τουαλέτα του σκάφους».
Είναι όμως και κάτι ακόμα, πως παρά το γεγονός ότι ο Μαρσέλ δεν είπε ποτέ ότι είδε με τα μάτια του εξωγήινο ον στο Ρόσγουελ, ισχυρίστηκε στην ιστορική συνέντευξη 30 χρόνια αργότερα πως εκείνη την εποχή έλαβαν χώρα αρκετές πτώσεις ιπτάμενων δίσκων και άλλοι αξιωματικοί «μου είπαν πως είδαν κάτι ζωντανό ή κάτι που ήταν κάποτε ζωντανό».
Το ίδιο είχε πει και ο Χοτ, δεκαετίες αργότερα, όχι μόνο ότι είδε το εξωγήινο σκάφος σε υπόστεγο της βάσης, αλλά και τα ίδια τα εξωγήινα πτώματα.
«Νομίζω πως ήταν μια εξαιρετικά καλοσχεδιασμένη συγκάλυψη», είπε χωρίς περιστροφές ο Χοτ το 1997 για το «λάθος ανακοινωθέν» της Αεροπορίας. Έτσι πέρασε τα τελευταία 15 χρόνια της ζωής του, προσπαθώντας να ρίξει φως σε μια ιστορία που είχαν συσκοτίσει ως τότε οι συνωμοσιολόγοι.
Το 2002 υπέγραψε ένορκη κατάθεση όπου περιέγραφε λεπτομερώς το συναπάντημά του με τους νεκρούς εξωγήινους, παρέχοντας χορταστικές πληροφορίες τόσο για το σκάφος όσο και τα κουφάρια των πλασμάτων με τα διογκωμένα κεφάλια.
Η πλήρης αποκάλυψη του Χοτ ήρθε μόνο μετά τον θάνατό του, όταν εκδόθηκε το 2007 ένα πόνημα που βασιζόταν στις αποκαλύψεις του και μιλούσε για «τη μεγαλειώδη συγκάλυψη 60 ετών».
Ο Χοτ έγραψε το 1989, όταν έλεγε ακόμα πως δεν γνώριζε κάτι για το γεγονός, πως «δεν είχα ακούσει γι’ αυτό μέχρι ο Τζες [Τζέσι Μαρσέλ] να πεταχτεί ως τα υπόστεγα».
Ο Μαρσέλ του είπε λοιπόν πως: «Ήταν κάτι που δεν είχε δει ποτέ και δεν πίστευε πως ήταν από αυτόν τον πλανήτη. Εγώ εμπιστεύομαι την κρίση και τη γνώση του. Νομίζω ότι υπάρχει μια τεράστια συγκάλυψη εδώ».
Ο Χοτ κλήθηκε μάλιστα τον Μαΐο του 1993 να δώσει ένορκη κατάθεση για τα όσα είχε δει εκείνη τη σημαδιακή μέρα. Εκεί γράφει: «Πιστεύω ότι ο συνταγματάρχης Μπλάνσαρντ είδε το υλικό, γιατί έμοιαζε σίγουρος για το τι ήταν αυτό το υλικό. Δεν υπάρχει περίπτωση να το είχε μπερδέψει με μετεωρολογικό μπαλόνι! Ούτε υπάρχει περίπτωση να λάθεψε τόσο ο επισμηναγός Μαρσέλ».
Αν ήξερε πάντως ένα πράγμα καλά ο Μαρσέλ, ένας από τους επικεφαλής πληροφοριών κατά τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν πώς να κρατά μυστικά.