Κανένας θάνατος στο δρόμο δεν είναι αποδεκτός…
Υπάρχει, άραγε, χειρότερο συναίσθημα από αυτό; Να λένε στους γονείς πως το παιδί σου σκοτώθηκε σε τροχαίο;
Μακάρι να μπορούσαμε να βάλουμε τέλος στη μαζική παραγωγή θανάτου και αναπηρίας στο δίκτυο της κυκλοφορίας.
Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα των Τροχαίων Δυστυχημάτων. Καθιερώθηκε το 1993 από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Θυμάτων Τροχαίων Δυστυχημάτων (FEVR) και τιμάται κάθε χρόνο την τρίτη Κυριακή του Νοεμβρίου. Δώδεκα χρόνια αργότερα έλαβε παγκόσμιο χαρακτήρα, όταν υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ (ψήφισμα 60/5 της 26ης Οκτωβρίου 2005).
Στόχος της ημέρας αυτής…
Είναι να φέρουμε στη μνήμη μας και να τιμήσουμε τα εκατομμύρια νεκρών και τραυματιών από τροχαία δυστυχήματα και να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για την αποφυγή στο μέλλον θανάτων και τραυματισμών, που μπορούν να αποφευχθούν.
Συγκινητικά μηνύματα από ανθρώπους που έχασαν τους δικούς τους σε τροχαία δυστυχήματα
Μαρίνα Κυριάκου (Πάφος)
«Δεν θέλω να κλάψουν άλλες μανάδες! Τρέμω κάθε φορά που ακούω για τροχαίο… Βγαίνουν τα παιδιά μας έξω και δεν ξέρουμε αν θα γυρίσουν. Ο δικός μου γιος ήταν 22 ετών, βγήκε το βράδυ με τους φίλους του και δεν γύρισε ποτέ ξανά…
Ένα τροχαίο μου στέρησε ότι πιο σημαντικό είχα στη ζωή μου, το παιδί μου. Θέλω να γίνει κάτι και πιστεύω ότι αυτός που μπορεί να το κάνει είναι οι μανάδες. Μόνο αυτές μπορούν γιατί αλλιώς είναι να χάνει το παιδί, η μάνα».
Μάριος Μιτσίδης (Δασάκι Άχνας)
«Έχασα σε τροχαίο τον αδελφό μου, ήταν μόλις 19 ετών. Ξέρω πόσο δύσκολο είναι… Εύχομαι να μειωθούν όσο περισσότερο γίνεται τα τροχαία δυστυχήματα, να μην μαυρίσουν άλλα σπίτια. Το εύχομαι από τα βάθη της ψυχής μου!».
Ανδρέας Ζακχαίος (Λάρνακα)
«Έχασα τον γιο μου από τροχαίο, ήθελε 3 μήνες να κλείσει τα 18. Είναι η χειρότερη απώλεια για το γονιό, κανείς δεν μπορεί να περιγράψει το πόνο…
Πρέπει όμως να βρούμε τη δύναμη να συνεχίσουμε για χατίρι των άλλων μας παιδιών. Πρέπει επίσης, να συμπαραστεκόμαστε και σε άλλες οικογένειες που βιώνουν ίδιες καταστάσεις. Θεέ μου!!! Μακάρι να βρεθεί ένας τρόπος να μειωθούν τα τροχαία δυστυχήματα, να μην χυθεί άλλο ανθρώπινο αίμα στην άσφαλτο».
Μαρούλλα Σιακαλλή (Αυγόρου)
«Ο γιος μου ήταν 24 ετών και τον έχασα πριν 24 χρόνια από τροχαίο. Θέλω να ευχηθώ σε όλες τις μάνες του κόσμου που δεν πικράθηκαν, ποτέ να μην πιουν το πικρό αυτό ποτήρι. Αυτό που ήπιαμε εμείς που χάσαμε παιδιά. Να είναι πάντα καλά τα παιδιά τους, φτάνει άλλα τροχαία δυστυχήματα. Όχι άλλος πόνος!».
Ανδρέας Δημητρίου (Λεμεσός)
«Έχασα την αδελφή μου σε τροχαίο, ήταν 30 ετών. Εύχομαι να μην υπάρχουν άλλα τροχαία δυστυχήματα, να μην σβήνουν έτσι άδικα οι ζωές. Οι οικογένειες να μην πρέπει να αντιμετωπίζουν τόσο τραγικές καταστάσεις.
Πρέπει να οδηγούμε όλοι πολύ προσεχτικά για το καλό το δικό μας και κυρίως των συνανθρώπων μας. Αυτών που δεν φταίνε σε τίποτα».
Σκεύη Αρέστη Παπαγεωργίου (Κιβισιλι)
«Το δικό μου παιδί ήταν 18 ετών και ήταν φαντάρος. Ξεψύχησε στην άσφαλτο, 5 μόλις μέρες μετά που έγινε πατέρας. Θεέ μου!!! Όχι άλλο αίμα στην άσφαλτο! Επιτέλους, να γίνουμε στην Κύπρο πιο ευσυνείδητοι οδηγοί και να μάθουμε να υπολογίζουμε τον συνάνθρωπο μας».
Πηγή: ant1iwo.com