Σήμερα κάνουμε ένα αφιέρωμα σε όλες τις ηρωίδες μητέρες που μεγαλώνουν παιδιά με ειδικές ικανότητες και που τις περισσότερες φορές, εκτός από μαμάδες, είναι και γιατροί, φυσικοθεραπευτές, ψυχολόγοι, λογοθεραπευτές και οτιδήποτε άλλο χρειάζεται το παιδί τους.
. Για όλες εκείνες που δεν έχουν ακούσει ούτε μια φορά τη λέξη «μαμά» από τα χείλη των παιδιών τους και που μπορεί να μην την ακούσουν ποτέ. Μανούλες, που μεγαλώνουν τα παιδιά τους με απεριόριστη αγάπη χωρίς σύζυγο και καθημερινά αντιμετωπίζουν όλα εκείνα τα βλέμματα, τις κακίες και τα αρνητικά σχόλια με αξιοπρέπεια σε μια χώρα που, ας μη γελιόμαστε, δεν στέκεται καθόλου στο πλευρό τους. Στις αγρότισσες που με τόσα βάσανα κατάφεραν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους αλλά και σε όλες εκείνες που δεν είχαν την ευκαιρία να μορφωθούν, να ταξιδέψουν, να διασκεδάσουν αλλά παλεύουν καθημερινά μόνο για τα παιδιά τους. Χρόνια Πολλά σε όλες τις μαμάδες που με τη δύναμη και την υπομονή τους, δεν το βάζουν ποτέ κάτω και πάντα ελπίζουν, ακόμα κι όταν δεν υπάρχει ελπίδα.
Στη Γιορτή της Μητέρας, μην ξεχάσετε όμως και τη γιαγιά…
Αν έχετε την τύχη να την έχετε μαζί σας ή κοντά σας, θα χαρεί πολύ να της ευχηθείτε!
Η ιστορία και οι συμβουλές μιας υπέροχης γιαγιάς από το Λιοπέτρι…
Η κυρία Γεωργία Μιλτιάδους Κοντοζή γεννήθηκε στις 31/12/1928 στο Λιοπέτρι. Έχει 6 παιδιά, 22 εγγόνια και 28 δισέγγονα. Πήγε μόνο 3 μήνες σχολείο γιατί οι γονείς της την ήθελαν κοντά τους για να τους βοηθάει στα χωράφια και στο κοπάδι. Έμαθε μόνη της να γράφει και να διαβάζει.
Ήταν η καλύτερη βοσκός στο χωριό, στο βγάλσιμο της πατάτας και στο θέρος. «Το θέρος άρχιζε στις αρχές Ιουνίου. Καμιά φορά, ανάλογα με τον καιρό, και στα τέλη Μαΐου. Στο θέρος πηγαίναμε όλοι, άντρες, γυναίκες, μικροί και μεγάλοι. Ο καθένας βοηθούσε με τον τρόπο του. Κινούσαμε πολύ πρωί, με την αυγή, πιάναμε δουλειά με τα δρεπάνια μας που είχαμε πριν φροντίσει να τα καλοακονίσουμε με τη λίμα για να μη «στομώνουν». Έπρεπε να ήσουν σβέλτος…» μας αναφέρει και συνεχίζει: «Γεννήθηκα, μεγάλωσα και γέρασα μέσα στα χωράφια. Δεν είχα την ευκαιρία να κάνω κάτι άλλο. Δεν παραπονιέμαι όμως, ευχαριστώ το Θεό κάθε μέρα και χαίρομαι που βλέπω σήμερα τις νέες κοπέλες να σπουδάζουν, να ταξιδεύουν και να πραγματοποιούν τα όνειρα τους».
Οι συμβουλές που θέλει η κυρία Γεωργία να δώσει σε όλες τις γυναίκες του τόπου:
Η οικογένεια είναι το παν. Είναι μεγάλη ευλογία να βλέπεις οικογένειες να παραμένουν δεμένες και χαίρομαι που βλέπω μεγάλους σε ηλικία ανθρώπους, να μένουν με τα παιδιά τους και να είναι ευτυχισμένοι. Ξέρω ότι οι ηλικιωμένοι που ζουν μόνοι τους, έχουν χειρότερη υγεία ενώ η μοναξιά τους οδηγεί σε πρόωρο θάνατο. Να προσπαθείτε να βρίσκεται έστω και λίγο χρόνο για τους παππούδες και τις γιαγιάδες σας, μην τους ξεχνάτε, ειδικά σήμερα…
Πρέπει να περνάς περισσότερο χρόνο με τα παιδιά σου αφού ο χρόνος κυλά πολύ γρήγορα. Μην ξεχνάς ότι τα παιδιά σου δεν θα είναι ποτέ ξανά μικρά για να παίξεις και να γελάσεις μαζί τους.
Μην ντρέπεσαι να κλάψεις. Το κλάμα δεν φανερώνει αδυναμία όπως πολλοί έμαθαν να λένε αλλά ανακουφίζει την καρδιά και τη ψυχή σου από τον πόνο.
Μην φοβάσαι να γεράσεις. Η κάθε ηλικιακή φάση έχει τα δικά της καλά και αυτό το ξέρουν καλά οι γιαγιάδες.
Να αγαπάτε τον άντρα σας και τα παιδιά σας. Πάντα να τους σέβεστε. Διδάξτε τον σεβασμό και την αγάπη και αν το πετύχετε, μεγαλώνοντας θα καμαρώνετε.
Να μην πηγαίνετε ποτέ θυμωμένοι για ύπνο. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να ξαπλώνετε το βράδυ θυμωμένοι γιατί έτσι, ανοίγετε την πόρτα σε κάθε ασθένεια».
Τα παιδιά της, τα εγγόνια και τα δισέγγονα, την λατρεύουν και την θαυμάζουν. Η εγγονής της, Γιωργούλλα Πέτρου, της στέλνει το δικό της μήνυμα:
«Γιαγιά μου! Ήσουν, είσαι και θα είσαι το στήριγμα μου. Η αγάπη που μας έδωσες ήταν απέραντη γι΄αυτό ευχαριστώ το Θεό που σε έχω στη ζωή μου».
Πηγή: ant1iwo.com