Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη ” Αγρονόμοι οι των περί τα έξω του αστέος άρχοντες.”
Γράφει η Ελευθερία Χρ. Κωμοδρόμου
Το μάτι της υπαίθρου, ο αγροφύλακας κοινώς ο Τουρκόπουλλος είναι ένας παραδοσιακός θεσμός που οδηγείται σιγά – σιγά προς εξαφάνιση.
Ο θεσμός αυτός χρονολογείται στην Κύπρο από την εποχή της Τουρκοκρατίας και της Αγγλοκρατίας, ο οποίος προστατεύεται νομοθετικά από την πολιτεία.
Καθήκοντα του αγροφύλακα είναι η ασφάλεια του αγροτικού περιβάλλοντος, των αρδευτικών υδάτων , η δίωξη και η τιμωρία κάθε αγροτικού αδικήματος. Πρόκειται για ένα επάγγελμα απαιτητικό και επίπονο αφού συνοδεύεται από πολλές ευθύνες και δεν υπάρχει κανένα ωράριο.
Σήμερα, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κοινότητες κυρίως κατά τους χειμερινούς μήνες αλλά και τους μήνες της άνοιξης παρατηρείται ότι ο θεσμός σβήσει εξαιτίας της σύγχρονης ζωής.
Μία από της κοινότητες που διαθέτουν ακόμα και σήμερα αγροφύλακα είναι η κοινότητα Αγ.Γεωργίου Βρυσούλλων – Αχερίτου στην επαρχία Αμμοχώστου.
Στο άκουσμα της λέξης αγροφύλακας η πρώτη εικόνα που μας έρχεται στο μυαλό είναι η ενδυμασία. Αυτή , η ειδική στολή με καπέλο. Στο δεξί του χέρι φορούσε μπρούντζινο περιβραχιόνιο (νισιάνιν) και είχε πάντα μαζί του κρεμασμένη στον ώμο μια μεγάλη τσάντα.
Ο φύλακας άγγελος των αγρών για πολλούς μεγαλύτερους από εμάς αποτελεί ανάμνηση. Άλλωστε προς τι σήμερα ο αγροφύλακας όταν η ύπαιθρος μας έχει ερημώσει και οι άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τους αγρούς και τα περιβόλια;
Σίγουρα, οι επερχόμενες γενιές θα έχουν να ακούν ιστορίες από τους μεγαλύτερους για διατήρηση της ανάμνησης του άυπνου προστάτη των αγρών.
Ευχή και ελπίδα μας η επιστροφή του θεσμού σε περισσότερες κοινότητες το συντομότερο.