Εορτή του Τροπαιοφόρου Αγίου Γεωργίου στο Παραλίμνι (ΕΙΚΟΝΕΣ)

Ανήμερα του Σαββάτου της Διακαινησίμου, 4 Μαΐου 2019, τελέστηκε πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Γεωργίου στο Παραλίμνι για την εκ μεταθέσεως εορτή του Μεγαλομάρτυρος Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου.

Με τον προεστώτα επιχώριο Μητροπολίτη κ. Βασίλειο συλλειτούργησαν ο πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως, πανοσιολογιώτατος Αρχιμ. Αυγουστίνος Κκαράς, οι εφημέριοι του ναού Πρωτ. Ηρακλείδιος Ξιούρος, Πρωτ. Αναστάσιος Ισαάκ, Πρωθ. Δανιήλ Άνγκελ, Πρεσβ. Φίλιππος Φιλίππου, ο εφημέριος της Ρωσσόφωνης ενορίας Αγίου Νικολάου Παραλιμνίου Πρωθ. Αλεξέι Αυσίεβιτς και οι διάκονοι της Μητροπόλεως π. Επιφάνιος Παπαντωνίου, π. Χαρίτων Θεοδώρου και π. Μάριος Ανδρέου.

Παρέστησαν μεταξύ άλλων οι αξιότιμοι κ.κ Τάκης Πελεκάνος, πρώην υπουργός Υγείας, Γεώργιος Μαυρομμάτης, Διοικητής της 7ης Ταξιαρχίας και Γιάννος Καπνουλλάς, Υπαστυνόμος υπεύθυνος Παραλιμνίου.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, ακολούθησε η λιτάνευση της ιεράς εικόνας και του ιερού λειψάνου γύρω από το ναό.

Ακολούθως η ενορία παρέθεσε πλούσιο πρωινό προς τον Πανιερώτατο και τους λοιπούς επισήμους στο Πνευματικό Κέντρο του Μητροπολιτικού ναού στο οποίο παρεκάθισε επίσης και ο παρεπιδημών στην Κύπρο αυτές τις μέρες Ρώσσος βουλευτής της Αγίας Πετρούπολης κ. Βιτάλι Μιλόνοβ.

Σύμφωνα με τον ιερό συναξαριστή και την παράδοση της Εκκλησίας, ο Άγιος Γεώργιος γεννήθηκε μεταξύ 275 και 281 στη Νικομήδεια της Βιθυνίας. Ο πατέρας του Γερόντιος καταγόταν από πλούσια οικογένεια της Καππαδοκίας και ήταν στρατιωτικός και Συγκλητικός. Η μητέρα του Πολυχρονία καταγόταν από τη Λύδδα της Παλαιστίνης. Και οι δύο γονείς του Γεωργίου είχαν βαπτιστεί χριστιανοί.

Μετά τον θάνατο του πατέρα του, η οικογένεια του Αγίου μετακόμισε στη Λύδδα, την πατρίδα της μητέρας του. Σε νεαρή ηλικία, ο Γεώργιος ακολούθησε στρατιωτική καριέρα και εντάχθηκε στο Ρωμαϊκό Στρατό. Γρήγορα ξεχώρισε για τις ικανότητες και την ανδρεία του κι έλαβε το αξίωμα του Τριβούνου. Ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός τον προήγαγε σε Δούκα (διοικητή) και Κόμη (συνταγματάρχη) στο σώμα της αυτοκρατορικής φρουράς.

Το 303 μ.Χ. ο Διοκλητιανός άρχισε λυσσαλέους διωγμούς κατά των Χριστιανών. Ο Γεώργιος αρνήθηκε να εκτελέσει τις διαταγές του και ομολόγησε την πίστη του. Ο αυτοκράτορας, που δεν περίμενε αυτή τη συμπεριφορά από ένα δικό του άνθρωπο, διέταξε να υποβάλουν τον Γεώργιο σε φρικτά βασανιστήρια, προκειμένου να απαρνηθεί την πίστη του.

Αφού τον λόγχισαν, του ξέσχισαν τις σάρκες με ειδικό τροχό από μαχαίρια. Έπειτα τον έριξαν σε λάκκο με βραστό ασβέστη και κατόπιν τον ανάγκασαν να βαδίσει με πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια. Ο Γεώργιος υπέμεινε καρτερικά το μαρτύριο και στις 23 Απριλίου 303 αποκεφαλίστηκε στα τείχη της Νικομήδειας. Την ημερομηνία αυτή τιμάται η μνήμη του σε όλο τον χριστιανικό κόσμο, με εξαίρεση τις ορθόδοξες εκκλησίες, όταν η 23η Απριλίου πέφτει πριν από το Πάσχα ή συμπίπτει με το Πάσχα, επειδή η ακολουθία του περιλαμβάνει αναστάσιμους ύμνους. Στην περίπτωση αυτή, ο εορτασμός της μνήμης του Αγίου Γεωργίου μετατίθεται για τη Δευτέρα της Διακαινησίμου.

Το λείψανο του Γεωργίου, μαζί με αυτό της μητέρας του, η οποία μαρτύρησε την ίδια ή την επόμενη ημέρα, μεταφέρθηκε και τάφηκε στη Λύδδα. Από εκεί, όπως βεβαιώνουν οι πηγές, οι Σταυροφόροι πήραν τα ιερά λείψανα της Αγίας Πολυχρονίας και τα μετέφεραν στη Δύση. Επί του τάφου του Γεωργίου ο Μέγας Κωνσταντίνος έκτισε ναό.

Η θαυμαστή καρτερία που επέδειξε ο Γεώργιος κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου του και τα θαύματα που επιτέλεσε, συνετέλεσαν στη μεταστροφή πολλών παριστάμενων Ρωμαίων στον Χριστιανισμό, με επιφανέστερη περίπτωση της συζύγου του Διοκλητιανού, Αλεξάνδρας, η οποία ασπάστηκε τον Χριστιανισμό μαζί με τους δούλους της Απολλώ, Ισαάκιο και Κοδράτο. Η μνήμη τους τιμάται στις 21 Απριλίου.

Η φήμη του Γεωργίου διαδόθηκε σε όλη την Ανατολή. Ήδη, τον 4ο αιώνα υπήρχαν στη Συρία ναοί με το όνομά του, ενώ στην Αίγυπτο είχαν χτιστεί προς τιμήν του 40 ναοί και 3 μοναστήρια. Στην Κωνσταντινούπολη αναφέρεται ναός του Γεωργίου, ήδη, από την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Οι εκκλησιαστικοί ποιητές, όπως ο Ρωμανός ο Μελωδός, του αφιέρωσαν θριαμβευτικούς ύμνους και εγκώμια, ανακηρύσσοντάς τον “Αστέρα πολύφωτον, ώσπερ ήλιον λάμποντα”, “Πρωταθλητάρχην και πρωτοστράτηγον και μέγαν ταξιάρχην της πίστεως” και της “πίστεως υπέρμαχον και μάρτυρα αήττητον και νικητήν θεόστεπτον”, “περιφρουρούντα το εν θαλάσση πλέοντα, τον εν οδώ βαδίζοντα και τον εν νυκτί κοιμώμενον”, μεγαλομάρτυρα τροπαιοφόρον, του οποίου, “το θαυμάσιον αυτού όνομα εν πάση τη γη άδεται”.

Famagusta.News / Εικόνες: Χάρης Χατζηιορδάνης