Η Κύπρος από την αρχαιότητα φέρεται να υπέφερε από ανομβρίες και έλλειψη νερού. Για το λόγο αυτό οι κάτοικοι ήταν αναγκασμένοι, με τα μέσα που διέθεταν την εκάστοτε εποχή, να βρίσκουν λύση στο πρόβλημα της έλλειψης νερού έτσι ώστε να ικανοποιούν τις αρδευτικές και υδρευτικές ανάγκες τους.
Κατά τα μεσαιωνικά χρόνια, το πρόβλημα αυτό αντιμετωπιζόταν με τη συστηματική διοχέτευση και υπόγεια αποθήκευση του νερού της βροχής. Για να μην υπάρχει απώλεια νερού κατά τη μεταφορά, χρησιμοποιούνταν πήλινοι αγωγοί και κτιστά υπόγεια αυλάκια. Επίσης για αρδευτικούς κυρίως σκοπούς ανέπτυξαν σε μεγάλο βαθμό τα συστήματα των διαδοχικών πηγαδιών, τα λεγόμενα «λαγούμια». Σε όσα από αυτά δεν έφθανε το νερό στην επιφάνεια χρησιμοποιούσαν το αλακάτι, το οποίο γύριζε κάποιο ζώο. Με τον τρόπο αυτό ποτίζονταν τα ιδιωτικά αγροκτήματα.
Για τον πιο πάνω σκοπό στην περιοχή της Παναγιάς, κατά την περίοδο της ενετοκρατίας, κατασκευάστηκε υδραγωγείο που ύδρευε την πόλη της Αμμοχώστου χρησιμοποιώντας μηχανικά άριστες υπόγειες και υπέργειες κατασκευές. Μέρος των κατασκευών αυτών αποτελούσαν και οι Πέντε Καμάρες που σήμερα βρίσκονται στα διοικητικά όρια Παραλιμνίου, εντός της νεκρής ζώνης, στην περιοχή του Νοσοκομείου Αμμοχώστου. Το κτίσμα αυτό έδωσε και την ονομασία στην περιοχή (Περιοχή «Πέντε Καμάρες»).
Με πληροφορίες από Big Cyprus