Σ’ ό,τι αφορά τα κόμματα, το μόνο που θα έμενε εκτός Βουλής θα ήταν το Κίνημα Οικολόγων, καθώς με 2,21% που συγκέντρωσαν στις βουλευτικές του 2011 δεν θα μπορούσαν να περάσουν στη Β’ κατανομή, εκεί δηλαδή που κατάφεραν τότε να εκλέξουν τον Γιώργο Περδίκη ως βουλευτή.
Κερδισμένη στην προκειμένη περίπτωση θα ήταν η ΕΔΕΚ, η οποία με το 3,6% θα είχε εκπροσώπηση έξι αντί πέντε βουλευτών. Η ΕΔΕΚ, βάσει των δεδομένων αυτών, θα κέρδιζε την 6η έδρα της στη Λάρνακα, κάτι που σημαίνει ότι ο Σοφοκλής Σοφοκλέους θα ήταν βουλευτής.
Δημοκρατικός Συναγερμός και ΑΚΕΛ, τα δύο κόμματα που υπερψήφισαν την αλλαγή του εκλογικού νόμου και δέχθηκαν τα πυρά των υπολοίπων, δεν θα είχαν οποιοδήποτε κέρδος από την αλλαγή του εκλογικού μέτρου. Θα παρέμεναν με την ίδια δύναμη στη Βουλή, δηλαδή 20 και 19 έδρες, αντίστοιχα.
Για τα δύο κόμματα οι αλλαγές θα ήταν καθαρά εσωτερικές και θα είχαν να κάνουν με διαφοροποίηση της σύνθεσης των κοινοβουλευτικών τους ομάδων σε δύο επαρχίες. Ο ΔΗΣΥ θα κέρδιζε μια έδρα στη Λεμεσό και θα έχανε την ίδια ώρα μια έδρα στη Λάρνακα. Δηλαδή, ο Ανδρέας Θεμιστοκλέους, που μπήκε στη Βουλή μετά την εκλογή Νίκου Αναστασιάδη το 2013, θα ήταν στη Βουλή από το 2011.
Τη θέση του κ. Αναστασιάδη θα καταλάμβανε ο Χρήστος Πουργουρίδης. Στη Λάρνακα δεν θα εκλεγόταν ο Ζαχαρίας Ζαχαρίου, ο οποίος θα μπορούσε να μπει στη Βουλή μετά την υπουργοποίηση Τ. Μητσόπουλου, κάτι που σημαίνει ότι θα έμενε εκτός ο Αριστοτέλης Μισός.
Σ’ ό,τι αφορά το ΑΚΕΛ θα είχε μια πρόσθεση στη Λευκωσία και μια αφαίρεση στη Λεμεσό. Δηλαδή, θα ήταν στη Βουλή ο Πανίκος Χάμπας αντί του Κώστα Κώστα. Το Δημοκρατικό Κόμμα θα παρέμενε με την ίδια σύνθεση όπως και σήμερα με τους ίδιους εννέα βουλευτές. Με την ίδια σύνθεση θα έμενε και το ΕΥΡΩΚΟ, που σημαίνει πως διά της αποχώρησης του Νίκου Κουτσού από το κόμμα θα είχε, όπως και σήμερα, η Συμμαχία Πολιτών έναν βουλευτή.
Πηγή: Φιλελεύθερος