Του Χρυσόστομου Λουκά:
Εννιά δεκαετίες από την καταστροφή της Μητρόπολης του Ελληνισμού στη Μ.Ασία. Εννιά δεκαετίες από το ξεριζωμό,τη φωτιά,την προδοσία. Οι ορδές των βαρβάρων αφάνισαν την Σμύρνη και μαζί της αποτελείωσαν την Μεγάλη Ιδέα. Ένα όραμα που άρχισε να σιγοκαίει από τους Βαλκανικούς και που με μπροστάρη τον Ελευθέριο Βενιζέλο πήρε σάρκα και οστά.Βεβαίως υπήρξαν και πολλά λάθη από αυτό το μεγάλο ηγέτη, όμως δεν είναι της παρούσης να αναλυθούν. Αυτό που μένει είναι οι βαθιές πληγές στο βασανισμένο κορμί της Ελλάδας.
Η λήξη του Α’ Παγκοσμίου βρήκε την Ελλάδα στο πλευρό των νικητών. Έχοντας πληρώσει το δικό της φόρο αίματος,περίμενε να πάρει μέρος και αυτή από τα λάφυρα. Όπου λάφυρα η επιστροφή περιοχών της που ήταν υπό ξένη κατοχή. Ουσιαστικά, ήταν η εκπλήρωση του πόθου της Μεγάλης Ιδέας. Ο Βενιζέλος, ως διορατικός άνθρωπος, άρχισε αμέσως διαβουλεύσεις με τους Αγγλογάλλους και έταξε τα συμφέροντα της χώρας του με τα συμφέροντα των μεγάλων. Παρά τις όποιες τάσεις επικρατούσαν από το βασιλιά ,αποφασίστηκε η εκστρατεία.
Η μορφή της ήταν καθαρά απελευθερωτική. Οι λέξεις ιμπεριαλιστική και κατακτητική που την χαρακτήριζαν οι φυλλάδες της εποχής(Ριζοσπάστης) και οι λοιποί θολοκουλτουριάρηδες, ανήκουν στον οχετό. Είναι ντροπή να χαρακτηρίζεις έτσι μια καθαρά απελευθερωτική εκστρατεία και να προδίδεις την ίδια σου την χώρα. Είναι οι ίδιοι που το παίζουν αντικαπιταλιστές, αντιμνημονιακοί κλπ. Στην ουσία όμως σπέρνουν όπως και τότε τη διχόνοια και την καταστροφή. Βεβαίως μαζί με αυτούς χαίρονταν και οι υπόλοιποι προσκυνημένοι που εύχονταν από την αρχή να αποτύχει η εκστρατεία. Εκείνη την εποχή όπως και σήμερα λίγοι ήταν ηγέτες και ακόμα λιγότεροι αυτοί που θα έμεναν πιστοί μέχρι τέλους με το ποίμνιό τους. Ένας από τους λίγους ήταν και ο Άγιος Χρυσόστομος Μητροπολίτης Σμύρνης το 22.
Μέσα από τη στάχτη της καταστροφής, τις λεηλασίες και τις κραυγές απόγνωσης προβάλλει η ηρωική μορφή του Σμύρνης Χρυσόστομου. Καθώς ζύγωνε η καταστροφή , τον ενημέρωσαν οι ξένοι ό,τι μπορούν να τον φυγαδεύσουν. Αν ήταν άλλος θα έλεγε ναι αμέσως. Τόσο ξεπεσμένοι κατάντησαν κάποιοι πολιτικοί ταγοί που εγκατέλειπαν την πατρίδα πάντα τις δύσκολες ώρες(22,40,74). Ο Άγιος Σμύρνης όμως έμεινε και έγινε ένα με την πόλη του.Έσβησε μαζί με τον Ελληνισμό της Μ. Ασίας. Δείγμα μεγάλου ηγέτη και προπαντός πατέρα του ποιμνίου του. Αναρωτιέμαι ποιος από τους μεγάλους αρχιερείς σήμερα θα έκανε το ίδιο. Μπήκε στο Πάνθεον των μαρτύρων μαζί με τον Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε’ και τον Αρχιεπίσκοπο Κυπριανό.
Σήμερα 90 χρόνια μετά και η Σμύρνη αποτελεί μια ανάμνηση,το ίδιο και όλη η Ιωνία.Τα γιουσουφάκια που κυβερνούν τον Ελληνισμό άφησαν το χρόνο να σβήσει μαζί με τις πληγές και τη μνήμη.Κανένα διάβημα,καμιά εκδήλωση για τη γενοκτονία που διέπραξαν. Η πολιτική του καλού παιδιού. Χορεύουν τόσα χρόνια χαρούμενοι υπό τον ήχο του ντεφιού του σουλτάνου. Φαίνεται ότι τους άρεσε ο ήχος γιατί συνεχίζουν ακόμα, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο. Στην Μεγαλόνησο ειδικά κάποιοι επιτήδειοι,δεν ντρέπονται μετά από τις προδοτικές τους ενέργειες τα προηγούμενα χρόνια και διεκδικούν το ύπατο αξίωμα με τις ευλογίες των “αδελφών” τους. Άλλοι, μη παραδεχόμενοι τα λάθη τους συνεχίζουν, αλλόφρονες, την πολιτική της καταστροφής σαν άλλοι Νέρωνες. Εν τέλει η Σμύρνη δε μας δίδαξε τίποτα. Τα ίδια λάθη έγιναν στον Συμμοριτοπόλεμο,το 74 και συνεχίζονται και σήμερα. Πόσο ακόμα θα τους ανεχόμαστε; ΑΣ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ. Η ΣΜΥΡΝΗ, Η ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ, Η ΚΥΠΡΟΣ, Η ΘΡΑΚΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥΝ.
*Χρυσόστομος Λουκά, Φοιτητής Ιατρικής