Γιορτάζει σήμερα η Σωτήρα

Η γιορτή και η ονομασία του χωριού

Η μεγάλη αυτή γιορτή σχετίζεται άμεσα και με την ονομασία της Σωτήρας. Δύο είναι οι ιστορικές εικασίες για την ονομασία του χωριού. Ο ιστορικός και αρχαιολόγος Άντρος Παυλίδης αναφέρει πως η ονομασία της Σωτήρας, όπως και με τη Σωτήρα Λεμεσού προήλθε από τον Ιερό Ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος που κτίστηκε στο κέντρο του οικισμού. Άλλη παράδοση αναφέρει την ακριβώς αντίστροφη προέλευση: ότι δηλαδή οι συνεχόμενες επιδρομές των πειρατών, ανάγκασαν τους κατοίκους να μεταφερθούν στην ενδοχώρα όπου και ξεπέρασαν τον κίνδυνο και στη συνέχεια έκτισαν εκεί Ιερό Ναό για τον Σωτήρα τους Χριστό.

Οι Ναοί του Σωτήρος

Στο κέντρο της Σωτήρας δεν υπάρχει ούτε ένας, ούτε δύο αλλά τρεις ιεροί ναοί αφιερωμένοι στο Σωτήρα Χριστό. Ο “νεόδμητος” ναός, βυζαντινού ρυθμού είναι κτίσμα του 20ου αιώνα και οι διαδικασίες ανέγερσής του ξεκίνησαν το 1935. Δίπλα από το ναό βρίσκεται ο “παλιός” ναός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, ο οποίος είναι γνωστός και ως Χρυσοσώτηρος. Ο ναός είναι κτισμένος στη θέση παλαιοχριστιανικής βασιλικής με ψηφιδωτό δάπεδο, αρχιτεκτονικά μέλη της οποίας είναι σκορπισμένα στον περίβολο του ναού. Η σημερινή μορφή του ναού είναι αποτέλεσμα επισκευών που έγιναν κατά τον 16ο αιώνα. Ο ναός είναι μονόκλιτος καμαροσκέπαστος με τρούλλο.

Για το λόγο αυτό η Σωτήρα γιορτάζει με κάθε λαμπρότητα τη γιορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και με την καθιερωμένη τοπική αργία. Παράλληλα, στο προαύλιο του Ναού, αλλά και στο κέντρο του χωριού, υπάρχει μεγάλη πανήγυρη, η οποία διαρκεί δύο μέρες.

Σημερινοί εορτασμοί

Σήμερα τελέστηκε Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία Προεξάρχοντος του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κωνσταντίας-Αμμοχώστου, κ. Βασίλειου.

Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος

Στις 6 Αυγούστου εορτάζεται η ανάμνηση της Θείας Μεταμορφώσεως του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού. Η Μεταμόρφωση έλαβε χώρα σε όρος υψηλόν κατά τους τρεις συνοπτικούς Ευαγγελιστές (Ματθαίο, Μάρκο και Λουκά) και σύμφωνα με την Ιερά Παράδοση στο όρος Θαβώρ, που στα εβραϊκά σημαίνει έλευση φωτός.

Έγινε, κατά τους περισσότερους Πατέρες, 40 ημέρες περίπου προ της Σταυρώσεως, δηλαδή κατά τον μήνα Φεβρουάριο δεδομένου ότι η Σταύρωση έγινε 14 Μαρτίου. Αλλά επειδή η ανάμνηση της εορτής θα συνέπιπτε μέσα στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή που είναι πένθιμη περίοδος, γι’ αυτό μεταφέρθηκε στις 6 Αυγούστου που απέχει, από τις 14 Σεπτεμβρίου που γιορτάζεται η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού και λογαριάζεται σαν μεγάλη Παρασκευή, σαράντα ημέρες.

Κατά τη διήγηση των Ευαγγελιστών (Ματθαίο, Μάρκο και Λουκά), ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός σαράντα ημέρες περίπου πριν της Σταύρωσή Του, παρέλαβε τρεις από τους Μαθητές του, τον Πέτρο για τη μεγάλη πίστη και αγάπη που είχε προς τον Χριστό, τον Ιωάννη επειδή τον αγαπούσε ιδιαίτερα ο Κύριος, για την αγνότητα και την ολόψυχη προς Αυτόν αφοσίωσή του και τον Ιάκωβο επειδή αυτός έχυσε πρώτος το αίμα του για την αγάπη του Χριστού και τους ανέβασε στο όρος Θαβώρ για να προσευχηθεί. Δεν πήρε όλους τους μαθητές μαζί Του, γιατί θα αναγκαζόταν να πάρει και τον Ιούδα, που λόγω της κακής του προαιρέσεως ήταν ανάξιος να δει τη Μεταμόρφωση.

Οι τρεις μαθητές Του, όπως ήταν κουρασμένοι από τη δύσκολη ανάβαση στο Θαβώρ και ενώ κάθισαν να ξεκουραστούν, έπεσαν σε βαθύ ύπνο. Όταν, όμως, ξύπνησαν, αντίκρισαν απροσδόκητο και εξαίσιο θέαμα. Το πρόσωπο του Κυρίου άστραφτε σαν τον ήλιο, και τα ρούχα Του ήταν λευκά σαν το φως.

Ταυτόχρονα εμφανίστηκαν, ο Προφήτης Μωυσής σαν εκπρόσωπος του νόμου της Παλαιάς Διαθήκης και των νεκρών και ο Προφήτης Ηλίας σαν εκπρόσωπος των προφητών και των ζωντανών (όπως είναι γνωστό ο Προφήτης Ηλίας αναλήφθηκε ζωντανός στους ουρανούς με πύρινο άρμα) συνομιλώντας μαζί Του για τις προφητείες που αναφέρονταν στο σωτήριο Πάθος Του. Αυτό έγινε για να δείξει στους μαθητές πως είναι ο Κύριος του νόμου και των προφητών, ζώντων και νεκρών.

Αφού οι μαθητές συνήλθαν κάπως από την έκπληξη, ο Πέτρος, θέλοντας να διατηρηθεί αυτή η αγία μέθη που προκαλούσε η ακτινοβολία του Κυρίου, ικετευτικά είπε να στήσουν τρεις σκηνές. Μία για τον Κύριο, μία για το Μωυσή και μία για τον Ηλία. Πριν προλάβει, όμως, να τελειώσει τη φράση του, ήλθε σύννεφο που τους σκέπασε και μέσα απ’ αυτό ακούστηκε φωνή που έλεγε: “Ούτος εστίν ο υιός μου ο αγαπητός, αυτού ακούετε”. Δηλαδή, Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, που τον έστειλα για να σωθεί ο κόσμος. Αυτόν να ακούτε. Οφείλουμε, λοιπόν, και εμείς όχι μόνο να Τον ακούμε, αλλά και να Τον υπακούμε. Σε οποιοδήποτε δρόμο μας φέρει, είμαστε υποχρεωμένοι να πειθαρχούμε.

Ο σκοπός αυτού του εξαίσιου γεγονότος ήταν να κάνει ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός τους μαθητές Του να πιστέψουν ακόμα περισσότερο σε Αυτόν για να μην ολιγοπιστίσουν την ώρα που θα Τον βλέπουν, γυμνό και καταματωμένο με το ακάνθινο στεφάνι να υποφέρει και να πεθαίνει για την σωτηρία του κόσμου, να μην δειλιάσουν, αλλά να καταλάβουν πως το Πάθος Του το υπομένει επειδή το ήθελε, εκούσια και όχι από αδυναμία, αφού είναι ο Παντοδύναμος Υιός του Θεού που γεμάτος αγάπη για το άθλιο και αχάριστο πλάσμα Του κατέβηκε στη γη, για να μας ελευθερώσει από τα δεσμά της αμαρτίας.

Απολυτίκιο:
Μετεμορφώθης εν τω όρει, Χριστέ ο Θεός, δείξας τοις μαΘηταίς σου την δόξαν σου, καθώς ήδύναντο. Λάμψον και ημίν τοις αμαρτωλοίς το Φως σου το άίδιον, πρεσβείαις της Θεοτόκου, Φωτοδότα, δόξα σοι.

SotiraNews.com