“Μα είσαι Κοκκινοχωριάτης;”

a 437 Νέα Αμμοχώστου
a 7438 Νέα Αμμοχώστου
Της Ζαφείρως Αναστασίου

Πόσες φορές έτυχε να σας κάνουν τη συγκεκριμένη ερώτηση και αυτόματα στο πρόσωπό τους να δημιουργείται ένας περίεργος μορφασμός, λες και Κοκκινοχώρια είναι η Σπιναλόγκα και όλοι εμείς οι λεπροί;… 

Πολλές να υποθέσω… Τωρά από που προέκυψε αυτή η συμπεριφορά δε μπορώ να πω με απόλυτη σιγουριά. Μια φορά εσυζητούσαμε με φίλες μου και είχαμε την απορία γιατί μας αντιμετωπίζουν έτσι, αλλά δεν καταλήξαμε κάπου. Τι το κακό κάνουμε τελοσπάντων και κολλήσαμε αυτή τη ρετσινιά; Γιατί μπορεί να ζούμε σε χωριά, αλλά χώρκατοι δεν είμαστε!

Επομένως, προς τι ο ρατσισμός κάθε φορά που λέμε τη φράση: “Ναι κατάγομαι από τα Κοκκινοχώρια”; Προς τι το γούρλωμα των ματιών;

Θα ξεκινήσω από την προσφορά των αγροτών σε Λιοπέτρι, Σωτήρα, Φρέναρος, Αυγόρου και Βρυσούλες. Μήπως είναι λίγη; Ποιος κάνει μια τόσο δύσκολη και γεμάτη ρίσκο δουλειά για να ταΐζει όλη την Κύπρο πατάτες, κολοκάσι, αγγουράκια, ντοματούλες, φράουλες κτλ; Αλλά εσείς που κάθεστε πίσω από τα γραφεία σας και παίρνετε τον παχουλό μισθό σας κάθε μήνα, αν δεν φάτε προϊόν από τα Κοκκινοχώρια δεν ευχαριστιέστε! Άλλο πράγμα η πατάτα από κοκκινόχωμα, σωστά; Γι’αυτό, σεβασμός προς τον περβολάρη!

Κατά δεύτερον και πολύ σημαντικό, ποιος στερείται τα καλοκαίρια του, τη θάλασσα και τον ήλιο για να εξυπηρετήσει τον εσωτερικό και εξωτερικό τουρισμό; Που εάν δε δουλέψει ο κάτοικος της επαρχίας Αμμοχώστου, πως θα λειτουργήσει η Αγία Νάπα και ο Πρωταράς για να έρθετε το καλοκαιράκι να φάτε το ψαράκι σας, να κολυμπήσετε στις κρυστάλλινες παραλίες μας, και να πιείτε και το υπέροχα χτυπημένο φραπεδάκι σας; Επομένως για τη φιλοξενία μας δε θέλω κιχ!

Αν πάμε όμως και σε πιο παλιά χρόνια, όπως για παράδειγμα στον απελευθερωτικό αγώνα του 1955-59 λίγα παιδιά θυσίασαν τα Κοκκινοχώρια; Πόσους ήρωες από την περιοχή μας τιμούμε κάθε χρόνο με περηφάνια; Πάντως λίγοι δεν είναι σίγουρα. Ακόμη και σήμερα όμως όταν πρόκειται για το στρατό, σπανίζει η περίπτωση που θα ακούσεις ότι Κοκκινοχωριάτης έπιασε απαλλαγή. Αυτό θα πει σεβασμός και πίστη στην πατρίδα!

Το άλλο, το σημαντικότερο, το άφησα για το τέλος. Αυτό απευθύνεται στο γυναικείο φύλο καθαρά. Εσύ που νομίζεις πως ο Κοκκινοχωριάτης είναι χώριατος με διπλοκάμπινο και όλα τα συναφή, κάνεις μεγάλο λάθος, γιατί δεν πρόκειται ποτέ να σε βγάλει έξω χωρίς να σου πληρώσει τον καφέ ή το φαΐ σου…

Εν κατακλείδι, το να είσαι Κοκκινοχωριάτης, έχεις και αυτόματα μια ταμπέλα πάνω σου. Να θυμάσαι, όμως, πως εσύ μεγάλωσες σε σπίτι με κήπο και όχι σε διαμέρισμα. Να θυμάσαι πως έμαθες από μικρή ηλικία να δουλεύεις είτε στα περβόλια, είτε στα ξενοδοχεία και τα σουβενίρ. Να θυμάσαι πως η ανθρωπιά δε κρύβεται στα καλά αυτοκίνητα και τα υψηλά status, αλλά στους καλούς ανθρώπους. Κυρίως όμως, να θυμάσαι πως Κοκκινοχωριάτης, δεν είναι ρετσινιά αλλά καθαρή περηφάνια. Γι’ αυτό, άστους να λένε και να κοιτάζουν όσο θέλουν…