Το φιάσκο του εδαφικού… και η τραγωδία της Αμμοχώστου

CEB1 55 Ανδρέας Μορφίτης
CEB1 970 Ανδρέας Μορφίτης

Όπως είναι γνωστό, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και οι συνεργάτες του καθώς και ο ίδιος ο διαπραγματευτής Ανδρέας Μαυρογιάννης έθεταν μεταξύ άλλων προϋποθέσεων για να συμμετάσχουν σε «διεθνή» διάσκεψη την κατάθεση χάρτου ο οποίος να αποτυπώνει σαφή και εκ των προτέρων συμφωνημένα κριτήρια επί του εδαφικού.

 Αντί τούτου, η πλευρά μας συμμετείχε στη διάσκεψη της Γενεύης χωρίς την εκ των προτέρων συμφωνία επί των κριτηρίων του εδαφικού με αποτέλεσμα ο κατοχικός ηγέτης να «ελευθερωθεί» και να καταθέσει χάρτη συμμορφούμενος μόνο στο συμφωνημένο ποσοστό του 28,2% – 29,2%.

Όπως μπορούμε να υποθέσουμε και από την αντίδραση του Προέδρου Αναστασιάδη να υποβάλει άμεσα γραπτή διαφωνία επί της κατάθεσης χάρτου από τον κ. Ακιντζί, η κατοχική ηγεσία των Τ/κ, σε πλήρη ταύτιση με τον σουλτάνο της Άγκυρας, πρότεινε την επιστροφή μερικών χωριών της Μεσαορίας και πιθανώς του περιφραγμένου τμήματος της Αμμοχώστου που αποτελεί το 16,73% των δημοτικών ορίων της.

 Περί επιστροφής της Μόρφου ουδείς λόγος, περί της τύχης του υπολοίπου τμήματος της Αμμοχώστου ουδεμία αναφορά και περί αναδιάταξης της ακτογραμμής που κατέχουν ουδεμία παραχώρηση! Τα πάντα στο σκοτάδι!!!

Διαπιστώνεται λοιπόν πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι η πολιτική των υποχωρήσεων και των αλλεπάλληλων διολισθήσεων στα υπόλοιπα κεφάλαια εκ μέρους της δικής μας πλευράς όχι μόνο δεν επέτυχε τις επιδιωκόμενες συγκλίσεις στο εδαφικό αλλά απεναντίας εξέθρεψε ακόμα περισσότερο την τουρκική βουλιμία και αποθράσυνε για άλλη μια φορά τον κατοχικό ηγέτη στον οποίο με εγκληματική αφέλεια προσδώσαμε τον τίτλο του διαλλακτικού Τ/κ ηγέτη και επενδύσαμε ένα λύκο με την προβιά του προβάτου.

 Κατέστη πλέον φανερό και στον πιο καλόπιστο κριτή ότι ο Μουσταφά Ακιντζί παρουσιάζεται ως διαλλακτικός μόνον όταν έχει να πάρει και καθίσταται άκαμπτος και θρασύς όταν καλείται να δώσει! Αυτή ήταν και είναι διαχρονικά η τουρκική νοοτροπία, τακτική και πρακτική, την οποία είτε δεν θέλουμε να κατανοήσουμε είτε εξακολουθούμε να προσποιούμαστε και να εθελοτυφλούμε.

Η τραγικότερη όμως πτυχή του εδαφικού είναι η ιστορία της επιστροφής της Αμμοχώστου.

Μιας πόλης που κυριολεκτικά και μέσα στην προδοσία της εποχής του 1974 είχαμε εγκαταλείψει στο έλεος των τουρκικών στρατευμάτων της εισβολής.

 Μιας πόλης που προδώσαμε κατά συρροήν και κατ’ εξακολούθησιν παραμερίζοντας ή εξουδετερώνοντας όλες τις πρόνοιες και τα Ψηφίσματα που προέβλεπαν σαφώς και κατηγορηματικώς την επιστροφή της στους νόμιμους κατοίκους της: Ψηφίσματα 550 και 789 του ΟΗΕ, αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, συμφωνίες κορυφής, πρόνοιες του ΟΗΕ για απόδοση της πόλης ως Μέτρο Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης κ.ά.

Έχουμε κάνει τα πάντα: μια ατέλειωτη σειρά εγκληματικών και ηλίθιων παραλείψεων και μια ασύγγνωστη αλυσίδα ατυχών χειρισμών και τραγικών λαθών για να εγκαταλείψουμε την πόλη στο έλεος του χρόνου και στα χέρια των κατακτητών της, για να δώσουμε σήμερα το δικαίωμα στο θράσος του σουλτάνου της Άγκυρας και του εγκάθετού του στην Κύπρο να προσφέρουν το 1/5 της και μάλιστα με αντάλλαγμα την παραχώρηση της Τηλλυρίας για να την ενώσουν με την κατεχόμενη Μόρφου!!!

 Αυτά είναι τα αποτελέσματα της ευφάνταστης πολιτικής μας από το 1974 μέχρι και σήμερα!

Ως Αμμοχωστιανός πολίτης αλλά και ως εκλελεγμένος δημοτικός σύμβουλος της πόλης μου έχω δημοσιεύσει δεκάδες άρθρα μου για την τραγωδία της Αμμοχώστου με σκοπό να ευαισθητοποιήσω τους συμπολίτες μου και να τους αφυπνίσω από τον λήθαργο στον οποίο έχουν περιπέσει μέσα από τα μισόλογα και τις εποικοδομητικές ασάφειες γύρω από το μεγάλο θέμα της επιστροφής της πόλης μας.

Δυστυχώς τα αποτελέσματα είναι αποκαρδιωτικά.

Σήμερα ουδείς Αμμοχωστιανός (συμπεριλαμβανομένου του Δημοτικού Συμβουλίου της Αμμοχώστου) γνωρίζει ποια είναι η θέση της ηγεσίας αλλά και της διαπραγματευτικής μας ομάδας για την επιστροφή της Αμμοχώστου και για τη σύγχυση που επιχειρείται να διαιωνίζεται μεταξύ Βαρωσίων, Αμμοχώστου, περιφραγμένου τμήματος κ.λπ.

Ας το εμπεδώσουν όλοι λοιπόν: Αμμόχωστος, Βαρώσι, Βαρώσια είναι όλη η πόλη μας που θα πρέπει να διεκδικήσουμε εφαρμόζοντας τις επιταγές του ιδίου του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών και της διεθνούς νομιμότητας.

 *Δημοτικός σύμβουλος Αμμοχώστου: Ανδρέας Μορφίτης

Πηγή: Ο Φιελελεύθερος