Με στόχο να έρθουν κοντά οι νέοι άνθρωποι με καταγωγή από το κατεχόμενο Λευκόνοικο και να ακούγεται το όνομα της κωμόπολης της, η νέα Δήμαρχος Ζήνα Λυσάνδρου-Παναγίδη μπήκε δυναμικά στα καθήκοντά της, όπως αναφέρει.
Σε συνέντευξή της στο ΚΥΠΕ, είπε ότι «θέλουμε να ακούγεται το όνομα της κωμόπολης μας, να διατηρηθεί ο πολιτισμός μας, να γνωστοποιούνται τα επιτεύγματα των ανθρώπων μας, να συντηρηθούν οι σχέσεις που έχουμε μεταξύ μας”.
Ερωτηθείσα γιατί έβαλε υποψηφιότητα για Δήμαρχος, απαντά αυθόρμητα “γιατί μια ζωή αγαπώ το Λευκόνοικο, είναι έρωτας αγιάτρευτος για μένα το Λευκόνοικο. Από παιδί αγαπούσα το Λευκόνοικο και τον κόσμο του. Πρόεδρος του Γυμνασίου και σημαιοφόρος , η κ. Λυσάνδρου είπε ότι είχε φιλίες που έμειναν μέχρι σήμερα.
Το 1977, όταν ολοκλήρωσε τις σπουδές της στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και επέστρεψε στην Κύπρο, συναντήθηκε με συνδημότες και συνδημότισσές της που αγαπούσαν πολύ το Λευκόνοικο, και «αποφασίσαμε να φτιάξουμε το σωματείο μας, το Προσφυγικό Σωματείο «Το Λευκόνοικο», και από εκεί και πέρα ξεκινήσαμε να βρίσκουμε τον κόσμο μας”.
Η κ. Λυσάνδρου θυμάται ότι στα πρώτα δύσκολα χρόνια της προσφυγιάς η τότε κυβέρνηση τούς παραχώρησε ένα κτήριο κοντά στην Πύλη Αμμοχώστου και στη συνέχεια, βρέθηκε το οικόπεδο στη λεωφόρο Κυρηνείας, που τους δόθηκε με παρέμβαση του πρώην Προέδρου Γλαύκου Κληρίδη και με εισφορές του κόσμου, ανεγέρθη το οίκημα του Δημαρχείου Λευκονοίκου.
Αναφέρει ότι πάντοτε ήταν κοντά στο Λευκόνοικο σε όλες τις εκδηλώσεις του. Ο μακαριστός Λυκούργος Κάππας, Γυμνασιάρχης τους στο Γυμνάσιο Λευκονοίκου, πρώην Δήμαρχος Λευκονοίκου που έγινε και Υπουργός Παιδείας, τη διόρισε Πολιτιστική Λειτουργό του Δήμου, “άρα ήμουν συνεχώς και αδιαλείπτως στα πολιτιστικά δρώμενα του Λευκονοίκου. Ήταν φυσικό επακόλουθο να γίνω Δήμαρχος», λέει.
Ερωτηθείσα για τα σχέδιά της, είπε: “Καταρχάς, να φέρουμε τους νέους κοντά. Το πρόβλημα όλων των κατεχόμενων δήμων είναι ότι πάμε οι άνθρωποι κάποιας ηλικίας σε όλες τις εκδηλώσεις. Έτσι, πρέπει να φέρουμε τους νέους μας κοντά, γιατί είναι το μέλλον μας. Να αγαπήσουν το Λευκόνοικο, να νιώσουν περηφάνια για την καταγωγή τους, να κάνουν τις δικές τους εκδηλώσεις”.
Αναφέρθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο Νεολαίας, το οποίο ωστόσο ατόνησε, και τώρα κάνουν προσπάθειες να το ξαναστήσουν. “Ήδη ξεκινήσαμε με Λεμεσό, θα πάμε Λάρνακα και θα έρθουμε Λευκωσία και μετά Αμμόχωστο για να φέρουμε τους νέους μας κοντά, να αρχίσουν να δουλεύουν μαζί μας”, είπε.
Στον εκλογικό κατάλογο εκείνοι που ψηφίζουν για τον Δήμο Λευκονοίκου είναι περίπου 2.200. Όμως, υπάρχουν πολλοί που βρίσκονται στην Αγγλία, άλλοι που είναι εκ μητρογονίας, που δυστυχώς δεν είναι ψηφοφόροι μας. “Αρα, όλους αυτούς ο Δήμος Λευκονοίκου τους αγκαλιάζει με αγάπη, θέλει τη συνεισφορά τους”, σημειώνει.
Στα σχέδια της, επίσης, είναι να εκδοθεί η Ιστορία του Λευκονοίκου. “Πρόκειται για ένα μνημειώδες έργο, να εκδώσουμε την Ιστορία της κωμόπολης μας”, αναφέρει η Δήμαρχος και προτείνει επίσης να καταγραφούν τα γενεαλογικά δέντρα των κατοίκων. Η διαφώτιση είναι καίριας σημασίας, όπως επίσης και να “έχουμε καλές σχέσεις με τους κοινοτάρχες των γύρω περιοχών, για να μπορέσουμε αυτές τις σχέσεις να τις αξιοποιήσουμε”.
«Θέλουμε, ταυτόχρονα, να αξιοποιήσουμε το επιστημονικό δυναμικό μας, το διαδίκτυο, δημιουργούμε μηχανισμούς αλληλεγγύης για να βοηθούμε όσους έχουν ανάγκη. Μια άλλη ιδέα είναι η έκθεση κειμηλίων του Λευκονοίκου, όπως επίσης και η δημιουργία ντοκιμαντέρ για το Λευκόνοικο».
Εξάλλου, ο Δήμος έχει φτιάξει από πιο παλιά ιστοσελίδα, όπου κάποιος μπορεί να μπαίνει και να μαθαίνει για το Λευκόνοικο ενώ υπάρχει επίσης και προφίλ στο facebook.
Οσον αφορά το Κυπριακό “δυστυχώς το Λευκόνοικο από το 1977, από τα πρώτα σχέδια, δεν είναι στους χάρτες υπό ε/κ διοίκηση, και είναι κάτι που μας στεναχωρεί. Αλλά πιστεύουμε στη λύση και στην επανένωση της πατρίδας μας, έχουμε πίστη στην πολιτική ηγεσία ότι σε μια λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας θα μπορέσουμε να πάμε πίσω στο Λευκόνοικο. Για μας, όμως, στόχος είναι η πλήρης επιστροφή.
“Αυτό που νιώθω κάθε φορά που πηγαίνω στο Λευκόνοικο είναι χαρμολύπη. Χαίρομαι αλλά και πονώ αφάνταστα, κυρίως την πρώτη φορά που πήγαμε στο σπίτι μας, ή την πρώτη φορά που λειτουργηθήκαμε στην εκκλησία του Σωτήρος μας, μετά από 41 χρόνια.
Αναμφίβολα, όπως και οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Δ. Σολωμού, όταν πηγαίνω για προσκύνημα στη γη μας, η ψυχή μου είναι ελεύθερη. Βλέπω τη γη μου και αντλώ δύναμη”, είπε, αναφέροντας ότι έχει καλές σχέσεις με κάποιους Τ/Κ που ήταν φίλοι και οι γονείς τους. “Αγαπώ την κατεχόμενη γη, δεν την χαρίζω σε κανένα, γιατί οι πρόγονοί μας είναι με αίμα και ιδρώτα που έκαναν την περιουσία τους”.
Εκείνο που ξεχώριζε το Λευκόνοικο ήταν ότι ήταν κέντρο της Μεσαορίας, πολιτιστικό, πνευματικό, πολιτικό, οικονομικό. Μεσουρανούσε στην κυπριακή ύπαιθρο. Το 1909 έγινε η πρώτη συνεργατική τράπεζα στο Λευκόνοικο. Το 1915 Δικαστήριο και Νοσοκομείο. Το 1939 Γυμνάσιο και Δήμος, μετά Γεωργικό τμήμα, ταχυδρομείο, Λαϊκή Αγορά, και άλλα. Το Λευκόνοικο μόρφωνε επίσης από τις αρχές του περασμένου αιώνα και τις γυναίκες, είχαμε δασκάλες, καθηγήτριες. “Εμείς είμαστε η τρίτη γενιά γυναικών που μορφώθηκε. Είχαμε, επίσης, Σχολή Βυζαντινής Μουσικής, αφού είναι η γενέτειρα του Άρχοντα Πρωτοψάλτη Θεόδουλου Καλλίνικου. Αξίζει να τονίσουμε ότι το Λευκόνοικο γέννησε τον εθνικό μας ποιητή Βασίλη Μιχαηλίδη, που φέτος συμπληρώνονται εκατό χρόνια από τον θάνατό του, και ο Δήμος Λευκονοίκου προγραμματίζει πνευματική εκδήλωση για να τον τιμήσει. Δεν θα ήθελα να παραλείψω τον Μητροπολίτη Κιτίου Κυπριανό, τον Ιωάννη Οικονομίδη και τον Μάρκο Χαραλάμπους, ιδρυτές του Συνεργατισμού”.
Κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής, τέσσερις Λευκονοικιάτες έχασαν τη ζωή τους, δέκα ήταν τα θύματα των βομβαρδισμών και εννιά οι αγνοούμενοι. Οι έξη ταυτοποιήθηκαν και τάφηκαν πριν από δύο χρόνια, στους οποίους «έκανα τον επικήδειο, αφού ήταν συμμαθητές μου και ο καθηγητής μου Σωτήρης Μιχαήλ, ενώ αγνοούμενοι παραμένουν οι στρατιώτες Επιφάνιος Κυριάκου, Κλείτος Κλείτου και Πανίκος Μηνά.
Μιλώντας για τις εργασίες αναστήλωσης στον Αρχάγγελο Μιχαήλ στο Λευκόνοικο, η κ. Λυσάνδρου εξέφρασε την ελπίδα ότι θα ολοκληρωθούν σε λίγους μήνες και θα μπορέσουν να τη λειτουργήσουν 8 Νοεμβρίου που είναι η γιορτή του Αρχαγγέλου, και ευχαρίστησε όλους, όσοι εργάζονται για την αναστήλωσή του.
Πηγή: autodioikisicy.com