Του Χρυσόστομου Λουκά*
Κάθε φορά που προσπαθούσαν να του στερήσουν το υπερτατο αυτό αγαθό, ξεσηκωνώταν και επαναστατούσε.Εδώ έρχεται να αλληλεπικαληφθεί η λευτεριά με την πατρίδα. Όπου αγώνας για λευτεριά αφόρα το ιδανικό που λέγεται πατρίδα…
Πατρίδα, ένα τρισύλαβο με βαθύτερη έννοια. Για κάποιους αποτελεί πηγή έμπνευσης, για άλλους το έναυσμα να ασχοληθούν με τα κοινά ή να εντρυφήσουν σε μια σπουδή. Ενας γεωγραφικός προσδιορισμός του κάθε έθνους. Πάντα όμως αποτελούσε την αιτία να μετραπούν απλοί άνθρωποι, αμούστακα παιδιά σε ήρωες. Να αντικρύζουν το θάνατο με χαμόγελο, να μειώνουν το εγώ τους και να γίνονται θυσία σε αυτό το ωραίο που λέγεται ΠΑΤΡΙΔΑ!
Κάπου μέσα σε αυτούς τους όρους έρχεται να συνυπάρξει ο όρος θρησκεία. Κοιτάζοντας το παρελθον βλέπουμε την ανάγκη του άνθρωπου να αναζητά μια ανώτερη δύναμη να στηριχτεί. Ένα αποκούμπι,μια στάλα ελπίδας μια πηγή εσωτερικής αγαλίασης. Για εμάς τους Έλληνες αυτό αντικατοπτρίζεται πλήρως στο Χριστιανισμό. Η δύναμη του Θεού ώθησε τον Ελληνισμό να γράψει τις πιο λαμπρές σελίδες της ιστορίας του. Από που να αρχίσει και που να σταματήσει κανείς; Από το έπος του ΄40, τον αγώνα της ΕΟΚΑ πιο πριν την Εθνική μας παλιγενεσία που πρόσφεραν αμέτρητες σελίδες δόξας και ηρωισμού στο εθνικό μας πορτφόλιο.
Ωραίο είναι να ευλογάμε τα γένια μας, όμως πρέπει να δούμε και την άλλη όψη του νομίσματος. Η ιερά παρακαταθήκη που μας άφησαν οι προγόνοί μας, αφέθηκε να αραχνιάζει στα πιο ψηλά ράφια της συνείδησής μας. Οι σημερινοί νέοι κατέληξαν να αδιαφορούν ή να γίνονται έρμαιο στις ορέξεις των κομματικών νεολαίων. Μόνο θλίψη προκαλεί το γεγονός πως ένας εικοσάχρονος αδιαφορεί πλήρως για τα εθνικά μας θέματα. Η αδιαφορία και ο προβατισμός τους, αφήνει τον Ελληνισμό υποχείριο στα χέρια των λίγων καιροσκόπων που ασελγούν αλόγιστα και μετά προκλητικά να μην ζητούν ούτε συγγνώμη. Τυλίγοντας το μίτο του προβλήματος θα προσπαθήσω να αναφερθώ σε κάποια,κατά τη γνώμη μου, αίτια που μας οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση.
Καταρχάς μεγάλη ευθύνη έχουν οι φορείς κοινωνικοποίησης. Η οικογένεια, το σχολείο αντί να κατευθύνουν σωστά το νέο, δηλαδή να του δώσουν τα ερίσματα για να ψαχτεί, τον άφησαν έρμαιο των ανθυγιεινών προτύπων της τηλεόρασης και του δυτικού πολιτισμού. Δεύτερον το βρώμικο πολιτικό σύστημα, του δούναι και λαβείν, αφήνει το νέο απογοητευμένο, θυμωμένο με συνέπεια την άρνηση προς την ίδια του την πατρίδα. Τον καθιστά ανενεργό πολίτη και αυτός ανταποδίδει είτε δηλώνοντας πλήρη αδιαφορία είτε προσπαθώντας να παίξει και ο ίδιος αυτό το βρώμικο παιχνιδάκι. Τέλος ένας άλλος σημαντικός λόγος είναι η απομάκρυνση από το Θεό. Η ανικανότητα και τα σκάνδαλα της εκκλησίας έκαναν τη νεολαία να θεωρεί την θρησκεία μας κάτι σάπιο που στόχο έχει τα λεφτά και τη δόξα, αδιαφορώντας για το καλό του ποίμνιου της. Ίσως να μην μπορούν να προσεγγίσουν σωστα τη νεολαία ή να μην έχουν τις ικανότητες κάποιοι ιερείς να εμπνέυσουν τους νέους.
Ο Ελληνισμός έχει έλλειψη από σπουδαίους ηγέτες. Ανθρώπους που να ανυψώσουν το εθνικό μας φρόνημα, να μας δώσουν ελπίδα. Είμαστε στα σχοινιά και προσπαθούμε να μην πέσουμε κάτω. Παλιά η δίψα μας για ελευθερία, η πίστη στο Θεό και η φιλοπατρία μας έκαναν να υπερβούμε τα απλά όρια της λογικής. Πρέπει να αρχίσουμε αυτήν τη αναζήτηση ξανά που θα μας φέρει στο σωστό δρόμο. Να ξαναβρεθούμε κοντά στο Θεό για να έχουμε την αγαλίαση που μας προσφέρει. Έτσι θα καταφέρουμε να απομακρύνουμε τους νεοραγιάδες που μας κυβερνούν, όντας ευαισθητοποιημένοι εθνικά πολίτες και με εθνική κρίση. Έίναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε αν θέλουμε να επιβιώσουμε σαν Ελληνισμός μέσα σε αυτή την καταιγίδα ανθελληνισμού που επικρατεί παγκόσμια.
*Χρυσόστομος Λουκά – Φοιτητής Ιατρικής