Το Δικαστήριο εκδίκαζε προσφυγή που αξίωνε την ακύρωση απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου να απορρίψει αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας, κατά παρέκκλιση προνοιών, και έκρινε ότι η προσφυγή θα πρέπει να πετύχει και η επίδικη απόφαση να ακυρωθεί. Εκ μέρους του αιτητή παρουσιάστηκε ο δικηγόρος Α. Αγγελίδης και εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα ο δικηγόρος της Δημοκρατίας Α. Σταυρινός.
Η απόφαση κρίνεται ιδιαίτερα σημαντική, αφού αποτελεί, πλέον, δεδικασμένο, το οποίο δύναται να χρησιμοποιηθεί σε δεκάδες άλλες παρόμοιας φύσης υποθέσεις, που εκκρεμούν ήδη ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου και, ως αποτέλεσμα, να ακυρωθούν αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου, απλώς και μόνο στη βάση της παρουσίας κυβερνητικών αξιωματούχων που δεν έπρεπε να συμμετάσχουν στις συνεδρίες. Υπάρχει, ωστόσο, η δυνατότητα έφεσης.
Σύνθεση διοικητικού οργάνου
Το Δικαστήριο επικαλείται στην απόφασή του το άρθρο 2 των περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμων 1999, που προσδιορίζει το «διοικητικό όργανο», κρίνοντας ότι το Υπουργικό Συμβούλιο αποτελεί συλλογικό διοικητικό όργανο και η νόμιμη συγκρότησή του αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την έννομη λειτουργία του. Η συμμετοχή στη συνεδρία ενός τέτοιου οργάνου, προσώπου, έστω και ενός, ξένου προς τη νόμιμη συγκρότησή του, επηρεάζει άμεσα το νόμιμο της συγκρότησής του και καθιστά τις αποφάσεις του άκυρες, λόγω έλλειψης αρμοδιότητας, αναφέρεται περαιτέρω. Όπως τονίζεται από το Δικαστήριο, «ακόμα και απλή παρουσία τρίτων στη λήψη απόφασης, επενεργεί καταλυτικά στην εγκυρότητά της».
Συνεπώς, αποφαίνεται το Δικαστήριο, η παρουσία του Υφυπουργού Παρά τω Προέδρω Τίτου Χριστοφίδη στη συνεδρίαση που λήφθηκε η απόφαση για αναπομπή της αίτησης, και η παρουσία του κ. Χριστοφίδη και του Κυβερνητικού Εκπροσώπου Στέφανου Στεφάνου στη συνεδρία κατά την οποία λήφθηκε η επίδικη απορριπτική απόφαση, «συνιστούσε παραβίαση των αρχών λειτουργίας του συλλογικού οργάνου», όπως έχει κωδικοποιηθεί και νομολογηθεί.
Οι απόντες
Πέραν της μη νόμιμης συγκρότησης του Υπουργικού Συμβουλίου, το Δικαστήριο σημειώνει, επίσης, ότι η επίδικη απόφαση πάσχει και συνεπώς υπόκειται σε ακύρωση, καθώς, ενώ οι Υπουργοί Εξωτερικών, Άμυνας και Εμπορίου απουσίαζαν κατά την πρώτη συνεδρία, έλαβαν μέρος στη δεύτερη και κρίσιμη συνεδρία, και δεν είχαν -κατά παράβαση, και πάλι, των κωδικοποιημένων αρχών- ενημερωθεί για το τι διαμείφθηκε κατά την πρώτη συνεδρία. Δεν είχαν, επίσης, ερωτηθεί κατά πόσο συμφωνούσαν με την απόφαση αναπομπής.