Είναι ρατσισμός να μιλώ τη γλώσσα μου στην ίδια μου την πατρίδα;

Μιλούν μάλιστα για ελληνοκύπριους που μετατράπηκαν σε ελληνολάτρες, που έπαθαν ελληνομανία και έφτασαν στο σημείο να αναβιώνει μέσα τους “το παν μη Έλλην βάρβαρος”. Διερωτώμαι, δηλαδή, αν αυτοί οι άνθρωποι σκέπτονται πριν να μιλήσουν ή μιλούν και δεν αντιλαμβάνονται τι έχουν πει.

Είναι ρατσισμός όταν κάποιος κύπριος εργάτης, που μπορεί να είναι και πολύτεκνος με παιδιά που σπουδάζουν και έχει απολυθεί από την εργασία του, διεκδικεί την θέση του φωνάζοντας για το δίκαιό του αφού στην θέση του έχει προσληφθεί κάποιος άλλος, είτε αυτός είναι αλλοδαπός είτε ακόμα και κύπριος με υποδεέστερους όρους εργοδότησης; Αυτό δεν είναι ρατσισμός και διάκριση κατά του κύπριου εργάτη που εκδιώχθηκε γιατί ήταν προφανώς υψηλόμισθος;

Είναι ρατσισμός εναντίον του αλλοδαπού, όταν κάθομαι σε ένα εστιατόριο να φάω, στην ίδια μου την πατρίδα, και του μιλώ στην γλώσσα μου την Ελληνική, και αυτός δεν καταλαβαίνει και μου λέει “can you speak English please?” και εγώ να επιμένω να μιλώ στην γλώσσα μου και στο τέλος να με σερβίρει ρεβίθια αντί πατάτες αντινακτές όπως; Ναι αυτός είναι ρατσισμός και διάκριση του χειρίστου είδους εναντίον του Ελληνοκύπριου που δεν μπορεί να μιλήσει την γλώσσα του για να συνεννοηθεί για ένα πιάτο φαγητό στην ίδια του την πατρίδα.

Είναι ρατσισμός, λοιπόν, κατά του αλλοδαπού όταν ο πυροσβέστης της βάρδιας δέχεται κλήση από την αλλοδαπή υπάλληλο υποδοχής για να του αναφέρει ότι σε ένα δωμάτιο του ξενοδοχείου έχει εκδηλωθεί φωτιά αλλά αυτός δεν μπορεί να καταλάβει αφού ούτε Ελληνικά αλλά ούτε τουλάχιστον Αγγλικά δεν του μιλά για να συνεννοηθεί, ως αποτέλεσμα ο πυροσβέστης να κατηγορείται ότι ολιγώρησε και καθυστέρησε η υπηρεσία του να προσέλθει στο τόπο που εκδηλώθηκε η φωτιά; Αυτός δεν είναι ρατσισμός κατά του Ελληνοκύπριου που κινδύνεψε να χάσει την δουλειά του, όντας ένας συνεπέστατος εργαζόμενος με πτυχία και διπλώματα αφοσιωμένος με ζήλο για την δουλειά που κάνει;

Μας μιλούν κάποιοι αναφερόμενοι στους αλλοδαπούς ότι “πρόκειται περί ανθρώπων” υποτιμώντας και την νοημοσύνη μας. Ξεχνούν οι αθεόφοβοι πόσο καλόκαρδοι και φιλεύσπλαχνοι είναι οι κύπριοι εργαζόμενοι και το έχουν δείξει πάμπολλες φορές.

Αλλά το κυριότερο που ξεχνούν είναι το γεγονός ότι και οι κύπριοι εργαζόμενοι είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ και μάλιστα με πάμπολλες υποχρεώσεις. Υποχρεώσεις προς ημικατεχόμενη πατρίδα που χρειάζεται τα παιδιά της ανά πάσα στιγμή γιατί τα τουρκικά στρατεύματα κατέχουν την μισή μας πατρίδα και είναι έτοιμα να την καταλάβουν ολόκληρη. Που χρειάζεται τα παιδιά της για να μαζέψει φόρους. Που χρειάζεται τα παιδιά της για να οργανώνουν την εθνοφυλακή της, την πολιτοφυλακή της, που χρειάζεται τα παΐδια της για να μην εξαλειφτεί ως φυλή, με το τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα που παρουσιάζει.

Με αυτά δεν σηαίνει ότι πρέπει να διώξουμε τους αλλοδαπούς εργαζόμενους που και αυτοί όπως και εμείς αγωνιζόμαστε για ένα κομμάτι ψωμί. Αυτό που διεκδικούν οι Κύπριοι εργαζόμενοι είναι την εξάλειψη του ρατσισμού από τον οποίο διακατέχονται κάποιοι εργοδότες έναντι των Κυπρίων αλλά και την εξάλειψη της άγριας εκμετάλλευσης που τυγχάνουν οι αλλοδαποί από μερίδα εργοδοτών.

Άρα το βασικό πρόβλημα δεν είναι ο τάχατες “ρατσισμός” των Κυπρίων έναντι των αλλοδαπών εργαζομένων αλλά ο ρατσισμός που επιδεικνύουν κάποιοι εργοδότες για τους υψηλόμισθους τάχατες Κύπριους αλλά και η άγρια εκμετάλλευση αλλοδαπών εργαζομένων από μερίδα εργοδοτών. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ.