Κοινή Διακήρυξη κατά του πυρηνικού σταθμού στο Άκκιουγιου

Κοινή Διακήρυξη με την οποία καλούν την Τουρκία να σταματήσει τις ενέργειές της αναφορικά με την κατασκευή του πυρηνικού σταθμού στο Άκκιουγιου υπέγραψαν το Σάββατο οργανώσεις από την Κύπρο, την Ελλάδα και την Τουρκία, δημιουργώντας κοινό μέτωπο κατά των πυρηνικών στη Μεσόγειο.

Οι διοργανωτές συγκεντρώθηκαν το μεσημέρι του Σαββάτου στο Σπίτι της Συνεργασίας, στην ουδέτερη ζώνη της Λευκωσίας, όπου κρατώντας πανό διαμαρτυρίας που έγραφαν «όχι στα πυρηνικά» στα ελληνικά, τουρκικά και αγγλικά, απελευθέρωσαν μπαλόνια με το σύμβολο της πυρηνικής ενέργειας, ενώ ακολούθησαν ομιλίες.Το παρών στην εκδήλωση έδωσε η Συμπρόεδρος της Ομάδας των Πρασίνων στην Ευρωβουλή Ρεμπέκα Χάρμς, οι Κύπριοι Ευρωβουλευτές, ο Πρόεδρος των Οικολόγων Γιώργος Περδίκης, η Επίτροπος Περιβάλλοντος και εκπρόσωποι ΜΚΟ.Σε δηλώσεις της η κ. Χάρμς είπε ότι είχε εξαρχής αμφιβολίες κατά πόσο το έργο σχετιζόταν μόνο με την ενέργεια, ενώ δήλωσε πλέον πεπεισμένη πως έχει να κάνει «με το γόητρο της Κυβέρνησης και του Προέδρου της Τουρκίας», αλλά και με την «ενεργειακή αυτοκρατορία της Gazprom» και της θυγατρικής της εταιρείας Rosatom που ανέλαβε την κατασκευή.Η Συμπρόεδρος των Πρασίνων ανέφερε ότι ο σταθμός θα πρόσθετε ένα μεγάλο επιπρόσθετο ρίσκο στην περιοχή αυτή της Μεσογείου, για να προσθέσει ότι στην Κύπρο υπάρχουν ήδη αρκετοί κίνδυνοι.«Ο κίνδυνος των πυρηνικών δεν θα έπρεπε να προστεθεί σε μια σεισμογενή περιοχή», είπε η κ. Χάρμς.Αναφέρθηκε στην εμπειρία της από τη Φουκουσίμα και είπε ότι σεισμογενείς χώρες, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία δεν διαθέτουν σταθμούς παραγωγής ενέργειας από πυρηνικά και το ίδιο θα έπρεπε να πράξει και η Τουρκία.Από την πλευρά του ο Γιώργος Περδίκης είπε ότι η σημερινή εκδήλωση αποτελεί σταθμό στην κοινή προσπάθεια Τούρκων, Ελλήνων και Κυπρίων πολιτών και οργανώσεων ενάντια στην κατασκευή του πυρηνικού εργοστασίου στο Άκουγιου, αλλά και στα άλλα εργοστάσια που ετοιμάζει η Τουρκία.«Ο πυρηνικός εφιάλτης ξυπνά στην περιοχή μας», είπε και πρόσθεσε ότι η Τουρκία επιδιώκει στρατηγικά και ενεργειακά πλεονεκτήματα εις βάρος όλων των χωρών της περιοχής.Εξέφρασε την ελπίδα οι αντιδράσεις των πολιτών σε Κύπρο, Ελλάδα, Τουρκία αλλά και στην Ευρώπη να σταματήσουν αυτό το «μεγάλο έγκλημα που βρίσκεται σε εξέλιξη».
Ανέφερε τέλος ότι ο αγώνας θα συνεχιστεί στις αρχές Ιουνίου, όταν αντιπροσωπεία των οργανώσεων θα βρεθεί στις Βρυξέλλες για επαφές αλλά και για να διαμαρτυρηθεί στην έδρα της ΕΕ.Από τις οργανώσεις, ο Κυριάκος Τσιμίλλης από την Κυπριακή Αντιπυρηνική Πλατφόρμα ανέφερε ότι «ενώνουμε όλοι οι Κύπριοι τις δράσεις μας και συνεργαζόμαστε με τους γείτονές μας, την Τουρκία, την Ελλάδα και άλλες χώρες που ανησυχούν για το μέλλον των γενεών που θα έρθουν».Ο Ντογάν Σαχίρ, επίσης της Αντιπυρηνικής Πλατφόρμας, αναφέρθηκε στην προστασία του νησιού και της Μεσογείου ευρύτερα και εξέφρασε την αντίθεσή του στα πυρηνικά.Η Σεβίλ Τουράν από την τουρκική ΜΚΟ Yesil Dusunce, ανέφερε ότι ο αγώνας κατά του πυρηνικού σταθμού συνεχίζεται για χρόνια στην Τουρκία και τώρα γίνεται διεθνής, καθώς ο σταθμός στο Άκκιουγιου θα επηρεάσει όλη τη Μεσόγειο και τις μελλοντικές γενιές.Είμαστε όλοι μαζί και θα συνεχίζουμε τον αγώνα μαζί, είπε.Στη Διακήρυξη εκφράζεται η αντίθεση των οργανώσεων στη δημιουργία ενός πυρηνικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στο Ακουγιού της Μερσίνας, ώστε να αποτραπεί το εγχείρημα που «θα καταστρέψει τη φύση και την οικολογική ισορροπία της Μεσογείου».Απευθύνεται παράλληλα έκκληση για τη δημιουργία ενός Δικτύου για την Πυρηνική Προστασία της Μεσόγειου, ενώ αναφέρει ότι η απόφαση για υλοποίηση του πυρηνικού σταθμού, μετά τη συμφωνία Άγκυρας-Μόσχας το 2010, όχι μόνο αποτελεί κίνδυνο για το μέλλον της Μεσογείου, αλλά επίσης παραβιάζει το Σχέδιο Δράσης για τη Μεσόγειο, που εγκρίθηκε από το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP) και τη συμφωνία της Βαρκελώνης στην οποία η Τουρκία είναι συμβαλλόμενο μέρος.Αναφέρεται εξάλλου ότι η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (έκθεση ΗED) που εγκρίθηκε το 2014 για την αξιολόγηση των επιπτώσεων του σταθμού είναι επιστημονικά ανεπαρκής σε σχέση με την αντιμετώπιση των κινδύνων που ο σταθμός μπορεί να δημιουργήσει, αλλά και νομικά λανθασμένη.Στους κυριότερους λόγους της διαφωνίας με την κατασκευή του πυρηνικού σταθμού, συγκαταλέγεται η αντίθεση των επιστημόνων που ήταν μέρος της ομάδας που έδωσαν την άδεια για την τοποθεσία του έργου, πριν από 40 χρόνια.Αναλύοντας το θέμα με τις νέες διαθέσιμες τεχνολογίες, οι επιστήμονες αυτοί προειδοποιούν για την παρουσία των διαφορετικών τεκτονικών ρηγμάτων στην περιοχή.Παράλληλα, αναφέρεται ότι η εκροή νερού από τον πυρηνικό σταθμό προς τη θάλασσα, θα αυξήσει τη θερμοκρασία της έως τους 33 βαθμούς Κελσίου και θα σταματήσει σταδιακά η ζωή στη θάλασσα.Προστίθεται επίσης ότι η διεθνής συμφωνία που υπογράφηκε μεταξύ των Κυβερνήσεων της Τουρκίας και Ρωσίας δεν προσδιορίζει πού και πώς τα πυρηνικά απόβλητα θα αποθηκεύονται, δεν ορίζει την ευθύνη σε περίπτωση ατυχήματος, και δεν αναφέρει πώς και από ποιον θα τύχει διαχείρισης οποιοδήποτε ατύχημα.Τέλος γίνεται αναφορά στις επιπτώσεις της καταστροφής στο Τσερνόμπιλ, το 1986, αλλά και στο πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα, το 2011, εκφράζοντας την ανησυχία των μερών να μην ζήσουν κάποια μέρα παρόμοια καταστροφή και στη Μεσόγειο.Πηγή: ΚΥΠΕ