Ο Χρ.Χριστοδούλου στον αγώνα της ΕΟΚΑ

Τη δράση του στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ επικαλέστηκε μεταξύ διαφόρων άλλων τις προάλλες διά του συνηγόρου του ο πρώην υπουργός και διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας Χριστόδουλος Χριστοδούλου, ζητώντας την επιείκεια του δικαστηρίου στη γνωστή υπόθεση της μη δήλωσης του ενός εκατομμυρίου το οποίο εισέπραξε από την εταιρεία Focus.

Το κατά πόσον αυτή του η δράση, όπως φυσικά και τα δημόσια αξιώματα που κατείχε, θα πρέπει να θεωρηθούν ως ελαφρυντικό ή ως… επιβαρυντικό της πράξης του στοιχείο, επαφίεται στην κρίση της Δικαιοσύνης και μόνον αυτής.

Ωστόσο, πέρα από το ηθικώς απαράδεκτο της επίκλησης του αγώνα της ΕΟΚΑ σε μια ποινική υπόθεση και μάλιστα κατόπιν παραδοχής ενοχής, μέγα ερώτημα παραμένει το εξής: Ποια ήταν τελικά αυτή η δράση του Χριστόδουλου Χριστοδούλου στον αγώνα της ΕΟΚΑ; Διότι η δική του εκδοχή βρίσκεται σε διάσταση με τις μαρτυρίες αγωνιστών οι οποίοι βρίσκονταν εκεί όπου ζούσε και οι οποίοι προβάλλουν μια τουλάχιστον πιο… ταπεινή βερσιόν.

Οι αναγνώστες ίσως θα θυμούνται πως ο «Πολίτης» παλαιότερα είχε δημοσιεύσει ένα ακόμη ρεπορτάζ παραθέτοντας έκθεση την οποία είχε συντάξει ο κ. Χριστοδούλου και στην αρχή της οποίας ανέφερε πως είχε συλληφθεί στην προσπάθειά του «να διασπάσει τον κλοιό» των Βρετανών, ωστόσο, σε άλλο σημείο ανέφερε πως είχε συλληφθεί στο δημοτικό σχολείο όπου είχαν παρουσιαστεί οι άρρενες πολίτες κατόπιν διαταγής των Βρετανών.

Το βράδυ της 22/07/1958

Σήμερα παρουσιάζουμε κάποια καινούργια στοιχεία τα οποία φωτίζουν με έναν ιδιαίτερο τρόπο την προσπάθεια αναζήτησης της αλήθειας για την ανάμιξη του τέως υπουργού και διοικητή της ΚΤ στον αγώνα του ’55-’59 την οποία και επικαλέστηκε προχθές από το εδώλιο του κατηγορουμένου.

Στο βιβλίο του Τάσου Π. Τάσου «Αυγόρου» (Εκδόσεις Επιφανίου – 2008) παρατίθεται μια άλλη αναφορά στα γεγονότα, μια ενδιάμεση θα μπορούσε να πει κανείς εκδοχή, κάτι σαν «διόρθωση» της έκθεσης Χριστοδούλου επί των γεγονότων. Γράφει συγκεκριμένα το βιβλίο πως η αγωνίστρια του Αυγόρου «Στασού» (Αναστασία Μίσκαττου) στο σπίτι της οποίας, ας σημειωθεί, είχαν βρει καταφύγιο οι τρεις από τους τέσσερις ήρωες του αχυρώνα Λιοπετρίου, είχε σπεύσει να προειδοποιήσει τους αγωνιστές πως οι Εγγλέζοι είχαν περικυκλώσει το χωριό. Στη σελ. 222, διαβάζουμε: «Ο Ανδρέας Κάρυου […] διέταξε τόσο τον Χριστόδουλο όσο και τον Παναγιώτη να φύγουν και να παρουσιαστούν στην αυλή του σχολείου. Ο Χριστόδουλος επέμεινε να παραμείνει μαζί τους αλλά ο Ανδρέας ήταν ανένδοτος. Κατόπιν τούτου ο Χριστόδουλος έφυγε και προσπάθησε να διασπάσει τον κλοιό από τη δυτική πλευρά του χωριού. Όμως και πάλι έγινε αντιληπτός, στράφηκε προς άλλες δύο κατευθύνσεις και πάλι απέτυχε να διασπάσει τον κλοιό και αναγκάζεται να παρουσιασθεί στο σχολείο».

Τι λέει όμως η Στασού;

Μια ομολογουμένως συναρπαστική περιγραφή, η οποία ωστόσο δεν είναι η ίδια με τη μαρτυρία της αγωνίστριας Στασούς, όπως αυτή καταγράφεται σε ρεπορτάζ του Νίκου Παπαναστασίου το οποίο δημοσίευσε η εφημερίδα «Σημερινή» (01/04/1995).

Αντιγράφουμε από εκεί: «Μαζί με τον Κάρυο εκείνο το βράδυ ήταν και ο Χριστόδουλος Χριστοδούλου, σημερινός υπουργός Οικονομικών, ο οποίος όμως με προτροπή του Κάρυου πήγε στο δημοτικό σχολείο όπου οι Άγγλοι συγκέντρωσαν όλους τους άντρες». Απορίας άξιον είναι πώς η αγωνίστρια δεν θυμόταν την πείσμονα αντίδραση του τότε υπουργού Οικονομικών και τις ενστάσεις του Κάρυου ούτε και γνώριζε τις ηρωικές προσπάθειές του να «διασπάσει τον κλοιό», πριν κατευθυνθεί στο σχολείο. Εκεί όπου όντως συνελήφθη. Όχι στον κλοιό, όπως υποστήριξε ο ίδιος στην αντιφατική του έκθεση.

Αίτηση για απόδραση

Αξιοσημείωτη είναι επίσης και μια άλλη αναφορά στον Χριστόδουλο Χριστοδούλου (στη σελίδα 844). Στο βιογραφικό του σημειώνεται μεταξύ άλλων: «Συλλαμβάνεται την 23ην Ιουλίου 1958 και κρατείται στα κρατητήρια Πύλας με αριθμό πολιτικού κρατουμένου D.P. 2198. Ενώ ήταν κρατούμενος του δόθηκε άδεια από τον Αρχηγό ΔΙΓΕΝΗ να προσπαθήσει να δραπετεύσει από τα κρατητήρια η οποία όμως δεν πραγματοποιήθηκε λόγω του τέλους του αγώνα».

Το ότι ο κ. Χριστοδούλου κατάφερε να επικοινωνήσει με τον αρχηγό της ΕΟΚΑ από τα κρατητήρια και να του ζητήσει άδεια για να αποδράσει, με τον Γρίβα να του απαντά πως του το επέτρεπε, δεν επιβεβαιώνεται και ακούγεται κάπως παράξενο. Εκτός εάν ο αρχηγός της ΕΟΚΑ είχε τον χρόνο να εξετάζει και αιτήματα ατομικών αποδράσεων.

Ακόμη όμως και εάν το δεχθεί κανείς, στη σελίδα 238 του ίδιου πάντα βιβλίου, αναφέρεται πως ο κ. Χριστοδούλου «συνελήφθηκε κατά το ανθρωπομάζωμα, κλείστηκε στα κρατητήρια Πύλας από όπου απολύθηκε στις 22/02/1959 με τη λήξη του αγώνα». Με άλλα λόγια, ο συλληφθείς ως πολίτης Χριστόδουλος Χριστοδούλου παρέμεινε στα κρατητήρια επί επτά ολόκληρους μήνες, διάστημα μάλλον υπεραρκετό για να σχεδιάσει και να προσπαθήσει έστω να πραγματοποιήσει την απόδρασή του, ειδικά για έναν άνθρωπο με αυτή την εμπειρία στη διάσπαση κλοιών αλλά και σε άλλα που του αποδίδει το βιβλίο στο βιογραφικό του, τα οποία επίσης δεν επιβεβαιώνονται από άλλες πηγές: «Μετέχει σ’ ενέδρες, σε μεταφορές όπλων, καταζητουμένων και σε άλλες δυναμικές ενέργειες της Οργάνωσης».

Το γιατί το βιβλίο υιοθετεί, σε αντίθεση με άλλες μαρτυρίες, την επιπρόσθετη «σάλτσα», ουδείς μπορεί να το πει.

Πάντως, για σκοπούς πληρότητας της καταγραφής, οφείλουμε να σημειώσουμε πως στη σελίδα 6 του βιβλίου αναφέρονται οι χορηγοί του. Ανάμεσά τους: «Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου: Διοικητής Χριστόδουλος Κ. Χριστοδούλου».

Πηγή: Εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΗΣ»