Διερωτάται ο Λόρδος Είρων
Τί κι αν το Σχέδιο Μαρίτα του 1941 ήταν το σημείο απαρχής της ανατροπής των σχεδίων του Χίτλερ; Το σημερινό Σχέδιο Μαρίτα υπ’ αριθμόν 2, βαίνει έως τώρα καλώς για την Άγκελα Μέρκελ και τους ευρωπαίους εταίρους. Το μνημόνιο που υπέγραψε η Ελλάδα, ήταν η καθοριστική έκβαση της ήττας του ελληνικού κράτους σε ένα αναίμακτο πόλεμο, με μόνες συνέπειες τις χρηματοληπτικές υποταγές της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο λόγος που η Ελλάδα χτυπιέται ανηλεώς από τα πυρά των αιμοδιψών τραπεζιτών είναι προφανής: ακόμα και την ώρα του πνιγμού του, ο ελληνικός λαός δεν πιάνεται από τα μαλλιά του για να σωθεί, αλλά για να τα ξεριζώσει. Τα ΜΜΕ παίζουν καλά το ρόλο τους ακολουθώντας πιστά τις προσταγές του Χίτλερ στις αρετές της προπαγάνδας, που υποστήριζε, επίσης, πως “ο λαός θέλει άρτον και θεάματα”. Το ίδιο και ο ελληνικός λαός. Από την Δευτέρα, εννέα στις δέκα ειδήσεις έχουν να κάνουν με τη Χρυσή Αυγή. Σάμπως και είναι το σημαντικότερο θέμα που αξίζει κανείς να ασχοληθεί. Όσο κι αν θεωρώ μίασμα τέτοιου είδους φασιστικές ιδεολογίες, δεν μπορώ παρά να προσποιηθώ το δικηγόρο του διαβόλου και να ενστερνιστώ την άποψη των ίδιων των Ελλήνων που πάλευαν -κάποτε- για τα ιδανικά της δημοκρατίας. Και σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα, έχει θέση ο καθείς!
Κοιτάζοντας τον κατάλογο με τα υποψήφια κόμματα των προχθεσινών βουλευτικών εκλογών, με έκπληξη παρατήρησα κόμματα Τροτσκιστών, Λενινιστών, Μαρξιστών, Καποδιστριακών (sic!), ριζοσπαστών, πορνοστάρ και αναρχικών, όμως όλα αυτά δεν πείραξαν κανένα. Ούτε, φυσικά, “έπαιξαν” στα πρωινάδικα και στα πρωτοσέλιδα. Το μόνο που “πουλάει” είναι η Χρυσή Αυγή. Δεν θα μπορούσε, άλλωστε να μην πουλάει, αφού οι απόψεις είναι πέρα για πέρα ακραίες. Όμως σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα, πρέπει να υποστηρίζουμε το δικαίωμα του οποιουδήποτε να εκφράζει την άποψή του, όπως είπε κάποτε και ο Βολτέρος. Γιατί και οι επιλογές ακραίων πολιτικών παρατάξεων από τους ψηφοφόρους, προέρχεται από την παμπάλαια λαϊκή ρήση, πως “όπως στρώσαμε θα κοιμηθούμε”…