Πολιτεία και συνταξιούχοι

Του Σωκράτη Αριστοτέλους

Τα πράγματα «έφθασαν στον κόμπο» κατά τη λαϊκή ρήση. Συνταξιούχοι πεθαίνουν με θάνατο αργό που είναι πιο οδυνηρός από τον κάθε άλλο θάνατο. Ρωτούμε: Πώς μπορεί να ζήσει ο συνταξιούχος που παίρνει 440 ή 500 ευρώ τον μήνα;…

Σε πολλές περιπτώσεις αυτά τα χρήματα δεν αρκούν για φάρμακα. Ναι αυτό γίνεται σε εποχή που οι άλλοι πνίγονται από μισθούς και συντάξεις.

Η μόνη λύση που απομένει, είναι, να σκοτώσει η πολιτεία όλους αυτούς τους ανθρώπους με τις χαμηλές συντάξεις αφού δεν θέλει να φέρει κάποια διόρθωση εις την κατάφωρη αδικία.

Να εφαρμόσει δηλαδή μια σκέψη που οι αρχαίοι Σπαρτιάτες σκέφτηκαν να εφαρμόσουν όταν στη Σπάρτη προέκυψαν δυσκολίες ένεκα πολέμων και θεομηνιών. Σκέφτηκαν να σκοτώσουν όλους τους ηλικιωμένους για να εξοικονομήσουν τροφές και άλλα χρειαζούμενα. Τελικά όμως δεν εφάρμοσαν αυτή τη σκέψη αφού αποφάσισαν και έκαμαν σοβαρές οικονομίες σε όλα.

Δεν μένει τώρα η πολιτεία να εφαρμόσει αυτή τη σπαρτιάτικη σκέψη για να μην επηρεασθούν οι υψηλόμισθοι και έτσι να συνεχίσουν να ζουν στη χλιδή ανάμεσα σε πλήθος που ζουν στη στέρηση. Εξηγούμαι δε, όταν λέω πολιτεία εννοώ και την Κυβέρνηση και όλους τους πολιτικούς και τα κόμματα.