Γενεσιουργό αιτία θανατηφόρων αποτελεί η μεγάλη ταχύτητα

Ο Κώδικας Οδικής Συμπεριφοράς αποτελεί αναπόσπαστο μέρος, σε μια σύγχρονη και αναπτυγμένη Πολιτεία, του κώδικα κοινωνικής συμπεριφοράς. Γι’ αυτό και αποτελεί μιαν από τις τιμές μέτρησης και αξιολόγησης του σεβασμού του ανθρώπου προς τον συνάνθρωπο.

Τα τροχαία αδικήματα, όπως συνηθίσαμε να αναφερόμαστε στις παραβάσεις της οικείας νομοθεσίας, ή γενικότερα τα αδικήματα που διαπράττονται κατά την οδήγηση, θεωρούνται πλέον σοβαρά και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται.

Τα δικαστήρια, που παρακολουθούν και είναι ευαίσθητα στις μεταβολές συμπεριφοράς της κοινωνίας, αναπροσαρμόζουν τις ποινές που επιβάλλουν ώστε να γίνει συνείδηση πως η ορθή ρύθμιση της τροχαίας κίνησης έχει άμεση σχέση με την καθημερινή λειτουργία της ζωής των ανθρώπων (βλ. Σάββα ν. Αστυνομίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 242 σελ. 249).

Δεδομένων, λοιπόν, των ανησυχητικών διαστάσεων που έχουν προσλάβει τα τροχαία δυστυχήματα στον τόπο μας και των καταστροφικών συνεπειών που σχετίζονται με την απώλεια ζωών και σοβαρούς τραυματισμούς, η νομολογία των κυπριακών Δικαστηρίων έχει σταθερά τονίσει τη σοβαρότητα του αδικήματος της οδήγησης πέραν του επιτρεπόμενου ορίου ταχύτητας και την ανάγκη επιβολής αποτρεπτικών ποινών, εφόσον μια τέτοια οδική συμπεριφορά έχει αναγνωριστεί ότι αποτελεί μιαν από τις κατεξοχήν γενεσιουργούς αιτίες πρόκλησης σοβαρών και μάλιστα θανατηφόρων τροχαίων δυστυχημάτων, που έχουν καταστεί πλέον κοινωνική μάστιγα (βλ. Huseyin Topaloglulari v. Αστυνομίας (2005) 2 Α.Α.Δ. 478 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Γιάπα (2006) 2 Α.Α.Δ. 432).

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο σύγγραμμα Sentencing in Cyprus 2nd Edition-Sentencing Revisited 2007, του Γ.Μ. Πική σελ. 245, τονίζεται ότι σε σχέση με τα αδικήματα που αφορούν σε υπέρβαση του ορίου ταχύτητας, το μέγεθος της υπέρβασης δεν είναι το μοναδικό κριτήριο για την τιμωρία, και το δικαστήριο θα πρέπει να εξετάσει τις συνέπειες της υπέρβασης στα πλαίσια των περιστάσεων της κάθε υπόθεσης, ειδικότερα τη φύση και την έκθεση του κινδύνου που δημιουργήθηκε στον δρόμο από τη συγκεκριμένη υπέρβαση.

Στο μεταξύ, όπως αναφέρεται στην υπόθεση Ζηπιτής ν. Αστυνομίας (2003) 2 Α.Δ.Δ. 75 λέχθηκαν τα εξής στη σελίδα 77: «Η συμμόρφωση προς τις διατάξεις των Νόμων και Κανονισμών της Τροχαίας είναι επιτακτική και απαραίτητη. Η επιβολή δε αποτρεπτικών ποινών είναι επιβεβλημένη».

(Σημείωση: Οι πιο πάνω πληροφορίες λήφθηκαν από την απόφαση της δικαστού του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, Μαριλένας Μηλιώτου, στην υπόθεση αρ.: 25952/2013 ημερ. 20 Φεβρουαρίου 2014).

Πηγή: ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ