Οι φτωχούληδες του Θεού περιμένουν

Α-Δέξιος, Νέα ΑμμοχώστουΤου Μάριου Αδάμου

Φθάσαμε στον πάτο του βαρελιού ή έχει ακόμη πιο κάτω; Η κοινωνία μας καταρρέει, με την ανεργία να καλπάζει. Βιώνουμε πράγματα, τα οποία αν κάποιος μας τα έλεγε πριν από κάποιους μήνες, θα τον κοιτάζαμε λες και ήταν εξωγήινος… 

Βλέπουμε ακόμη και στον μικρό μας Δήμο ανθρώπους να ψάχνουν τα σκουπίδια για φαί. Παιδία στα σχολεία δεν έχουν ένα κομμάτι φραντζόλα, οικογένειες να μην έχουν να αγοράσουν ψωμί, γάλα, πόσο μάλλον να πληρώσουν λογαριασμούς ρεύματος και νερού.
Όσοι νομίζουν ότι η κρίση θα τους προσπεράσει ας μην κοιμούνται και τόσο ήσυχοι. Γιορτή δική μου παραμονή δική σου, λέει ο θυμόσοφος λαός.

Όμως, η κρίση, μας δίνει μια μοναδική ευκαιρία. Μας δίνει την ευκαιρία να επιστρέψουμε στις ρίζες μας. Να θυμηθούμε τα νάματα της ελληνικής φυλής, μέσα από τα οποία γαλουχήθηκαν οι γονείς και οι παππούδες μας και έκαναν τούτο το τόπο να ευημερήσει. Να μάθουμε οι νεότεροι την έννοια της κοινωνικής αλληλεγγύης και της ανιδιοτελούς προσφοράς. Να βάλουμε ξανά στο λεξιλόγιο μας, ίσως την πιο όμορφη λέξη του κόσμου, την “φιλαλληλία”. Αλλά και το φιλότιμο, μια λέξη που δεν συναντάς σε καμία άλλη γλώσσα παρά μόνο στην ελληνική.

Τούτοι οι καιροί αποτελούν την λυδία λίθο, όπου θα δοκιμαστεί η ανθρωπιά του καθενός μας. Εδώ και μέρες βρίσκεται στα σπάργανα μια προσπάθεια συνδρομής και ανακούφισης των αναξιοπαθούντων συνανθρώπων μας. Η εκκλησία στη Σωτήρα, πιστή όσο λίγες στο έργο της, τόσα χρόνια προσέφερε τα μέγιστα, όμως αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι πλέον η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική και έχει ξεφύγει. Πρέπει όλοι λοιπόν να πυκνώσουμε τις τάξεις των ομάδων προσφοράς. Κατά την ταπεινή μου άποψη η εθελοντική ομάδα που βρίσκεται στα σπάργανα της δημιουργίας, μετά τις αξιέπαινες πρωτοβουλίες ορισμένων συνδημοτών μας, πρέπει να έχει καθαρό και κρυστάλλινο στόχο. Και αυτός δεν μπορεί παρά να είναι, η άμεση λήψη πρωτοβουλιών για ανακούφιση των πολλών συνανθρώπων μας οι οποίοι έχουν άμεση ανάγκη. Η υλική αλλά και η ψυχολογική στήριξη, ανθρώπων που από την μια μέρα στην άλλη βρίσκονται χωρίς δουλειά στους δρόμους, έχοντας στόματα να ταΐσουν και νιώθουν σαν να έχουν χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια τους.

Καλοί, φυσικά, είναι οι καθαρισμοί των πάρκων, των παραλιών, το βάψιμο τοίχων και ένα σωρό άλλες εθελοντικές δράσεις. Όμως, δυστυχώς βιώνουμε μια πρωτοφανή κατάσταση, η οποία προβλέπεται πως θα συνεχιστεί. Έτσι, λοιπόν, αδήριτη ανάγκη είναι να οργανωθούμε, να στοχεύσουμε τις δράσεις μας, να τις ιεραρχήσουμε και να διοχετεύσουμε την ενέργειά μας στα πιο σημαντικά. Δεν είμαστε ούτε πολυάριθμοί ούτε έχουμε τους πόρους, να ανταποκριθούμε σε πολλά πεδία. Δυστυχώς!

Μην σπεύδετε βραδέως. Η λύση είναι μία. Αντίσταση στην ανομία και την αδικία και αλληλεγγύη στους περιφρονημένους, τους καταφρονεμένους και τους αδικημένους. Οι φτωχούληδες του Θεού περιμένουν. Υπάρχει ελπίδα.

ΥΓ: Αποσύρθηκαν οι διώξεις εναντίον όσων κατηγορούνται για τις ύβρεις εναντίον του προέδρου της Δημοκρατίας ή ακόμη; Αλήθεια, τι είδους δημοκρατία θέλουν ορισμένοι; Ο Βολτέρος είπε: «Δε συμφωνώ ούτε με μια λέξη από όλα όσα λες, αλλά θα υπερασπιστώ, ακόμα και με το τίμημα της ζωής μου, το δικαίωμά σου ελεύθερα να λες αυτά που πρεσβεύεις». Αλλά φαίνεται ότι ορισμένοι, οι οποίοι κόπτονται για τα δικαιώματα του λαού, μόνο ακουστά έχουν τις διδαχές του Διαφωτισμού.