Συμπληρώσαμε ήδη ένα χρόνο Τραμπ. Η μάλλον σχεδόν ένα χρόνο από την 8η Νοεμβρίου του 2016, όταν ο περίεργος αμερικανός δισεκατομμυριούχος κέρδιζε στις γενικές εκλογές των ΗΠΑ την πρώτη θέση. Από τότε, είμαστε μάρτυρες του πιο αλλοπρόσαλλου Πλανητάρχη που γνώρισε η υφήλιος, ενός ανθρώπου στα όρια της σχιζοειδούς διαταραχής που την μια ημέρα λέει άλλα, την επόμενη τα αρνείται και στη συνέχεια βλέπει γύρω του φανταστικούς εχθρούς κι… ανεμόμυλους στο πρόσωπο των ΜΜΕ και των fake news.
Η μέχρι στιγμής προεδρία Τραμπ φρόντισε να επαληθεύσει όσους έλεγαν πως ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ -λόγω του παρορμητικού χαρακτήρα του- θα τα κάνει… μύλο: κι όντως, έτσι έγινε καθώς οι ημέρες του Τραμπ στον Λευκό Οίκο ήταν γεμάτες από αναταραχές, σκάνδαλα, απολύσεις και φυσικά, οργισμένα tweets κατά πάντων.
Και μπορεί ο ίδιος να έχει αντίθετη άποψη καθώς, όπως δήλωσε το καλοκαίρι, «καμία άλλη κυβέρνηση, δεν είχε τόσο νωρίς, τόσες πολλές επιτυχίες, όσο η δική μας», ωστόσο το τελικό αποτέλεσμα ουδόλως τον δικαιώνει.
Λόγου χάρη, το πρόγραμμα πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας γνωστό ως Obamacare, που είχε υποσχεθεί ότι θα το καταργήσει αντικαθιστώντας το με το «Trumpcare», τελικά δεν “του πέρασε” καθώς πριν μερικές εβδομάδες, οι Ρεπουμπλικάνοι απέτυχαν και πάλι στην προσπάθειά τους να το καταργήσουν στην Γερουσία. Η νέα νομοθετική προσπάθεια απέτυχε προκαλώντας νέα ερωτηματικά για την θετική πολιτική δυναμική τους, ως προς την υλοποίηση της προεκλογικής ατζέντας του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.
Επίσης, η διεθνής κοινότητα σίγουρα δεν θεώρησε επιτυχία την απόσυρση των ΗΠΑ από την Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα η οποία στάθηκε ως αφορμή για να ξεσπάσει θύελλα αντιδράσεων, με τους ηγέτες ανά τον κόσμο να καταδικάζουν την απόφαση Τραμπ όπως για παράδειγμα, την Άνγκελα Μέρκελ η οποία μετά την ολοκλήρωση της Συνόδου της G7 στην Ιταλία ανέφερε πως η όλη συζήτηση ήταν «πολύ δύσκολη» και «διόλου ικανοποιητική» και ότι «Η Ευρώπη δεν μπορεί πλέον να βασίζεται πλήρως στους συμμάχους της».
Μια ακόμη υπόθεση όπου ο Τραμπ απέτυχε, είναι εκείνη με την εισδοχή μεταναστών στις ΗΠΑ. Τελικά το εκτελεστικό διάταγμα που υπέγραψε ο Αμερικανός πρόεδρος και σύμφωνα με το οποίο πάγωνε το πρόγραμμα εισδοχής μεταναστών στις ΗΠΑ (για 120 ημέρες), αλλά και την είσοδο σε πολίτες επτά κατά πλειοψηφία μουσουλμανικών χωρών μπλόκαρε για δεύτερη φορά τον Ιούνιο η Αμερικανική δικαιοσύνη.
Σε αυτή τη σύντομη διαδρομή στο χρόνο, ποιος μπορεί να ξεχάσει την γκάφα που έκανε ο Αμερικανός Πρόεδρος κατά την επίσκεψή του στο Ισραήλ όταν είπε «Μόλις γύρισα από το ταξίδι μου στη Μέση Ανατολή» αγνοώντας προφανώς ότι το Ισραήλ εντάσσεται γεωγραφικά στην ευρύτερη εν λόγω περιοχή αλλά και το ακόμα μεγαλύτερο ατόπημά του όταν ανέφερε ότι δεν μοιράστηκε με τους Ρώσους τα μυστικά που έχει με το Ισραήλ, αφήνοντας άναυδο τον Ισραηλινό Πρόεδρο Μπέντζαμιν Νετανιάχου.
Η συνέχεια δόθηκε στο «Γιαντ Βασέμ», το Μουσείο του Ολοκαυτώματος των Εβραίων στα Ιεροσόλυμα. Ο γνωστός για τις υπερβολικά ενθουσιώδεις εκφράσεις του όταν περιγράφει κάτι, ο αμερικανός πρόεδρος δεν σκέφτηκε καν ότι θα πρέπει να είναι εγκρατής όταν υπογράφει σε ένα μνημείο αφιερωμένο σε μια από τις πιο σκοτεινές και περιόδους του περασμένου αιώνα.
Ενα λακωνικό κείμενο που ξεχειλίζει από ενθουσιασμό και αγαλλίαση για το γεγονός ότι «βρίσκεται εκεί με όλους τους φίλους του» και υπόσχεται ότι «δεν θα ξεχάσει ποτέ αυτή την εμπειρία!».
Πολλοί δυσκολεύτηκαν να το πιστέψουν, όμως ήταν γεγονός. Το μήνυμα στο βιβλίο επισκεπτών με την υπογραφή του Ντόναλντ Τραμπ μοιάζει με Tweet. Εχει λιγότερους από 140 χαρακτήρες και χρησιμοποιεί το σύμβολο “+'” αντί για το “και”. «Είναι μεγάλη τιμή να είμαι εδώ με όλους τους φίλους μου – Ήταν τόσο υπέροχα + δεν θα το ξεχάσω ποτέ!»
Russia-gate, το “καρφί στα πλευρά” του Τραμπ
Το κουβάρι του μεγαλύτερου όπως αποδεικνύεται σκανδάλου της μετά Νίξον εποχής ξετυλίγεται γρήγορα και οι αποκαλύψεις προκαλούν σεισμό στον Λευκό Οίκο. Είναι όμως τόσο ισχυρός που μπορεί να κλονίσει ανεπανόρθωτα τον Ντόναλντ Τραμπ οδηγώντας τον ακόμα και σε έξοδο; Τα ερωτήματα είναι πολλά όσα και τα πρόσωπα του λεγόμενου Russia -gate, του σκανδάλου με οσμή Watergate που αφορά στην προεκλογική καμπάνια του 2016.
Ο Τζορτζ Παπαδόπουλος, πρώην σύμβουλος του Ντόναλντ Τραμπ, δήλωσε ένοχος για ψευδή κατάθεση στο FBI και συνεργάζεται με τις αρχές για την έρευνα. Ο Τραμπ σύμφωνα με πηγές που επικαλείται το CNN παρακολουθούσε τις χθεσινές συνταρακτικές εξελίξεις από την ιδιωτική του κατοικία μαζί με δύο στενούς συνεργάτες που έβλεπαν τι μετέδιδαν τα μεγάλα αμερικανικά δίκτυα. Ο πρόεδρος έβραζε από θυμό.
Η απαγγελία κατηγοριών κατά του πρώην προέδρου της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ, Πολ Μάναφορτ, του συνεργάτη του Ρικ Γκέιτς, αλλά και η αποδοχή ενοχής από τον Τζορτζ Παπαδόπουλο, φαίνεται ότι είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Μάλιστα ο ομογενής φαίνεται να είναι στην παρούσα φάση μεγαλύτερο πρόβλημα για τον Τραμπ απ΄ότι ο Μάναφορντ.
Ο Παπαδόπουλος το μεγαλύτερο πρόβλημα του Τραμπ
Ο Τζορτζ Παπαδόπουλος, πρώην σύμβουλος του Ντόναλντ Τραμπ, δήλωσε ένοχος για ψευδή κατάθεση στο FBI και συνεργάζεται με τις αρχές για την έρευνα. Είχε συλληφθεί τον Ιούλιο του 2017 και έφτασε σε συμφωνία με τις αρχές στις 5 Οκτωβρίου.
Η συμφωνία προβλέπει πως ο 30χρονος Παπαδόπουλος θα συνεργάζεται με τις αρχές και η κυβέρνηση από την πλευρά της θα ενημερώσει τον δικαστή που θα του ορίσει ποινή, λαμβάνοντας υπόψην τη συνεχή του συνεργασία και βοήθεια στην έρευνα. Σύμφωνα με το επίσημο έγγραφο του δικαστηρίου, προκύπτουν τα παρακάτω στοιχεία:
Ο Παπαδόπουλος έδωσε κατάθεση στο FBI στις 27 Ιανουαρίου του 2017. «Την περίοδο της κατάθεσης το FBI είχε ανοιχτή έρευνα για την ανάμιξη της Ρωσίας στις εκλογές του 2016, όπως και για τις σχέσεις ατόμων της προεκλογικής καμπάνιας του Τραμπ με τη ρωσική κυβέρνηση και αν υπήρχε συντονισμός κινήσεων μεταξύ των δύο πλευρών».
Ο Παπαδόπουλος είπε στο FBI πως είχε μιλήσει με καθηγητή του εξωτερικού για τον οποίο πίστευε πως είχε σημαντικές προσβάσεις σε Ρώσους κυβερνητικούς αξιωματούχους.
Στη διάρκεια της κατάθεσής του στο FBI, ο Παπαδόπουλος δήλωσε ότι ο καθηγητής αυτός του είχε πει πως οι Ρώσοι είχαν «λάσπη» για την Χίλαρι Κλίντον σε μορφή χιλιάδων e-mail ΠΡΙΝ ενταχθεί στην ομάδα του Ντόναλντ Τραμπ.
Στην πραγματικότητα όμως ο Παπαδόπουλος έμαθε αρχές Μαρτίου του 2016 ότι θα βρίσκεται στην ομάδα Τραμπ και η συνάντηση με τον καθηγητή έγινε στις 14 Μαρτίου. Ο καθηγητής ενδιαφέρθηκε λόγω της θέσης που είχε ο Παπαδόπουλος. Και του αποκάλυψε για τη «λάσπη» κατά της Κλίντον στις 26 Απριλίου 2016 όταν ο Παπαδόπουλος είχε γίνει σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής του Τραμπ.
Η απαγγελία κατηγοριών κατά του Μάναφορτ και του Γκέιτς αποδεικνύει το χρονικό βάθος της έρευνας που διεξάγεται κι αυτό φαίνεται να ξεπερνάει την δεκαετία
Ο Παπαδόπουλος ενημέρωσε ένα σημαντικό στέλεχος της προεκλογικής ομάδας και άλλα μέλη για τη συνάντηση με τον Ρώσο καθηγητή αλλά και με μία Ρωσίδα που την περιέγραψε ως «ανιψιά του Πούτιν» (κάτι που τελικά δεν ισχύει).
Στις 31 Μαρτίου 2016, ο Παπαδόπουλος συναντήθηκε με τον Τραμπ και την ομάδα του.
Στις 25 Απριλίου 2016 ο Παπαδόπουλος με e-mail ενημέρωσε έναν σημαντικό σύμβουλο στρατηγικής στην καμπάνια πως η «ρωσική κυβέρνηση έχει ανοιχτή πρόσκληση του Πούτιν για τον κ. Τραμπ ώστε να συναντηθούν όποτε το επιθυμεί». Μάλιστα είχε αναφερεί και το Λονδίνο ως πιθανό σημείο συνάντησης.
Αποκαλύπτεται πως ο Παπαδόπουλος έστειλε 4 e-mail μέχρι το τέλος Απριλίου 2016 σε αξιωματούχους της καμπάνιας λέγοντας πως «οι Ρώσοι ρωτούν αν τελικά ο Τραμπ θα συναντήσει τον Πούτιν». Κατόπιν βρέθηκε e-mail άλλου αξιωματούχου που μεταφέρει το αίτημα των Ρώσων για τον Τραμπ και γράφει: «Πρέπει να μιλήσουμε. Χρειαζόμαστε κάποιον να πει ότι ο Ντόναλντ Τραμπ δεν θα κάνει τέτοιο ταξίδι. Θα πρέπει να πάει κάποιος πολύ χαμηλά στην ομάδα ώστε να μη στείλουμε σήμα».
Ο Παπαδόπουλος ζητούσε συνάντηση ανάμεσα σε στελέχη της καμπάνιας Τραμπ και μέλη του γραφείου του Πούτιν και του ΥΠΕΞ από τα μέσα Ιουνίου έως τα μέσα Αυγούστου 2016.
Μετά από πολλές εβδομάδες για μία συνάντηση με Ρώσους, στις 15 Αυγούστου 2016 ο Παπαδόπουλος έλαβε απάντηση από στέλεχος της καμπάνιας που έγραφε: «Θα πρότεινα να πας εσύ σε αυτό το ταξίδι, εάν είναι εφικτό». Τελικά η συνάντηση δεν έγινε ποτέ.
Τι απαντάει ο Τραμπ
Ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ χαρακτήρισε πάντως την Τρίτη «ψεύτη» τον Τζορτζ Παπαδόπουλο και υποβάθμισε τον ρόλο που είχε στην προεκλογική εκστρατεία του. Σε μια σειρά από μηνύματα που έστειλε μέσω του Twitter, ο δισεκατομμυριούχος επανέλαβε επίσης ότι η απαγγελία κατηγοριών σε βάρος του πρώην διευθυντή της προεκλογικής εκστρατείας του, του Πολ Μάναφορτ, αφορά γεγονότα πολύ παλαιότερα από την εκστρατεία του για τον Λευκό Οίκο.
Το επιχείρημα αυτό είχε διατυπώσει και χθες, λίγο μετά την ανακοίνωση ότι απαγγέλθηκαν κατηγορίες σε βάρος του Μάναφορτ για συνωμοσία εναντίον των ΗΠΑ και ξέπλυμα χρημάτων. «Λίγοι ήξεραν τον χαμηλού επιπέδου νεαρό εθελοντή, το όνομα του οποίου είναι Τζορτζ και ο οποίος απέδειξε ήδη ότι ήταν ένας ψεύτης. Ερευνήστε για τους DEMS! (σ.σ.: τους Δημοκρατικούς)», υποστηρίζει ο πρόεδρος.
Στο τελευταίο μήνυμά του στο Twitter, ο Τραμπ εκφράζει την ελπίδα «πως οι άνθρωποι θα αρχίσουν να στρέφουν την προσοχή τους στις μαζικές μειώσεις φόρων που κάνουμε για τις επιχειρήσεις (θέσεις εργασίας) και τη μεσαία τάξη (πέραν της διαφθοράς των δημοκρατικών)».
Πόσα στοιχεία έχει στα χέρια του ο Μιούλερ;
Ο Ρόμπερτ Μιούλερ, ο ειδικός ανακριτής του αμερικανικού υπουργείου Δικαιοσύνης, έστειλε ένα ισχυρό μήνυμα στον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, σχολιάζει το CNN. Ο Μιούλερ έδειξε ότι μπορεί να κινηθεί μυστικά και να πολλαπλασιάσει την επιρροή των ενεργειών του, που δημοσιοποιούνται. Με τις πρώτες απαγγελίες κατηγοριών, ο ειδικός ανακριτής με εισαγγελικά καθήκοντα, γνωστοποίησε το εύρος της έρευνας που διεξάγει σχετικά με την εμπλοκή της Ρωσίας στις προεδρικές εκλογές του 2016. Παράλληλα, δημοσιοποίησε το είδος των στοιχείων που αξιοποιεί μετά τον εντοπισμό τους, αλλά και την ικανότητά του να πείσει έναν από τους κατηγορούμενους να συνεργαστεί.
“Υπάρχει μία έρευνα μεγάλης κλίμακας που βρίσκεται σε εξέλιξη, ενώ η υπόθεση αυτή, αποτελεί ένα μικρό τμήμα της,” είχε δηλώσει χαρακτηριστικά στις αρχές του μήνας, ο Ααρόν Ζελίνσκι που είναι στέλεχος του γραφείου του Μιούλερ, σύμφωνα με μία αναφορά η οποία δημοσιοποιήθηκε χθες.
Παράλληλα, η ομάδα έρευνας που έχει συγκροτήσει ο Μιούλερ φαίνεται ότι δίνει έμφαση και στην κατεύθυνση της δημοσιοποίησης στοιχείων, ώστε να ενημερωθεί σχετικά η αμερικανική κοινή γνώμη. Από τα στοιχεία που δημοσιοποιούνται διαφαίνεται επίσης, ότι είναι ενδεχόμενο να απαγγελθούν κατηγορίες και κατά άλλων προσώπων που προσπάθησαν ν’ αποκρύψουν στοιχεία. Η δήλωση του Παπαδόπουλου άρχισε με την παρατήρηση ότι “δεν περιλαμβάνει όλα τα γεγονότα που έχουν γνωστοποιηθεί,” ενώ αμέσως μετά αναφέρθηκε στις συζητήσεις που είχε με πολλούς υψηλόβαθμους αξιωματούχους της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ. Τα ονόματα αυτών των αξιωματούχων δεν έχουν -μέχρι σήμερα- δημοσιοποιηθεί.
Ο Μιούλερ έχει εμπειρία στον τρόπο με τον οποίο δουλεύει η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ερευνών των ΗΠΑ (FBI) καθώς έχει διατελέσει διευθυντής της. Τοποθετήθηκε στην θέση αυτή, από τον πρόεδρο Τζορτζ Μπους Τζούνιορ το 2001, ενώ παράμεινε στην θέση του και υπό τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα. Τα ειδικά ανακριτικά καθήκοντα στην υπόθεση πιθανής εμπλοκής της Ρωσίας στις προεδρικές εκλογές του 2016, με έμφαση στο ενδεχόμενο συνωμοσίας μεταξύ των στελεχών της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ και Ρώσων επιχειρηματιών και αξιωματούχων του ανατέθηκαν στις 17 Μαΐου του 2017. Μετά από την δημοσιοποίηση πληροφοριών για προεκλογικές επικοινωνίες και συναντήσεις του με Ρώσους αξιωματούχους ο Αμερικανός υπουργός Δικαιοσύνης, Τζεφ Σέσιονς αυτοεξαιρέθηκε της έρευνας, ενώ ο διορισμός του Μιούλερ έγινε από τον υφυπουργό Δικαιοσύνης Ροντ Ροζενστάιν. Των εξελίξεων αυτών, είχε προηγηθεί η αιφνιδιαστική αποπομπή του (πρώην) διευθυντή του FBI, Τζέιμς Κόμεϊ από τον πρόεδρο Τραμπ. Αργότερα, η αυτοεξαίρεση του Σέσιονς από την έρευνα φαίνεται να προκάλεσε την οργή του Τραμπ, όπως δημοσιοποιήθηκε από σχετικές πληροφορίες.
Όπως έγινε γνωστό από δηλώσεις του Ροζενστάιν ο Μιούλερ διερευνά την ύπαρξη οποιονδήποτε δεσμών ή πιθανής συνεργασίας, μεταξύ της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ αλλά και “οποιονδήποτε ζητημάτων εντοπιστούν άμεσα” σε σχέση με το κεντρικό περιεχόμενο της έρευνας, αλλά και ενδεχόμενες προσπάθειες για παρεμπόδιση του έργου της δικαιοσύνης ή πιθανή ψευδορκία ή προσπάθειας αλλοίωσης πληροφοριών.
Ο Μάναφορτ και οι κυπριακές offshore
Η απαγγελία κατηγοριών κατά του Μάναφορτ και του Γκέιτς αποδεικνύει το χρονικό βάθος της έρευνας που διεξάγεται κι αυτό φαίνεται να ξεπερνάει την δεκαετία. Η εξέλιξη αυτή δημοσιοποιεί παράνομες πράξεις που δεν σχετίζονται χρονικά με την προεκλογική περίοδο του 2016, αλλά υπάρχει διασύνδεσή τους με την Ρωσία. Η αναφορά για την απαγγελία των κατηγοριών καλύπτει 31 σελίδες, περιγράφοντας 12 αδικήματα, ενώ διασυνδέει το συμβουλευτικό αντικείμενο των κατηγορουμένων, με αξιωματούχους που είχαν την υποστήριξη της Ρωσίας, στην Ουκρανία. Οι κατηγορίες αναφέρονται στην διενέργεια κατασκοπείας κατά των ΗΠΑ, απόκρυψης πληροφοριών που σχετίζεται με το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, αλλά και απόκρυψη της εκπροσώπησης ξένου παράγοντα, μεταξύ άλλων.
Tο κατηγορητήριο στηρίζεται επίσης στην διάθεση υπέρογκων ποσών από offshore, στην πληρωμή δανείων και διδάκτρων, όπως και έξοδα διακόσμησης. Στο υλικό που αξιοποιήθηκε περιλαμβάνονται και στοιχεία από την επιδρομή που έκαναν οι αρμόδιες αρχές στην οικία του.
Τόσο ο Μάναφορτ, όσο και ο Γκέιτς δεν παραδέχτηκαν την ενοχή τους.
Ο Μιούλερ έχει μέσω των εισαγγελικών αρμοδιοτήτων του, το δικαίωμα απαγγελίας κατηγοριών υπό την προϋπόθεση διαπίστωσης της τέλεσης νομικών αδικημάτων, διευρύνοντας το περιθώριο δράσης του, σε σύγκριση με τις έρευνες που διεξάγονται για την ίδια υπόθεση από το Κογκρέσο.
Μάναφορντ και Γκέιτς είχαν δραστηριότητα και στην Κύπρο όπως φαίνεται στις απαγγελίες κατηγοριών. Οι δύο λομπίστες διακινούσαν μαύρο χρήμα μέσω offshore εταιρειών στην Κύπρο, τις Σεϊχέλες τον Άγιο Βικέντιο και Γρεναδίνες. Τα χρήματα αυτά που υπολογίζονται σε δεκάδες εκατομμύρια δολάρια, προέρχονταν από πολιτικές δραστηριότητες στην Ουκρανία υπέρ του Βίκτορ Γιανουκόβιτς και δεν δηλώθηκαν ποτέ στις αμερικανικές αρχές.
Στο διάστημα 2005 – 2016 οι Μάναφορτ και Γκέιτς έστειλαν στις εταιρείες αυτές εκατομμύρια δολάρια, χρησιμοποιώντας και τράπεζες των εκάστοτε χωρών, όπως συνέβη στην περίπτωση των κυπριακών offshore. Στο κατηγορητήριο κατά των Μάναφορτ και Γκέιτς καταγράφονται οι 12 κυπριακές εταιρείες που χρησιμοποιούσαν για την διακίνηση του μαύρου χρήματος, Οι μισές (6) εξ αυτών διαλύθηκαν την 11η Ιανουαρίου 2016 ενώ οι υπόλοιπες παραμένουν ενεργές.
Ρεσιτάλ απολύσεων και “παραιτήσεων”
Και φυσικά είναι κι όσοι δεν άντεξαν την… ηλεκτρική καρέκλα του να είσαι συνεργάτης του Τραμπ. Αλλοι απολύθηκαν, άλλοι έφυγαν με την θέληση τους κι άλλοι, πάλι, “παραιτήθηκαν” ευσχήμως: Το θέμα είναι πως πολλοί σημαντικοί συνεργάτες καρατομήθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες από τον Τραμπ.
Ο Ντόναλντ Τραμπ απάλλαξε από τα καθήκοντά της την υπηρεσιακή υπουργό Δικαιοσύνης, Σάλι Γέιτς μόλις 15 ημέρες μετά την ορκομωσία του, επειδή αμφισβήτησε δημοσίως κι ανοικτά το αντιμεταναστευτικό του διάταγμα. Ο Τραμπ υποστήριξε ότι η Γέιτς διέπραξε προδοσία απέναντι στην Υπηρεσία της καθώς δήλωσε ότι όσο βρίσκεται σε αυτή τη θέση δεν πρόκειται να υπερασπιστεί νομικά το συγκεκριμένο διάταγμα που επί της ουσίας απαγορεύει την είσοδο σε πολίτες από μουσουλμανικές χώρες στις ΗΠΑ.
Την παραίτησή του από τη θέση του συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας του προέδρου Τραμπ υπέβαλε ο Μάικλ Φλιν, τον Φεβρουάριο. Η παραίτησή του ήρθε μετά το ζήτημα που προέκυψε σχετικά με τις επαφές που είχε με Ρώσους αξιωματούχους, πριν από την ανάληψη των προεδρικών καθηκόντων του Τραμπ, όπως αναφέρει αξιωματούχος του Λευκού Οίκου. Ο Φλιν αποκαλύφθηκε όχι μόνο ότι είχε τηλεφωνική συνομιλία με τον Ρώσο πρέσβη στην Ουάσινγκτον Σεργκέι Κίσλιακ, στις 29 Δεκεμβρίου 2016, πριν ο Τραμπ ορκιστεί πρόεδρος, αλλά κι ότι είπε ψέματα για το περιεχόμενο της τηλεφωνικής του συνομιλίας.
Συνέχεια έδωσε ο Πριτ Μπαράρα, ο ομοσπονδιακός εισαγγελέας του Μανχάταν, από τον οποίο ο Τραμπ είχε ζητήσει να παραμείνει στη θέση του λίγες ημέρες μετά τις αμερικανικές εκλογές, απολύθηκε αφού αρνήθηκε να υπακούσει εντολή για να υποβάλει την παραίτησή του, μαζί με άλλους 45 ομοσπονδιακούς εισαγγελείς.
«Δεν παραιτήθηκα. Απολύθηκα πριν από λίγα λεπτά», έγραψε στον λογαριασμό του στο Twitter ο Μπαράρα προσθέτοντας ότι η υπηρεσία του στη θέση αυτή «ήταν η μεγαλύτερη τιμή στην επαγγελματική του ζωή».
Ο Πριτ Μπαράρα περιλαμβανόταν σε 46 ομοσπονδιακούς εισαγγελείς, που είχαν διορισθεί από τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, οι οποίοι έλαβαν σήμερα την εντολή από τον ασκούντα χρέη υφυπουργού Δικαιοσύνης να παραιτηθούν και να παραδώσουν τα γραφεία τους. Ο Πριτ Μπαράρα αρνήθηκε να παραιτηθεί.
Εχοντας στην αρμοδιότητά του τον Νότιο Τομέα της Νέας Υόρκης και εντός αυτού το Μανχάταν, επιχειρηματικό κέντρο και σημείο συγκέντρωσης ισχυρών περιουσιών, ανάμεσά τους και εκείνης του Ντόναλντ Τραμπ, ο Πριτ Μπαράρα ήταν πανίσχυρος και από τους πλέον προβεβλημένους ομοσπονδιακούς εισαγγελείς των ΗΠΑ.
Στις 10 Μαϊου, ο Τραμπ απέλυσε αιφνίδια τον επικεφαλής του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ερευνών (FBI) Τζέιμς Κόμεϊ μετά από τις επιπτώσεις μιας έρευνας που είχε ανακοινώσει ο Κόμεϊ για τα ηλεκτρονικά μηνύματα της τότε υποψήφιας για την προεδρία Χίλαρι Κλίντον. Όπως δήλωσε ο Τραμπ, “ο Κόμεϊ δεν είναι πια σε θέση να ηγηθεί της υπηρεσίας αποτελεσματικά”.
Σε επιστολή του στον Κόμεϊ που δόθηκε στη δημοσιότητα από τον Λευκό Οίκο, ο Τραμπ αναφέρει: «Παρότι εκτιμώ ιδιαίτερα την ενημέρωσή μου από εσάς τρεις ξεχωριστές φορές ότι δεν υπόκειμαι σε έρευνα, ωστόσο συμφωνώ με την κρίση του υπουργείου Δικαιοσύνης ότι δεν είστε σε θέση να ηγηθείτε αποτελεσματικά της Υπηρεσίας». Ο Αμερικανός πρόεδρος είπε επίσης ότι η απόφασή του βασίστηκε σε εισήγηση του γενικού εισαγγελέα των Ηνωμένων Πολιτειών Τζεφ Σέσιονς.
Ο Κόμεϊ βρέθηκε αναμεμειγμένος σε μια αντιπαράθεση που αφορά την διερεύνησή του για το εάν η χρήση προσωπικού διακομιστή μηνυμάτων από την Κλίντον ενώ υπηρετούσε ως υπουργός Εξωτερικών κατά την πρώτη θητεία του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα έθεσε σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια.
Τον Ιούλιο του 2016 ο Κόμεϊ είπε ότι το θέμα πρέπει να κλείσει χωρίς δίωξη, όμως 11 ημέρες πριν τις προεδρικές εκλογές (8 Νοεμβρίου) ανακοίνωσε ότι είχε ανοίξει ξανά την έρευνα διότι είχε βρεθεί μια νέα παρτίδα ηλεκτρονικών μηνυμάτων που αφορούν την Κλίντον. Ο Κόμεϊ επίσης ηγούνταν μίας έρευνας από το FBI σχετικά με την φερόμενη επέμβαση ή επιρροή της Ρωσίας στις προεδρικές εκλογές, και την πιθανή ανάμειξη μελών της προεκλογικής ομάδας του Τραμπ.
Αλλά κι ο διευθυντής επικοινωνίας του προέδρου Τραμπ, Μάικ Ντάμπκε, αποχώρησε ύστερα από τρεις μήνες στη θέση αυτή στον Λευκό Οίκο, τον Μάιο. «Εξέφρασε την επιθυμία να φύγει από τον Λευκό Οίκο και κατέστησε σαφές ότι θα έμενε έως το τέλος του ταξιδιού του προέδρου στο εξωτερικό», δήλωσε η σύμβουλος του Λευκού Οίκου Κέλιαν Κόνγουεϊ σε συνέντευξη στο τηλεοπτικό δίκτυο Fox News.
Ο διευθυντής της Υπηρεσίας Κυβερνητικής Δεοντολογίας, Γουόλτερ Σάουμπ, ο οποίος είχε ασκήσει κριτική στον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, ανακοίνωσε ότι παραιτείται από τη θέση αυτή, έξι μήνες πριν λήξει η θητεία του, τον περασμένο Ιούλιο. Τον περασμένο Ιανουάριο ο Σάουμπ είχε κρίνει ανεπαρκή τα μέτρα που ανακοίνωσε ο Τραμπ προκειμένου να μην υπάρξει σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ της προεδρίας του και των οικογενειακών επιχειρήσεών του. Ο Τραμπ περιορίστηκε απλώς να αναθέσει τον έλεγχο του ομίλου του στους γιους του, Έρικ και Ντόναλντ τζούνιορ, όμως αρνήθηκε να μεταβιβάσει το μερίδιό του.
Την αποχώρησή του από τη θέση του Γραμματέα Τύπου του Λευκού Οίκου γνωστοποίησε τον Ιούλιο κι ο Σον Σπάισερ, μόλις έξι μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων.
Η αποχώρηση του εκπροσώπου Τύπου του Λευκού Οίκου ήρθε λίγες ώρες μετά την πρόταση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στον Νεοϋορκέζο οικονομικό σύμβουλο Άντονι Σκαραμούτσι να αναλάβει το πόστο του διευθυντή επικοινωνίας του Λευκού Οίκου κι όλοι θεωρούν πως για την απόλυση του Σπάισερ ευθύνεται ο Σκαραμούτσι
Τέλος, ο πρόεδρος Τραμπ αποφάσισε να απομακρύνει και τον Άντονι Σκαραμούτσι από διευθυντή επικοινωνίας του Λευκού Οίκου.
Η απομάκρυνση του Σκαραμούτσι, ο οποίος πρόλαβε να κάτσει στη θέση του μόλις μια εβδομάδα, ήταν απαίτηση του νέου προσωπάρχη του Λευκού Οίκου, απόστρατου στρατηγού Τζον Κέλι, καθώς ο Σκαραμούτσι είχε καταντήσει εκνευριστικά αλαζόνας ανακοινώνοντας παντού ότι αναφερόταν απευθείας στον πρόεδρο και όχι στον προσωπάρχη του.
Στα “τάρταρα” τα ποσοστά αποδοχής του προέδρου
Σε νέο χαμηλό υποχώρησε το ποσοστό αποδοχής του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, στην τελευταία δημοσκόπηση των NBC-Wall Street Journal.
Το ποσοστό αποδοχής του Τραμπ έπεσε στο 38%, έναντι 58% που αποδοκιμάζει το έργο του.
Στην ίδια δημοσκόπηση του Μαΐου το ποσοστό αποδοχής του Αμερικανού προέδρου είχε διαμορφωθεί στο 39%.
Επίσης, όσον αφορά στο Russia-gate, το 49% των Αμερικανών να πιστεύει ότι ο Ντόναλντ Τραμπ παρανόμησε σε μια προσπάθεια να κερδίσει της αμερικανικές εκλογές του 2016.
Σύμφωνα με κοινή δημοσκόπηση της Washington Post και τoυ ΑΒC News, το 58% των ερωτηθέντων απάντησε ότι ο θεωρεί σωστούς τους χειρισμούς του Robert Mueller -του ειδικού σύμβουλου που ερευνά τους ενδεχόμενους δεσμούς του προέδρου Trump με τη Ρωσία. Το 28% των ερωτηθέντων απάντησε ότι δεν συμφωνεί με τον τρόπο που έχει διαχειριστεί ο Mueller την υπόθεση.
Την ίδια ώρα, λιγότεροι από 4 στους 10 Αμερικανούς πιστεύουν ότι ο Αμερικανός πρόεδρος συνεργάζεται με την έρευνα ενώ περίπου το 50% θεωρεί ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο.
Παρότι οι ερωτηθέντες πιστεύουν ότι ο Τραμπ παρανόμησε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας και πιθανώς να είχε κάποια σχέση με Ρώσους αξιωματούχους, παραδέχονται ότι δεν υπάρχουν στοιχεία για αυτό αλλά συνεχίζουν να το πιστεύουν επειδή υποπτεύονται τον πρόεδρο.
Πανευρωπαϊκή δημοσκόπηση: Το 86% δεν «καλοβλέπει» τον Τραμπ
Αλλά και οι Ευρωπαίοι γυρνούν την πλάτη στον Ντόναλντ Τραμπ καθώς το 86% παραδέχεται ότι δεν έχει καλή εικόνα για τον Αμερικανό πρόεδρο, σε έρευνα που διενήργησε το ινστιτούτο “Odoxa” για λογαριασμό της εφημερίδας “Figaro” και του γαλλικού δικτύου “France Info” σε δείγμα 3.022 Ευρωπαίων.
Οι Γάλλοι είναι από τους χειρότερους εχθρούς του Τραμπ με 9 στους 10 συμπατριώτες του Εμανουέλ Μακρόν να δηλώνουν ότι τον αντιπαθούν.
Το ίδιο ποσοστό ισχύει και στην ατμομηχανή της Ευρωζώνης.
Χαρακτηριστικά, το 90% των Γερμανών έχουν αρνητική εικόνα για τον Αμερικανό πρόεδρο. Όμως οι πιο μισητοί εχθροί του Τραμπ στη γηραιά ήπειρο είναι οι Ισπανοί με ποσοστό που αγγίζει το 92%. Στην Ιταλία, το 69% των πολιτών δηλώνει ότι δεν έχει καλή εικόνα για τον Αμερικανό πρόεδρο. Η έρευνα έδειξε επίσης ότι ο Τραμπ είναι ο πιο αντιπαθής ηγέτης για τους πολίτες της Γηραιάς Ηπείρου.
Η έρευνα που διεξήχθη σε πέντε χώρες ευρωπαϊκές χώρες – Γαλλία, Γερμανία, Βρετανία, Ιταλία και Ισπανία – έδειξε ότι το 75% των Ευρωπαίων έχουν αρνητική άποψη για τον ισχυρό άνδρα της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν. Για τους Γάλλους ο Τραμπ θεωρείται ρατσιστής, επικίνδυνος και επιθετικός ηγέτης. Καλή γνώμη για τον Γερμανίδα Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ και τον Γάλλο πρόεδρο, Εμανουέλ Μακρόν έχουν το 57% και το 55% των Ευρωπαίων πολιτών αντίστοιχα, όπως γράφει στην ιστοσελίδα της η γαλλική εφημερίδα “Le Figaro”.
Πηγή: TheToc