Με αυτόν τον τρόπο ο Τραμπ μπορεί να προκαλέσει πυρηνικό όλεθρο με το Ιράν

Κίνδυνος από το πυρηνικό οπλοστάσιο του Ιράν

Στις 8 Σεπτεμβρίου και την 1η Οκτωβρίου 2018, το Ιράν εκτόξευσε τους πυραύλους Zulfiqar, Quim-1 και Fateh-110 σε εχθρικούς στόχους στο ιρακινό Κουρδιστάν. Τα χτυπήματα αυτά αντιπροσωπεύουν τις πιο έντονες ιρανικές πυραυλικές επιθέσεις εδώ και 20 χρόνια σχεδόν.

Η Τεχεράνη εκτόξευσε τους πυραύλους εν μέσω κλιμάκωσης των εντάσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τον Μάιο του 2018, η κυβέρνηση Τραμπ απέσυρε τις Ηνωμένες Πολιτείες από την συμφωνία του 2016 μεταξύ του Ιράν, της Κίνας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ρωσίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και των Ηνωμένων Πολιτειών, με αντάλλαγμα η Τεχεράνη να σταματήσει την ανάπτυξη των πυρηνικών όπλων της.

Στις 5 Νοεμβρίου, η Ουάσινγκτον επανέφερε κυρώσεις στην Τεχεράνη, στοχεύοντας στις τράπεζες, τις αεροπορικές εταιρείες, τις ναυτιλιακές εταιρείες και την υπηρεσία ατομικής ενέργειας της χώρας. “Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεσμεύονται να διασφαλίσουν ότι το Ιράν δεν θα πλησιάσει ποτέ στο να διαθέτει πυρηνικό όπλο”, δήλωσε το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ.

Στην πραγματικότητα, η Τεχεράνη είχε συμμορφωθεί με τους όρους της προαναφερθείσας συμφωνίας JCPOA και δεν είχε αναπτύξει πυρηνικά, από τη στιγμή που οι Ηνωμένες Πολιτείες αποσύρθηκαν από τη συμφωνία.

Ωστόσο, το Ιράν συνέχισε να εργάζεται σε μια μεγάλη ποικιλία βαλλιστικών πυραύλων, τα οποία μπορούν να μεταφέρουν μη πυρηνικές κεφαλές και επομένως δεν υπόκεινται στην συμφωνία του 2016.

Ωστόσο η διοίκηση Τραμπ ζήτησε από την Τεχεράνη να σταματήσει την ανάπτυξη των αυτών των πυραύλων, ανεξάρτητα από το αν η Ισλαμική Δημοκρατία εργάζεται επίσης σε μια πυρηνική κεφαλή για τους ίδιους πυραύλους.

Ο Πομπέο διέταξε επίσης το Ιράν να τερματίσει την υποστήριξή του προς τη Χεζμπολάχ, τη Χαμάς και τους Χούτι και να αποσύρει τις δυνάμεις της από τη Συρία. Το Ιράν απέρριψε τα αιτήματα του Πομπέο και έδειξε σταθερά έναν αυταρχικό τόνο, απαντώντας στην αμερικανική απόσυρση από την JCPOA και τις νέες κυρώσεις των ΗΠΑ.

“Εάν δεν μπορούμε να ανταλλάξουμε ανοιχτά τα εμπορεύματά μας, εάν δεν μπορούμε να πάρουμε αυτό που θέλουμε από ανοικτές και διαφανείς διεθνείς συναλλαγές, δεν θα ξαπλώσουμε και θα περιμένουμε να πεθάνουμε”, δήλωσε χαρακτηριστικά ο Mohammad Javad Zarif, Υπουργός Εξωτερικών του Ιράν. «Θα το κάνουμε ό,τι κρίνουμε απαραίτητο για τα εθνικά συμφέροντα”.

“Το Ιράν διαθέτει το μεγαλύτερο και πιο διαφοροποιημένο οπλοστάσιο πυραύλων στη Μέση Ανατολή, με χιλιάδες βαλλιστικούς πυραύλους μικρής και μεσαίας εμβέλειας ικανούς να χτυπήσουν μέχρι το Ισραήλ και τη νοτιοανατολική Ευρώπη”, αναφέρει το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών στην Ουάσινγκτον.

Το Ιράν δεν διαθέτει διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία, η Κίνα, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, που φέρουν πυρηνικές κεφαλές σε παγκόσμιες αποστάσεις.

Η κυβέρνηση Τραμπ φαίνεται να πιστεύει ότι οι κυρώσεις και η απειλή βίας θα αναγκάσουν το Ιράν να παραδώσει τους πυραύλους και την υποκείμενη υποδομή έρευνας και ανάπτυξης χωρίς να πάρει τίποτα σε αντάλλαγμα.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να προχωρήσουν σε μια νέα συμφωνία που θα περιορίζει το εύρος των βλημάτων του Ιράν σε μόλις 1.200 μίλια, λένε ειδικοί σε θέματα άμυνας και ασφάλειας.

Αν όμως η διοίκηση του Τραμπ ήθελε αληθινά μια διπλωματική συμφωνία για να περιορίσει τους πυραύλους του Ιράν, δεν θα είχε καταστρέψει την JCPOA.

Η διοίκηση θέλει λιγότερους περιορισμούς και διεθνή καθεστώτα ελέγχου αυτών των όπλων, ακόμη και αν αυτό σημαίνει την αναίρεση ή την ακύρωση συμφωνιών που χρειάστηκαν δεκάδες χρόνια επιμονής σε διαπραγματεύσεις, κάτι που πολύ πιθανώς οδηγήσει σε μια νέα κούρσα επικίνδυνων εξοπλισμών με τελικό σημείο έναν πυρηνικό πόλεμο.

Έτσι, οι Ηνωμένες Πολιτείες πιθανότατα θα συνεχίσουν να απειλούν το Ιράν, ενώ το Ιράν συνεχίζει να αναπτύσσει όλο και πιο ισχυρούς πυραύλους.

Πηγή