Τραγωδία του Χέιζελ: Ο τελικός που βάφτηκε με αίμα από Χούλιγκανς

Η βία στα γήπεδα, έχει στοιχίσει ανθρώπινες ζωές, σοβαρούς τραυματισμούς αλλά και την περιουσία, τόσο των πολιτών, όσο και της χώρας μας. Οπαδοί, αθλητές και διαιτητές χάνουν τον έλεγχο βιαιοπραγώντας με μίσος αδικαιολόγητο. Οι οπαδοί των ομάδων πολύ συχνά τιμωρούνται από τις ομοσπονδίες και δεν μπορούν να παρευρεθούν στο γήπεδο για να δουν την ομάδα τους. Όλα αυτά τα γεγονότα αποτρέπουν πολλούς φιλάθλους απ’ το να πηγαίνουν στα γήπεδα με αποτέλεσμα να βλέπουμε γήπεδα με λίγο κόσμο, το οποίο γεγονός είναι κακό θέαμα και δυσφημίζει το ποδόσφαιρο. Η συμπεριφορά αυτή δεν λαμβάνει χώρα μόνο σε μεγάλες διοργανώσεις αλλά και σε μικρότερους αγώνες όπως ήταν ο Αγώνας Β’ Κατηγορίας, της Ένωσης Νέων Παραλιμνίου με την Ομόνοια 29ης Μαΐου.

Με αφορμή τα επεισόδια του Σαββάτου θυμόμαστε…

29 Μαΐου 1985 και το στάδιο Χέιζελ στις Βρυξέλες ήταν γεμάτο από οπαδούς της Λίβερπουλ και της Γιουβεντους, οι οποίες θα αγωνίζονταν σε έναν πολυαναμενόμενο αγώνα για τον τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης στο ποδόσφαιρο.

Ο τοίχος

Το μοιραίο έγινε μία ώρα πριν την έναρξη του αγώνα όταν , οι οπαδοί της αγγλικής ομάδας παραβιάζουν ένα κιγκλίδωμα που τους χώριζε από τους φιλάθλους της Γιουβέντους, οι οποίοι οπισθοχωρούν προς έναν τοίχο. Όσοι βρίσκονταν κοντά στον τοίχο συνεθλίβησαν από την πίεση χιλιάδων κόσμου. Ο τοίχος τελικά κατέρρευσε, ενώ πολλά άτομα αναρριχήθηκαν από πάνω με ασφάλεια. Πολλοί άλλοι, ωστόσο, έχασαν τη ζωή τους ή τραυματίστηκαν σοβαρά, γράφοντας μια από τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία του ποδοσφαίρου.

Τα θύματα

39 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους και πάνω από 600 τραυματίστηκαν. Το παιχνίδι τελικά διεξήχθη, παρά την καταστροφή, προκειμένου να αποφευχθεί περαιτέρω βία.

Οι εθνικότητες των 39 οπαδών που έχασαν τη ζωή τους ήταν: 32 Ιταλοί οπαδοί της Γιουβέντους, 4 Βέλγοι, 2 Γάλλοι κι ένας Βορειοϊρλανδός.

Η Τραγωδία του Χέιζελ ήταν μια από τις χειρότερες ποδοσφαιρικές τραγωδίες.

Αγωνιστικές συνέπειες

Η βία στα γήπεδα είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο. Είναι η συνέχεια της βίας εκτός γηπέδων. Το να πεις πως θα εξαλείψω τον χουλιγκανισμό, είναι εξίσου ουτοπικό με το να πεις πως θα σταματήσεις τη βία στην κοινωνία.
Η “Σιδηρά Κυρία”, Μάργκαρετ Θάτσερ δεν είναι λίγες οι φορές που μνημονεύεται για την ακραία στάση που τήρησε αναφορικά με την πάταξη του χουλιγκανισμού στη Γηραιά Αλβιόνα.

Τότε, αποφάσισε να εξαντλήσει την αυστηρότητα της, προτείνοντας τιμωρία αποκλεισμού πέντε ετών για κάθε αγγλική ομάδα από τις διοργανώσεις της UEFΑ και επιπλέον μέτρα προκειμένου να εκλείψει κάθε μορφή χουλιγκανισμού στο “Νησί”. Η αγγλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία επικύρωσε τις εισηγήσεις της τότε Αγγλίδας πρωθυπουργού προλαβαίνοντας ουσιαστικά τον πέλεκυ της UEFA. Πρέπει να πατάξουμε τον χουλιγκανισμό και θα διαβούμε ξανά τη θάλασσα για να παίξουμε σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, μόνο αν και όταν τελειώσουμε με αυτό το πρόβλημα” είχε πει η Μάργκαρετ Θάτσερ.

Νόμοι που εισήχθησαν κατά του χουλιγκανισμού κυρίως μετά τα επεισόδια στο EURO το 2οοο

Δανία: Όσοι μετέχουν σε επεισόδια δεν ξαναμπαίνουν στη χώρα.

Αγγλία: Όσοι Άγγλοι έχουν καταδικαστεί για χουλιγκανισμό στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό δεν μπορούν να βγουν από τη χώρα. Ισχύει από το 1999.

Γαλλία: Από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1998 επιτράπηκαν δια νόμου οι ομαδικές συλλήψεις οπαδών, αλλά δεν προβλέπονται περιοριστικά μέτρα.

Γερμανία: Η πιο αυστηρή νομοθεσία της Ευρώπης «προσφέρει» μια μεγάλη σειρά ποινών στους δικαστές, ανάμεσα στις οποίες και η κατάσχεση διαβατηρίων και αστυνομικών ταυτοτήτων.

Με πληροφορίες από το egklimakaitimoria.weebly.com