Η Μαρία Χρίστου, είναι μια γλυκύτατη γιαγιά από το χωριό Βρυσούλες και είναι 102 ετών.
Πρόκειται για μια υπέροχη γιαγιά με φοβερή αίσθηση του χιούμορ και κοφτερό μυαλό. Από μικρή έμαθε να λειτουργεί μόνο με αυθορμητισμό, αγάπη, αυθεντικό χαμόγελο και καλή καρδιά. Έμαθε να είναι πιο ισχυρή από τον πόνο της και να αφήνει αυτά που την πλήγωσαν πίσω. Τι και αν έχει μεγαλώσει πολύ, γυρίζει τη σκέψη της πίσω και χαμογελάει για όλη την αγάπη που μοίρασε και μοιράστηκε. Τότε και μόνο τότε καταλαβαίνει κανείς πόσο μάταιο ήταν οτιδήποτε άλλο, που δεν εμπεριείχε το βασικότερο συστατικό: την αγάπη.
Η γιαγιά Μαρία έχει πλήρη διαύγεια πνεύματος και γερή μνήμη. Μιλά στο Ant1.com.cy για τη ζωή της αλλά και για το πώς μπορεί ο σύγχρονος άνθρωπος να απολαύσει το δώρο της μακροζωίας.
«Γεννήθηκα στο χωριό Ανώγεια και είχα έναν αδελφό. Από μικρή αγαπούσα πολύ τα ζώα. Είχα τα δικά μου πρόβατα και τα φρόντιζα με πολλή αγάπη. Ήμουν η καλύτερη βοσκός της περιοχής!
Εκείνα τα χρόνια…
Ζωοκλέφτες έμπαιναν σχεδόν καθημερινά στις μάντρες του κόσμου, έκλεβαν και σκότωναν τα ζώα. Ένα βράδυ μπήκαν και στη δική μου. Έκλεψαν και έσφαξαν όλα μου τα ζώα. Όταν τα είδα αιμόφυρτα, ξεκοιλιασμένα, κόντεψα να πεθάνω. Ήμουν απαρηγόρητη.
Ο πατέρας μου δεν μπορούσε να με βλέπει να κλαίω και αποφάσισε να με στείλει υπηρέτρια στη Λεμεσό. Πίστευε πως έτσι, θα το ξεχνούσα πιο εύκολα. Με έστειλε λοιπόν σε ένα πολύ πλούσιο σπίτι που με αγαπούσαν και μου φερόντουσαν καλά.
Αυτή η οικογένεια ήταν φίλοι με την οικογένεια του Σπύρου Κυπριανού (του δεύτερου προέδρου της Κύπρου, και πρώην υπουργού των Εξωτερικών και πρόεδρο της Βουλής). Θυμάμαι που με έβαζαν να τον ταΐσω αυγό και πάντα έτρωγα το μισό.
Όταν έγινα 25 ετών, μου προξένεψαν τον άντρα μου
Μαζί αποκτήσαμε δυο παιδιά, ένα κορίτσι και ένα αγόρι. Δεν πρόλαβε όμως να χαρεί την οικογένειά του…
Στα 39 του χρόνια είχε ένα εργατικό ατύχημα. Δούλευε στο Ακρωτήρι και χτύπησε στο κεφάλι. Είχε συνέχεια πονοκεφάλους και λιποθυμούσε. Βασανιζόταν έξι ολόκληρα χρόνια. Στα 45 έφυγε από τη ζωή.
Μετά το θάνατο του άντρα μου μετακομίσαμε στις Βρυσούλες
Ο γιός μου είχε έρθει στις Βρυσούλες πριν από εμάς, έμενε στο σπίτι του θείου του. Λίγο καιρό αργότερα ήρθαμε και εμείς. Εδώ στο χωριό ο κόσμος ήταν καλός, δεν ένιωσα στιγμή ξένη.
Καθάριζα σπίτια για να μπορέσουμε να ζήσουμε. Δεν παραπονιόμουν όμως ποτέ και για τίποτα. Η ζωή μου ήταν γεμάτη με συγκινήσεις, λίγες χαρές και πολλές λύπες, κακουχίες και άσχημες καταστάσεις. Είχα όμως χιούμορ, χαμογελούσα. Δεν γινόταν αλλιώς…
Η ζωή μου σήμερα…
Ζω μαζί με την κόρη και τα εγγόνια μου. Όλη μέρα τους λέω ιστορίες από τα νιάτα μου και γελάμε.
Πώς μπορεί ο σύγχρονος άνθρωπος να απολαύσει το δώρο της μακροζωίας
Συγκεντρωθείτε στη διατήρηση ενός ήρεμου νου αλλά και να… πίνετε καθημερινά λίγο κρασί και ζιβανία. Αυτό είναι το μυστικό μου!».
Πηγή: ant1.com.cy
16ο Παγκύπριο Πολιτιστικό Φεστιβάλ Καρπουζιού Σάββατο 28 Ιουνίου 2025 | Ώρα: 19:00 Δημοτικό Γήπεδο Φρενάρους…
Της Εύρεσης Τιμίων Λειψάνων Αγίων Αναργύρων Κύρου και Ιωάννου, του Οσίου Γερμανού του Ρώσου είναι…
Λευκωσία Λιασή Κατερίνα Λεωφ.Αρχ. Μακαρίου ΙΙΙ 79 Λακατάμεια 22384464 Χριστοφόρου-Παπαπροδρόμου Βέρα Ιφιγενείας 59, Ακρόπολη Στρόβολος…
Συζητήθηκαν εκ νέου χθες στην Επιτροπή Πολιτικών Υποθέσεων και Δημοκρατίας της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου…
Η ΑΗΚ ενημερώνει το κοινό για νέα περιστατικά αποστολής παραπλανητικών ηλεκτρονικών μηνυμάτων (email) σε ανυποψίαστους…
Μετά από πέντε χρόνια αδιάκοπης προσφοράς, συνεργασίας και δημιουργίας, ο Γιώργος Δημητρίου αποχαιρετά τη θέση…