Μια δραματική, ανοιχτή επιστολή διαμαρτυρίας, με αποδέκτες τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Γενικό Εισαγγελέα, σύσσωμο το Υπουργικό Συμβούλιο και Δημάρχους, απέστειλε μητέρα της Ενορίας Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Δάλι, υπογραμμίζοντας εμφαντικά την καθυστέρηση που παρατηρείται στη μετακίνηση των ασφαλτικών εργοστασίων από την περιοχή.
Στην επιστολή, που αποστέλλεται ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η μητέρα – η οποία νοσεί με καρκίνο – καταγγέλλει ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι έχουν καταδικάσει τους κατοίκους της ενορίας σε αργό θάνατο λόγω της αδυναμίας τους να συμβάλουν στην άμεση επίλυση του προβλήματος.
Αυτούσια η επιστολή
«Χωρίς οποιαδήποτε εισαγωγή και χωρίς οποιαδήποτε αναφορά είναι ήδη γνωστό προς όλους πως έχει καταδικαστεί μια μερίδα πληθυσμού να υποφέρει, να αρρωσταίνει και να πεθαίνει λόγω της αδυναμίας σας να συμβάλετε εις άμεση επίλυση του ζητήματος των ασφαλτικών.
Παρατηρούμε πως γίνεται τόση μελέτη διεξοδική και ατέρμονη για τις νέες περιοχές τοποθέτησης τους – και πολύ ορθά γίνεται – αλλά κανείς δεν υποχρέωσε αυτές τις μονάδες παραγωγής ασφάλτου να σταματήσουν όσο γίνεται όλη αυτή η προσπάθεια.
Μα είναι δυνατόν να μην μπορεί κανείς από σας και ακόμη χειρότερο όλοι μαζί να επιβληθείτε του όποιου συμφέροντος και να υπερασπιστείτε του νόμιμου δικαιώματος μας για ζωή και υγεία;
Κύριε Εισαγγελέα θεωρείτε ότι μας έχετε υπερασπιστεί αποτελεσματικά; Βλέπουμε πως λειτουργούν περισσότερο από ποτέ, εμείς πνιγόμαστε περισσότερο από ποτέ και εσείς φαίνεται να μην έχετε κερδίσει.
Κύριοι Ακαδημαϊκοί είστε η μόνη φωνή γνώσης και συμμόρφωσης. Αναδείξατε το πρόβλημα. Προσπαθείτε και το εκτιμούμε. Δεν μπορείτε να ζητήσετε μέχρι να ολοκληρωθούν οι όποιες διαδικασίες και αναζητήσεις χώρων, να ανασταλούν οι εργασίες των μονάδων αυτών;
Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας σε ενημερώνουμε πως όποτε λείπεις στο εξωτερικό το θέμα των ασφαλτικών ξανανοίγει, συζητείται και δυστυχώς οπισθοδρομεί κάθε φορά. Το προσέξατε; Με λύπη σας ενημερώνουμε πως οι αποφάσεις σας δεν υλοποιούνται και αυτό πληγώνει τη δημοκρατία και αρρωσταίνει εμάς.
Κύριε Νουρή και κύριε Καρούσο είναι δυνατόν το κράτος να προσπαθεί να προστατέψει τους πολίτες από την εσφαλμένη χωροθέτηση ασφαλτικών και τα συμβόλαια δημοσίων έργων με μοναδικό αγοραστή το κράτος να πληθαίνουν. Είναι τα συμβόλαια ανάπτυξης;
Για μας αποδεικνύονται συμβόλαια θανάτου.
Και πολλές μητέρες υπέκυψαν σε αυτά. Και η γράφουσα νοσεί από την επάρατη νόσο. Αλλά τα συμβόλαια συμβόλαια.
Κύριε Αστυνομικέ Διευθυντή Λευκωσίας έχετε τον πιο ογκώδη φάκελο με μαρτυρίες πολιτών ενυπόγραφες. Είναι δυνατόν να μην μπορούν να τεκμηριώσουν την επιβάρυνσή μας;
Κύριε Δήμαρχε Γερίου και Τσερίου φιλοξενείτε θανατηφόρες δυνητικά μονάδες που χωροθετούνται εσφαλμένα σε οικιστικές γειτονικών σας δήμων. Εγκαταλείψατε την προσπάθεια; Περιμένετε την Πολιτεία; Περιμένετε διά μαγείας να κλείσουν ή να μετακινηθούν οι μονάδες;
Κύριοι Βιομήχανοι, τα τελευταία χρόνια οι βιομηχανίες σας έχουν συζητηθεί όσο ποτέ. Δεν σταματήσατε μέρα. Περιμένετε τις γραφειοκρατικές διαδικασίες, οι οποίες όσο πιο πολύ αργούν τόσο πιο πολύ βολεύει. Είναι πολύς ο χρόνος της επιβάρυνσης μας. Και σήμερα να φύγετε ήδη μας έχετε προκαλέσει μεγάλη ζημιά. Δεν μας απασχολεί μόνο είναι νόμιμη ή όχι η απρόσκοπτη λειτουργία, αλλά αν είναι ΗΘΙΚΗ η συνέχιση της. Ρωτήστε τις οικογένειες σας, τα παιδιά σας.
Δεν ευχαριστώ κανέναν εκ των προτέρων.
Έτσι στυγνά χωρίς ευγένεια.
Να με ευχαριστήσετε εσείς που πληρώνω αυτό το λάθος σας και αργοπεθαίνω με τα παιδιά μου».
Μητέρα Κρίστη Ζεύκη