Η συγκινητική ιστορία ενός Ιρανού πρόσφυγα: «Eίμαι ικανός να περπατήσω πάνω στο νερό της θάλασσας για να πάω πίσω»

«Είμαι σήμερα 50 χρόνων και ζω στην Κύπρο για 20 χρόνια συνεχούς άγχους και αβεβαιότητας σε ένα καθεστώς προσωρινότητας»

Ιράν, πολιτικός πρόσφυγας, πρόσφυγας

Φωτογραφία: Ο Majid Eazadi με τη μνηστή του Sarah, στο κατάστημά του στη Λευκωσία

«Είμαι σήμερα 50 χρόνων και ζω στην Κύπρο για 20 χρόνια συνεχούς άγχους και αβεβαιότητας σε ένα καθεστώς προσωρινότητας, χωρίς να μπορώ ν’ απολαμβάνω το στοιχειώδες ανθρώπινο δικαίωμα μου για μια κανονική ζωή ως ένας σκληρά εργαζόμενος πολίτης συνεπής στις υποχρεώσεις μου προς το κυπριακό κράτος» ανέφερε χθες στον «Φ» ο Ιρανός αιτητής ασύλου Majid Eazadi, που διέφυγε από το Ιράν διαφωνών με το καθεστώς των μουλάδων και ήρθε ως πολιτικός πρόσφυγας στην Κύπρο το 2001 όπου βίωσε για χρόνια απίστευτες διώξεις και παράνομες φυλακίσεις.

Ο Eazadi, που είναι καλός τεχνίτης χαλιών, διατηρεί το τελευταίο διάστημα κατάστημα επιδιόρθωσης χαλιών στη Λευκωσία και ως αυτοεργοδοτούμενος καταβάλλει τις εισφορές του στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, όμως αντιμετωπίζει καθημερινά προβλήματα στην εργασία του και γενικότερα στη ζωή του, αφού δεν ανανεώθηκε τα τελευταία δύο χρόνια η ειδική άδεια παραμονής που του παρασχέθηκε από το κράτος. Μας είπε ότι γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο δεν μπορεί προς το παρόν να παντρευτεί με συμπατριώτισσα του, επίσης, αιτήτρια ασύλου στην Κύπρο με την οποία διατηρεί δεσμό. Σημειώνεται ότι από το 2015 εξασφάλισε άδεια παραμονής στην Κυπριακή Δημοκρατία που ανανεώνεται κάθε χρόνο από το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης.

Ο δικηγόρος Μιχάλης Παρασκευάς που για χρόνια έδωσε πολλές νομικές μάχες υπεράσπισης και στήριξης του Eazadi (τις οποίες ο υπογράφων κάλυψα δημοσιογραφικά), μας είπε ότι απευθύνθηκε πριν λίγες μέρες στο Τμήμα όπου αρμόδια λειτουργός τον ενημέρωσε ότι «η αίτηση του εξετάζεται και η υπόθεση εξαρτάται από τον υπουργό Εσωτερικών». Ο δικηγόρος πρόσθεσε ότι σχετικό παράπονο εκ μέρους του Ιρανού έκανε και στην Επίτροπο Διοικήσεως και Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το Γραφείο της οποίας έχει στο παρελθόν ασχοληθεί με την υπόθεση και έχει στηρίξει με εκθέσεις και επιστολές προς τους αρμόδιους φορείς τον Eazadi. «Θα πρέπει η κυπριακή κυβέρνηση», μας ανέφερε ο κ. Παρασκευάς, «να σταματήσει να ταλαιπωρεί αυτό τον άνθρωπο τον οποίο σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να απελάσει, ενώ και το καθεστώς του Ιράν δεν του επιτρέπει είσοδο στη χώρα και δεν του εκδίδει ιρανικό διαβατήριο».

«Θα περπατούσα πάνω στο νερό της θάλασσας…»

Ο Majid Eazadi κατάγεται από την πόλη Sari στο βόρειο Ιράν –στις νότιες ακτές της Κασπίας Θάλασσας– και ανήκει στη μικρή κοινότητα των Ζωροαστρών, ενώ ο ίδιος και η οικογένεια του υπέστηκαν διώξεις από το θεοκρατικό καθεστώς. Ο Eazadi είναι η μοναδική περίπτωση αλλοδαπού που απορρίφθηκε η αίτηση του για άσυλο και που για σχεδόν πέντε χρόνια (από το 2007-2012) παρέμεινε φυλακισμένος σε αστυνομικά κρατητήρια και κυρίως στο τότε κακόφημο Μπλοκ 10 των Κεντρικών Φυλακών, με σκοπό την απέλαση του, ενώ αυτό δεν ήταν εφικτό, «κατά παράβαση κάθε αρχής δικαίου», σύμφωνα με τον Μιχάλη Παρασκευά, την τότε Επίτροπο Διοικήσεως, Ελίζα Σαββίδου και τον δικαστή Μύρωνα Νικολάτο που τον απελευθέρωσε.

Ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Νικολάτος στην απόφασή του της 22ας Νοεμβρίου 2012 ότι «η συνεχιζόμενη κράτησή του με σκοπό την απέλαση για πέραν των 4 ετών είναι δυσανάλογα μεγάλη και ως εκ τούτου παράνομη, εφόσον και η απέλασή του δεν είναι εφικτή. Επομένως, η κράτησή του για σκοπούς απέλασης δεν δικαιολογείται και αυτός θα πρέπει να απολυθεί αμέσως». Στην απόφαση του, ο δικαστής κατέγραψε τις συλλήψεις και τις φυλακίσεις του αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι «ο Majid Eazadi στις 28/11/2007 κρατήθηκε για σκοπούς απέλασης, αλλά η απέλασή του δεν κατέστη δυνατή καθότι δεν ήταν κάτοχος διαβατηρίου και η ιρανική πρεσβεία αρνήθηκε να του εκδώσει ταξιδιωτικό διαβατήριο, ισχυριζόμενη ότι αυτός δεν επιθυμεί να επιστρέψει στη χώρα του.

Ο αιτητής συνέχισε να βρίσκεται υπό κράτηση για σκοπούς απέλασης, μέχρι την 21/3/2011 οπότε, κατόπιν οδηγιών του γενικού διευθυντή του υπουργείου Εσωτερικών, τα διατάγματα κράτησης και απέλασής του ακυρώθηκαν και αυτός αφέθηκε ελεύθερος. Στις 12/9/2011 ο αιτητής συνελήφθη ξανά και στις 13/9/2011 εκδόθηκαν νέα διατάγματα κράτησης και απέλασής του…».

Σημειώνουμε ότι ο Majid Eazadi συνελήφθη τον Μάρτιο 2014 στο αεροδρόμιο Πάφου με πλαστό δανέζικο διαβατήριο, σε μια απελπισμένη προσπάθειά του να φύγει από την Κύπρο και καταδικάστηκε από το Δικαστήριο Πάφου σε 6μηνη φυλάκιση στις Κεντρικές Φυλακές για πλαστοπροσωπία και παράνομη παραμονή στο κυπριακό έδαφος. Αφέθηκε ελεύθερος τον Αύγουστο 2014 χωρίς να μεταφερθεί στον χώρο κράτησης απαγορευμένων μεταναστών στη Μενόγεια για απέλαση. Η απόλυσή του έγινε δυνατή με απόφαση του τότε αναπληρωτή γενικού διευθυντή του υπουργείου Εσωτερικών, Κωνσταντίνου Νικολαΐδη, στη βάση εξατομικευμένου χειρισμού, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών της περίπτωσής του και μετά από καταλυτική παρέμβαση της τότε Επιτρόπου Διοικήσεως, Ελίζας Σαββίδου.

Η Επίτροπος είχε με επιστολή της καλέσει τον κ. Νικολαΐδη «να εξετάσει άμεσα το ενδεχόμενο παραχώρησης άδειας παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους στον Eazadi, χωρίς να τίθενται όροι συνεργασίας του παραπονούμενου με την πρεσβεία του Ιράν για έκδοση ταξιδιωτικών εγγράφων, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη και τις συνεχιζόμενες αυτοκτονικές τάσεις που εκδηλώνει ο παραπονούμενος».

Λίγους μήνες προηγουμένως τον Μάρτιο 2014 ο Eazadi ενώ ήταν υπόδικος είχε μεταφερθεί στο ψυχιατρικό νοσοκομείο Αθαλάσσας όπου φιλοξενήθηκε για λίγες μέρες, αφού είχε κριθεί επικίνδυνος για τον εαυτό του, μετά από επανειλημμένες απόπειρες αυτοκτονίας στα κελιά των φυλακών, αρνούμενος να επιστρέψει στο Ιράν. Ο υπογράφων τον είχα επισκεφθεί τότε στο νοσοκομείο και μου είχε αναφέρει ότι «αν μπορούσα να πάω στο Ιράν θα πήγαινα και δεν θα περνούσα πέντε χρόνια στις φυλακές της Κύπρου, χωρίς να είμαι εγκληματίας. Λατρεύω την πατρίδα μου, αλλά μισώ το καθεστώς της, που το 2005 απαγχόνισε τον πατέρα μου γιατί ήταν υπέρ της δημοκρατίας. Αν αλλάξει αυτή η κυβέρνηση, είμαι ικανός να περπατήσω πάνω στο νερό της θάλασσας για να πάω πίσω. Τόσο πολύ αγαπώ την πατρίδα μου».

philenews.com