Ομαδικός βιασμός στην Αγία Νάπα: Οι διάλογοι με δικαστή, τα βίντεο και οι ώρες στο περίπου

Με μια πολυσέλιδη απόφαση, το Ανώτατο ανέτρεψε την πρωτόδικη απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου

AC7DCD8B 19CB 43AB 86D3 A5932BA72A10 exclusive, ΑΓΙΑ ΝΑΠΑ, βιασμός, βρετανίδα

Με μια πολυσέλιδη απόφαση, το Ανώτατο ανέτρεψε την πρωτόδικη απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου, δείχνοντας τα λάθη, τις αδυναμίες και τις παραλείψεις από πλευράς του Δικαστή, M. Παπαθανασίου, της Αστυνομίας και της Κατηγορούσας Αρχής.

«Δεν εξετάζω βιασμό»

Ίσως το πιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτής της υπόθεσης ήταν η άρνηση του δικαστή που εξέδωσε την πρωτόδικη απόφαση να εξετάσει τον βιασμό της Βρετανίδας.

Σύμφωνα με το Ανώτατο, είναι γεγονός ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο είχε επιτρέψει να εισαχθεί μαρτυρία σε σχέση με τον βιασμό, από την ίδια την Βρετανίδα η οποία έδωσε μαρτυρία και στην κυρίως δίκη, προβάλλοντας τους ισχυρισμούς της ότι είχε υποστεί βιασμό.  Είχε προηγουμένως ακούσει τη μαρτυρία του ιατροδικαστή Σοφοκλέους, σύμφωνα με τον οποίο δεν υπήρξε βιασμός ή άσκηση βίας που να προκύπτει από  βιασμό.

Η ιατροδικαστική έκθεση του δρος Σοφοκλέους κατατέθηκε ως Τεκμήριο.  Από την άλλη, από πλευράς υπεράσπισης, άκουσε τη μαρτυρία του ιατροδικαστή  Ματσάκη, ο οποίος ανέφερε ότι η έκθεση του δρος Σοφοκλέους είχε ελλείψεις και κενά, ότι δεν παρατηρήθηκαν σωστά οι διάφορες κακώσεις στο σώμα της Βρετανίδας υποδεικνύοντας, μεταξύ άλλων, ότι η απουσία κακώσεων δεν σημαίνει ότι ένα άτομο δεν έχει βιαστεί.

Το παράπονο της πλευράς της Βρετανίδας είναι ότι οι παρεμβάσεις του πρωτόδικου Δικαστηρίου καταδεικνύουν ότι εσφαλμένα θεωρούσε ότι ο ισχυρισμός της για βιασμό δεν είχε σχέση με την παρούσα υπόθεση, ενώ στην πραγματικότητα αυτό ήταν το κεντρικό θέμα της κατηγορίας που αντιμετώπιζε, με αποτέλεσμα να παρεμποδίζεται η προσπάθεια της υπεράσπισης.

Πράγματι, το πρωτόδικο Δικαστήριο είχε επέμβει επανειλημμένα, είτε με δηλώσεις, είτε απαγορεύοντας ερωτήσεις, για να υποδείξει ότι «δεν δικάζει υπόθεση βιασμού αλλά δημόσιας βλάβης» και ότι «δεν θα αποφάσιζε τίποτε για βιασμό», «δεν θα αποφάσιζε αν έγινε ή όχι βιασμός».

Μάλιστα, παρατίθενται σχετικοί διάλογοι:

«Δικαστήριο:  Δέσμη από ιατροδικαστικές εκθέσεις, θα είναι το Τεκμήριο 25.  Ήρτε η ώρα να ξαναπώ κάτι κα Πεκρή.  Θα μου ζητήσετε σε τούτην την υπόθεση να κάμω εύρημα για βιασμό ή μη; Τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος το οποίο μελέτησα και ξαναμελέτησα, εν συγκεκριμένα. Φαντάζομαι ξέρετε τα, εμελετήσετε τα. Τι προσπαθείτε να κάμετε τώρα για να καταλάβω;  Θέλετε να περάσω την απόφαση μου μέσα από εύρημα βιασμού ή όχι;  Δεν σας στερώ το δικαίωμα σας να αντεξετάσετε.  Την πόρτα για να είμαι ειλικρινής την άνοιξε ο κύριος Δημοσθένους που έφερε τον κύριο Σοφοκλέους.  Όμως, κάπου πρέπει να μπει μια τελεία.  Εγώ δεν αποφασίζω τίποτε για βιασμό.  Ξεκάθαρα πράγματα.  Θα δω τη μαρτυρία στην όψη της για το συγκεκριμένο σημείο.  Έχω μια κατάθεση, έχω άλλη μαρτυρία, δεν θα μπω να περάσω να κάμω εύρημα για βιασμό ή μη. Έπρεπε να το δείτε τούτο το πράγμα και όχι να με έχετε εδώ να με ταλαιπωρείτε, για να αποφασίσω αν έγινε ή όχι βιασμός.  Με όλο τον σεβασμό κα Πεκρή, το είπαμε από την αρχή τούτο το πράγμα.  Σας λέω ήρτε ο μάρτυρας εδώ, σας άφησα να κάμετε τις ερωτήσεις, κάπου πρέπει να μπει τελεία.  Έχω την έκθεση του, είπε κάποια πράγματα, αντεξετάσετε τον, εν θα μπω τωρά σε βάθος, σε τούτη όλην την ιστορία, δεν θα δικάσω βιασμό που με εκάμετε να πιστεύω ότι δικάζω βιασμό και έχει δίκαιο ο κ. Σοφοκλέους.  Να ξέρουμε τι δικάζουμε.

κα Πεκρή:  Η μόνη περίπτωση να μην λέει ψέματα η κατηγορούμενη είναι ενδεχομένως να έχει γίνει ο βιασμός.

Δικαστήριο:  Αν είναι αυτό το θέμα σας, τότε έχετε δέκα λεπτά να ολοκληρώσετε τις καταληκτικές σας ερωτήσεις και τελειώνει το θέμα.  Διότι δεν θα αποφασίσω βιασμό. Τέλος.

κα Πεκρή:  Δεν καλούμε το δικαστήριο να αποφασίσει για βιασμό.

Δικαστήριο: Με όλες αυτές τις ερωτήσεις, με τη γραμμή σας, έχει δίκαιο ο κ. Σοφοκλέους. Ότι εξετάζουμε υπόθεση βιασμού.  Είναι 14:15.  Έχετε μέχρι τις 14:25 να ολοκληρώσετε με καταληκτικές σας θέσεις.

κα Πεκρή:  Με όλο το σεβασμό κ. Πρόεδρε προσπαθούμε αμφιβολίες να βάλουμε και ότι δεν έγινε σωστή έρευνα.

Δικαστήριο:  Το ruling είναι εκεί.  Έχετε 10 λεπτά.»

Το Ανώτατο αναφέρει ότι «οι συχνές και έντονες αναφορές του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι δεν δίκαζε υπόθεση βιασμού αλλά υπόθεση δημόσιας βλάβης, είναι στοιχείο που τείνει να καταδείξει πως δεν είχε κατά νου ότι αρκούσε για την υπεράσπιση να δημιουργήσει εύλογες αμφιβολίες αναφορικά με το συστατικό στοιχείο της ψευδούς κατάθεσης και άρα ότι η προσπάθεια της υπεράσπισης ήταν να καταδείξει ότι ήταν πιθανή η διάπραξη βιασμού και όχι να μετατρέψει τη δίκη, σε δίκη με επίδικο θέμα το βιασμό.  Οι αναφορές δε του Δικαστηρίου γίνονταν με τέτοιο έντονο τρόπο και με διακοπές ώστε να ισχυρίζεται τώρα η εφεσείουσα ότι δεν έτυχε δίκαιης δίκης, ότι έτυχε άδικης δικαστικής μεταχείρισης, ότι αντιμετώπισε εχθρότητα και αγένεια από το Δικαστήριο και ότι η καταδίκη ήταν εν γένει άδικη και επισφαλής».

Αλαλούμ με τις ώρες του βιασμού

Το Δικαστήριο έλαβε ως σημαντικό κριτήριο για την αρνητική αξιολόγηση της μαρτυρίας της Βρετανίδας την πεπλανημένη αντίληψη ότι ήταν η θέση της πως ο βιασμός έλαβε χώρα η ώρα 00:30.

Η ίδια αυτή αντίληψη, όπως επίσης θα σημειώσουμε κατωτέρω, είχε εγείρει υποψίες και στο Λοχία Χ, ώστε το βράδυ στις 27.7.2019 προς 28.7.2019 η εφεσείουσα να μετατραπεί από παραπονούμενη σε ύποπτη και τελικά σε κατηγορούμενη.

Εξηγεί ότι «έστω και αν το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε την εφεσείουσα ως αναξιόπιστη, το τελικό ερώτημα θα πρέπει να είναι κατά πόσο η μαρτυρία της κατηγορούσας αρχής, εξαιρουμένης πλέον της ομολογίας, είναι επαρκώς ισχυρή ώστε να οδηγήσει στην καταδίκη της εφεσείουσας».

Η Αστυνομία εξέλαβε ως δεδομένο ότι ο βιασμός έγινε η ώρα 00:30, όπως θεώρησε ότι προέκυπτε από τις καταθέσεις της εφεσείουσας.  Η εφεσείουσα δεν προσδιορίζει την ώρα του βιασμού στις καταθέσεις της.

Κληθείς να υποδείξει το σημείο που της ζητήθηκε να διευκρινίσει την ώρα ο Λοχίας Χ απάντησε:

«Εντάξει, επειδή δεν είμαι εγώ που την έγραψα, δεν θυμάμαι ακριβώς τι γράφει, αλλά στην κατάθεση για εκείνο το βράδυ, μας δείχνει τις κινήσεις της η κοπέλα, μας λέει ότι πήγε κάτω στην Αγία Νάπα, βρέθηκαν σε ένα σημείο με φίλους της, βρήκε τον ένα τον Ισραηλίτη ο οποίος ήταν αγκρισμένος μαζί της.ήνταμπου μας είπε, εν αθυμούμαι ακριβώς τι μας είπε και ότι πήγε για να μπει σε ένα συγκεκριμένο νυχτερινό κέντρο και εκεί της είπαν ότι εν κλειστό και θα ανοίξουν η ώρα 02:00, η ώρα 13:00, 13:00, τι ώρα ήταν τζιαί έφυε τζιαί επήε περπατητή πίσω στο ξενοδοχείο της τζιαί τζιαμέ συναντήθηκε με τον Ισραηλίτη και πήγαν στο δωμάτιο και αμέσως επιτέθηκε της και μπήκαν και άλλοι και έκαναν τον βιασμό.  Με βάση αυτό, χρονικά τοποθέτησε τον εαυτό της στο δωμάτιο πριν τις 02:00 και όχι 12:00».

Τα πλάνα του βίντεο

Τελικά το Δικαστήριο έλαβε ως σημαντικό κριτήριο για την αρνητική αξιολόγηση της μαρτυρίας της Βρετανίδας την ώρα 00:30, σε συνάρτηση με την ώρα 02:56 που φαίνεται στο τελευταίο βίντεο (DVD) να κάθεται πάνω στον ένα Ισραηλινό και να κάνει συναινετικό σεξ. Δεν έλαβε όμως υπόψη ότι κατά τον ίδιο χρόνο (ώρα 02:56) οι άλλοι δεν ήταν ευπρόσδεκτοι.

Λαμβάνοντας υπόψη τα βίντεο διαφόρων ημερών το Δικαστήριο θεώρησε ότι πρόκειται για «πραγματική μαρτυρία [που] μιλά από μόνη της» αναφορικά με το τι ακριβώς είχε γίνει μεταξύ της Βρετανίδας και των ισραηλινών, μεταξύ 13-17 Ιουλίου.

Αυτή όμως η μαρτυρία αφενός αφορά σε πλάνα προηγούμενων ημερομηνιών και αφετέρου το μοναδικό πλάνο της κρίσιμης ημερομηνίας 17.7.2019 περιγράφεται στο πρώτο βίντεο. Τα προηγούμενα πλάνα που καταδεικνύουν σεξουαλική ελευθεριότητα χωρίς μέτρο, η οποία αναμφίβολα για πολλούς δεν είναι αποδεκτή, δεν θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε εύρημα, και μάλιστα με την ισχύ της πραγματικής μαρτυρίας, ότι η καταγγελία της Βρετανίδας για βιασμό ή βιασμούς στο συγκεκριμένο χρόνο ήταν ψευδής.

Οι δηλώσεις μεταμέλειας

Αρχικά, το Ανώτατο εξέτασε κατά πόσον οι δηλώσεις έμπρακτης μεταμέλειας που εξέφρασε η Βρετανίδα μέσω της δικηγόρου της ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, κατά το στάδιο της αγόρευσης της για μετριασμό της ποινής, καταργεί το δικαίωμα της έφεσης.

Συγκεκριμένα, η δικηγόρος της είπε:

«Η κατηγορούμενη έχει μετανιώσει για την πράξη της αυτή, εξηγώ πως ο λόγος που το έκανε είναι επειδή βρισκόταν κάτω από ψυχολογική φόρτιση.  Σύμφωνα με την Κυπριακή Νομολογία, η συναισθηματική φόρτιση ή η ένταση από την οποία διακατέχεται ο δράστης του εγκλήματος κατά το χρόνο διάπραξης του εγκλήματος συνιστά παράγοντα μετριασμού της ποινής .  Καλούμε το σεβαστό σας Δικαστήριο όπως λάβει ιδιαίτερα υπόψη το νεαρό της ηλικίας της κατηγορούμενης καθότι ο τρόπος που διαχειρίστηκε το πρόβλημα που προέκυψε με τους Ισραηλίτες οφείλεται στο νεαρό της ηλικίας της και από την ανωριμότητα που διακατέχεται λόγω του νεαρού της ηλικίας της».

Εντούτοις, το Ανώτατο αναφέρει ότι «εν προκειμένω η τότε συνήγορος υπεράσπισης αναφέρθηκε στη μεταμέλεια της Βρετανίδας, αποδίδοντας την πράξη της σε ψυχολογική φόρτιση, στο νεαρό της ηλικίας και σε ανωριμότητα.  Οι δηλώσεις αυτές δεν μπορούν να ερμηνευθούν με τέτοιο τρόπο ώστε να εκληφθούν ως σαφείς παραδοχές γεγονότων που έγιναν απερίφραστα.  Πρόκειται για τις συνήθεις, γενικής φύσεως, αναφορές που γίνονται για μετριασμό της ποινής, χωρίς οποιαδήποτε συγκεκριμένη παραδοχή γεγονότων».

Πώς λήφθηκε η κατάθεσή της

Από πλευράς υπεράσπισης έδωσε μαρτυρία η Βρετανίδα, η οποία ισχυρίστηκε ότι η ανάκριση έγινε υπό πιεστικές συνθήκες, στις οποίες αναφέρθηκε, και ότι αντιμετωπίζει μετατραυματικό σύνδρομο και λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή. Επίσης παρουσιάστηκε μαρτυρία ψυχολόγου με τον ισχυρισμό ότι διέγνωσε στην εφεσείουσα σοβαρή συμπτωματολογία διαταραχής μετατραυματικού στρες.  Τέλος, παρουσιάστηκε μαρτυρία καθηγητή γλωσσολογίας και αγγλικής γλώσσας, ο οποίος είναι δικανικός γλωσσολόγος, ώστε να καταδειχθεί ότι με βάση την γλωσσολογική ανάλυση που έκανε, η επίμαχη κατάθεση δεν συντάχθηκε, εν όλω ή εν μέρει, από την εφεσείουσα με δικά της λόγια, αλλά της είχε υπαγορευθεί από άτομο που είχε την αγγλική ως δεύτερη του γλώσσα.

Το πρωτόδικο Δικαστήριο δέχθηκε ότι η κατάθεση ήταν θεληματική, απορρίπτοντας τις θέσεις της Βρετανίδας και των μαρτύρων της.

Σύμφωνα με το Ανώτατο, το ζήτημα της παραβίασης του δικαιώματος σε δικηγόρο επαναφέρεται με τον πρώτο λόγο έφεσης, με τον οποίο προβάλλεται ότι το Δικαστήριο έπρεπε να είχε αποκλείσει την κατάθεση της εφεσείουσας ως ληφθείσα υπό την πίεση των ανακριτικών αρχών, επειδή, μεταξύ άλλων, της στερήθηκε το δικαίωμα σε δικηγόρο, ενώ ουδέποτε παραιτήθηκε του δικαιώματος της αυτού.

Στην απόφαση του Ανώτατου τονίζεται ότι «ούτε φαίνεται ότι τέθηκε το Δικαστήριο σε εγρήγορση εν όψει των ιδιαίτερων περιστάσεων, ότι δηλαδή είχε κληθεί το απόγευμα μια 19χρονη στα γραφεία του ΤΑΕ για συμπληρωματική κατάθεση ως παραπονούμενη, ότι έξι ώρες μετά ανακρίθηκε, μετά τα μεσάνυχτα, ως ύποπτη και ότι η ώρα 01:15 φέρεται να προβαίνει σε θεληματική κατάθεση, χωρίς την παρουσία δικηγόρου.  Μάλιστα, ενώ η ώρα 00:30, κατά τη θέση της κατηγορούσας αρχής, είχε αρνηθεί ακόμα και να υπογράψει τα δικαιώματα της και όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο Λοχίας Χ «αυτή τα πήρε έτσι, ούτε τα άνοιξε και μου τα έριξε πίσω «δεν υπογράφω τίποτε» και μου τα έριξε προς το μέρος μου», δηλαδή παρουσιάζεται εντελώς αρνητική, ακόμα και επιθετική, σε 40 λεπτά φέρεται να δηλώνει «Ι make a big mistake, I will tell you the truth what happened» και ακολουθεί η λήψη της κατάθεσης/ομολογίας».

Επίσης, «το πρωτόδικο Δικαστήριο επικεντρώθηκε στη μαρτυρία της υπεράσπισης, αφήνοντας ασχολίαστα ή χωρίς ουσιαστική εξέταση τα καίρια σημεία που, ως άνω, σημειώσαμε ως κενά και ασάφειες προερχόμενες από την πλευρά που είχε το βάρος απόδειξης, θα έπρεπε να το προβληματίσουν. Αξιολόγησε με απόλυτη προσέγγιση τα πράγματα, χωρίς να θέσει τη μαρτυρία υπό το πρίσμα των ιδιαιτέρων περιστάσεων της υπόθεσης και, ειδικά, χωρίς να λάβει υπόψη το γεγονός ότι δεν τηρήθηκαν τα εχέγγυα για την παραίτηση από το δικαίωμα σε δικηγόρο».

Εξηγεί ότι «το ζήτημα δεν είναι τυπικό ή τεχνικό, αλλά ανάγεται σε ζήτημα προστασίας θεμελιακών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να εξετάζεται».