Εγκαινιάζουμε σήμερα την καινούργια μας στήλη Παραδοσιακή Γωνιά με ένα ποίημα του αναγνώστη μας Θωμά Λ. Θωμά για τους “Καλικάντζαρους”.
Ούλλοι τους καλικάντζαρους, θέλουσιν να ποφύουν,
μα ‘νταμπου σας εκάμασιν τζαι θέλετε να φύουν.
Για να του ξωραήσετε, έχετε μιάλο πόθο,
μα ‘μεν εν άλλη σκέψη μου τζαι ο καμός μου πο’ ‘χω.
Να φύουν οι πολιτικοί, ούλλοι τους ως τον έναν,
αφού αλήθκειαν εν λαλούν, τάσσουν τζ’ εν μόνον ψέμαν.
Να φύουσην οι έποικοι τζαι να βρεθεί μια λύση,
τζ’ ο κάθε ένας πρόσφυγας, έσσο του να γυρίσει.
Να φύουν οι ασθένειες, πάνω που τούντην πλάση,
ιδίως οι ανίατες, να ‘βρει ο κόσμος πνάση.
Να φύουσην οι θάνατοι, που μέσα εις τες στράτες,
μιλώ για τ’ αυτοκίνητα, τους μοτοποδηλάτες.
Να φύει τζαι η Τρόϊκα, να βκούμεν που την κρίση,
να μπόρει η νοικοτζοιρά, να πάει να ψουμνήσει.
Να φύουσιν οι χούλιγκαν, που κάμνουν φασαρία,
που μέσα στον αθλητισμό, να ‘βρουμεν ησυχία.
Να φύουν τζαι οι πεθερές, τζίνες που νεκουτρέβκουν,
για να γελάσει φάτσα τους, τζίνους που ‘ν’ τες χωνεύκουν.
Αν ήταν να δκιαλέξουμεν, ποιούς εννά φύουν πρώτους,
έτους ποιοι εν οι στόχοι μου, πιο πάνω τζαι λαλώ τους.
Παρά με τούτα τα δεινά τζαι τούτους τους αδρώπους,
εγιώ τους καληκάντζαρους, φίλοι μου προτιμώ τους.
Θωμά Λ. Θωμάς