Ο Ισπανός ζωγράφος, Σαλβαντόρ Νταλί ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες του 20ου αιώνα και μία πολύ εκκεντρική προσωπικότητα της σύγχρονης τέχνης δεν ήταν ποτέ βαρετός, ούτε κατά τη διάρκεια της ζωής του, ούτε μετά τον θάνατό του.
Από την άγνωστη συνεργασία του με την Walt Disney για ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους έως το τεστ πατρότητας που διενεργήθηκε πρόσφατα μετά από αίτημα γυναίκας που υποστήριζε ότι είναι κόρη του εκλιπόντος καλλιτέχνη, νέες λεπτομέρειες για τη ζωή του αναδύονται και προκαλούν συζητήσεις για το έργο του.
Τώρα, μετά από 75 χρόνια, σε μια ιδιωτική συλλογή ανακαλύφθηκε ένα έργο τέχνης του ζωγράφου που ήταν στην αφάνεια εδώ και πολλά χρόνια. Ο πίνακας ζωγραφικής θα παρουσιαστεί σε γκαλερί της Νέα Υόρκης.
Το άτιτλο έργο τέχνης θυμίζει τα πρώιμα σουρεαλιστικά έργα του Ισπανού ζωγράφου.
Ο Nicolas Descharnes, μελετητής του Νταλί επιβεβαίωσε ότι το έργο είναι αυθεντικό σε συνέντευξή του στο Artnet.
Μετά από μια σειρά ελέγχων -συμπεριλαμβανομένων της υπέρυθρης φωτογραφίας, της ανάλυσης υπογραφών και της έρευνας σε αρχεία- ο Descharnes κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει τίποτα που να δείχνει ότι το έργο είναι πλαστογραφία.
Θεωρείται ότι το έργο δημιουργήθηκε κατά τους πρώτους μήνες της ζωής του Νταλί στην Ισπανία το 1932. Όπως αναφέρει το Artnet, η ανάλυση των υλικών έδειξε ότι τα χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν χρονολογούνται από το 1932 και η κατασκευή του τελάρου ζωγραφικής στην Ισπανία επιβεβαιώνει τον τόπο δημιουργίας του έργου.
«Με την πλαστογραφία, υπάρχει πάντα ένα λάθος που μπορεί να εντοπιστεί κάπου. Σε αυτό δεν υπάρχει λάθος» δήλωσε ο Nicolas Descharnes.
Τους ισχυρισμούς περί αυθεντικότητας του έργου ενισχύει η υπογραφή «Gala Salvador Dali» – ένας από τους πολλούς τρόπους, με τους οποίους ο ζωγράφος συνήθιζε να αποτίει φόρο τιμής στη σύζυγό του Γκαλά, όπως και στο βιβλίο «Les Dιners de Gala», το οποίο επανεκδόθηκε πρόσφατα.
Φαίνεται πως το έργο είναι εμπνευσμένο από ένα παράθυρο στο σπίτι των Σαλβαδόρ και Γκαλά στο Πορτ Λιγκάτ στην Ισπανία την περίοδο όπου έζησαν από το 1932 έως το 1982.
Το σπίτι έχει μετατραπεί σε Μουσείο ανοιχτό για το κοινό. Τα αντικείμενα που εμφανίζονται στο έργο τέχνης παραπέμπουν επίσης στο μεταγενέστερο πίνακά του, Morphological Echo (1934–36).
