Με καθυστέρηση 45 χρόνων, η κυπριακή γη υποδέχθηκε στα σπλάχνα της άλλον ένα ήρωα της τουρκικής εισβολής. Πρόκειται για τον 22χρονο τότε Έφεδρο στρατιώτη Πιερή Βερέη. Η κηδεία του τελέστηκε από τον ναό των Αγίων Πάντων Δερύνειας.
Ηρωικά μαχόμενος σε ηλικία είκοσι δύο χρόνων και ανήμερα της δεύτερης φάσης της τουρκικής εισβολής έπεσε ο έφεδρος στρατιώτης της 173 Μοίρας Αντιαρματικού Πυροβολικού Πιερής Βερέης.
Ο Βερέης, μαζί με άλλους στρατιώτες, κατέληξε σε σπίτι στην περιοχή Μιας Μηλιάς – Βώνης, μετά από σχετική διαταγή οπισθοχώρησης των θέσεων της Εθνικής Φρουράς. Εκεί εντοπίστηκε και δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από τους Τούρκους εισβολείς μπροστά στα έντρομα μάτια της ιδιοκτήτριας και των παιδιών της.
Μέρος των οστών του εντοπίστηκαν πριν από δύο χρόνια σε ομαδικό τάφο πολύ κοντά στο σπίτι όπου έγινε η βάρβαρη εκτέλεση του Πιερή και των άλλων στρατιωτών στην περιοχή της Βώνης στα πλαίσια του προγράμματος της Δ.Ε.Α. Τα οστά του φέρουν τραύματα από σφαίρες, ανάμεσά τους και ένα στο κεφάλι. Επικήδειο λόγο, σήμερα, εκφώνησε ο Επίτροπος Προεδρίας Φώτης Φωτίου.
Η νεκρώσιμη ακολουθία τελέστηκε στις τέσσερεις το απόγευμα από τον Ιερό Ναό Αγίων Πάντων Δερύνειας προϊσταμένου του Αρχιμανδρίτη Αυγουστίνου Κκαρά.
Αυτούσιος ο επικήδειος λόγος του Επιτρόπου Προεδρίας Φώτη Φωτίου:
“Με αισθήματα δέους και βαθειάς συγκίνησης συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ στην Εκκλησία των Αγίων Πάντων στη Δερύνεια για να απευθύνουμε το ύστατο χαίρε σε ένα ακόμη συμπατριώτη μας που έπεσε υπέρ βωμών και εστιών προασπίζοντας την ελευθερία και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας.
Αποχαιρετούμε με τις δέουσες τιμές τον Πιερή Βερέη του Γεωργίου και της Ελένης και προσευχόμαστε στον Ύψιστο για την ανάπαυση της ψυχής του, ξαναζώντας τις εφιαλτικές ώρες που βίωσε η πατρίδα μας το καλοκαίρι του 1974 με το προδοτικό πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή που ακολούθησε καταστρέφοντας το νησί μας. Θυσιάστηκε στις άνισες και προδομένες μάχες απέναντι στις ορδές του τούρκικου Αττίλα και έγραψε με ανεξίτηλα γράμματα και το δικό του όνομα στο Πάνθεο των Αθανάτων μας.
Η κατοχή, ο εποικισμός, οι νεκροί, οι αγνοούμενοι, οι εγκλωβισμένοι, η καταπάτηση των ιερών και των οσίων μας, η βίαιη εκδίωξη του ενός τρίτου του πληθυσμού μας από τα σπίτια και τις περιουσίες του, η προσπάθεια παραχάραξης της ιστορίας μας, είναι οι μεγάλες πληγές που άφησε στην πατρίδα μας ο Αττίλας. Πληγές που, εξαιτίας της Τουρκικής αδιαλλαξίας και αρνητικότητας, δεν έχουν ακόμα επουλωθεί και παραμένουν ανοικτές, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει η Κυπριακή Δημοκρατία διεκδικώντας τα δίκαια και τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών της.
Η πιο τραγική πτυχή είναι όμως οι αγνοούμενοί μας. Οι γονείς του Πιερή Βερέη έφυγαν από τη ζωή πριν χρόνια, ο πατέρας του Γεώργιος πριν 25 χρόνια και η μητέρα του Ελένη πριν 4 χρόνια χωρίς να μπορέσουν να κατευοδώσουν το μονάκριβο παιδί τους. Πέθαναν με το παράπονο, την πίκρα και την αγωνία της εξαφάνισης του παιδιού τους, όπως συμβαίνει με πολλούς άλλους γονείς, αλλά και συζύγους, ακόμα και παιδιά αγνοουμένων που ολοκληρώνουν τον κύκλο της ζωής με αναπάντητα τα ερωτήματα για την τύχη των αγαπημένων τους.
Μαζί μας σε αυτό το ιερό χώρο βρίσκονται όμως οι τρεις αδελφές του, η Εύα, η Αναστασία και η Χρυσταλλένη , όπως και τα δικά τους παιδιά και οι υπόλοιποι συγγενείς οι οποίοι πενθούντες ασφαλώς αισθάνονται μαζί και μεγάλη περηφάνια για τον ηρωισμό και την αυτοθυσία που επέδειξε ο αγαπημένος τους αδερφό τιμώντας την πατρίδα και την αποστολή του.
Ο Πιερής Βερέης γεννήθηκε στη Δερύνεια στις 7 Ιουλίου 1952. Εργατικός ευγενικός, γεμάτος καλοσύνη και αγαπητός σε όλους τους συγχωριανούς του. Αγαπούσε την κοινότητα του και πάντοτε την βοηθούσε εθελοντικά. Γαλουχήθηκε μέσα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον με αρχές και αξίες. Πριν την τουρκική εισβολή εργαζόταν σε εργοστάσιο οινοπνευματωδών ποτών και παράλληλα βοηθούσε τον πατέρα του στις γεωργικές του εργασίες.
Με τη γενική επιστράτευση την ημέρα έναρξης της τουρκικής εισβολής, κατατάγηκε έφεδρος στη μονάδα που υπηρέτησε προηγουμένως τη θητεία του, την 173 Μοίρα Αντιαρματικού Πυροβολικού, η οποία είχε ως έδρα τον Καράολο Αμμοχώστου. Τοποθετήθηκε στην Τρίτη Πυροβολαρχία η οποία την ίδια μέρα πήρε διαταγή, μαζί με την Δεύτερη Πυροβολαρχία, να μεταβούν στην περιοχή Μιας Μηλιάς. Στο στρατόπεδο Καράολου παρέμεινε μόνο η Πρώτη Πυροβολαρχία αναμένοντας οδηγίες για τη δική της αποστολή.
Οι άνδρες της Τρίτης Πυροβολαρχίας, μαζί και ο Βερέης, φθάνοντας στον προορισμό τους ακροβολίστηκαν και πήραν θέσεις μάχης στην περιοχή Μιας Μηλιάς – Κουτσοβέντη.
Στην εν λόγω περιοχή οι άνδρες της μονάδας παρέμειναν καθ΄ όλη τη διάρκεια της πρώτης φάσης της εισβολής, αλλά και στο διάστημα το οποίο ακολούθησε μέχρι την έναρξη της δεύτερης φάσης.
Χαράματα της 14ης Αυγούστου, ημερομηνία έναρξης της δεύτερης φάσης της εισβολής, τα τουρκικά στρατεύματα εξαπέλυσαν μεγάλη και συντονισμένη επίθεση κατά των θέσεων της Εθνικής Φρουράς και στη συγκεκριμένη περιοχή χρησιμοποιώντας μεγάλο αριθμό αρμάτων μάχης, την πολεμική τους αεροπορία και άλλα βαρέα όπλα. Ακολούθησαν σφοδρές αλλά άνισες μάχες.
Οι άνδρες της Εθνικής Φρουράς προσπαθούσαν να κρατήσουν τις θέσεις τους αλλά ήταν τόσο σφοδρή η δράση ιδιαίτερα της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας και των αρμάτων μάχης, που η γραμμή άμυνας της Εθνικής Φρουράς δεν άντεξε το βάρος των επιθέσεων και διασπάστηκε. Σαν αποτέλεσμα, δόθηκε διαταγή οπισθοχώρησης, η οποία δεν ήταν δυνατό να είναι οργανωμένη και συντονισμένη. Δρούσαν συνεχώς τα άρματα μάχης και η τουρκική πολεμική αεροπορίας.
Θα πρέπει να σημειώσουμε, για να μην ξεχνάμε ποτέ, ότι στην μεγάλη καταστροφή που επέφερε η τουρκική εισβολή, συνέβαλε δυστυχώς και η αποδιοργάνωση της Εθνικής Φρουράς εξαιτίας της προδοσίας του πραξικοπήματος.
Πολλοί ήταν ωστόσο οι αξιωματικοί και οι άνδρες της Εθνικής Φρουράς που επέδειξαν άφθαστο ηρωισμό ανταποκρινόμενοι στο καθήκον και την αποστολή τους.
Ο Πιερής μαζί με αριθμό άλλων στρατιωτών κατέληξαν σε σπίτι που βρισκόταν λίγο έξω στο χωριό Βώνη. Λίγο πριν χαράξει η επόμενη μέρα, θεάθηκαν τρία οχήματα με πάνοπλους Τούρκους στρατιώτες να πλησιάζουν το σπίτι. Άμεσα αριθμός στρατιωτών το εγκατέλειψε εν μέσω καταιγιστικών πυρών των εισβολέων. Ο Πιερής δεν θεάθηκε να εγκαταλείπει το σπίτι και έκτοτε δεν έδωσε σημεία ζωής.
Σημειώνεται ότι οι τούρκοι στρατιώτες εισέβαλαν μέσα στο σπίτι, και άμεσα πυροβόλησαν εν ψυχρώ τους εναπομείναντες στρατιώτες μπροστά στα έντρομα μάτια της ιδιοκτήτριας και των παιδιών της.
Μέρος των οστών του εντοπίστηκαν πριν από δυο χρόνια σε ομαδικό τάφο πολύ κοντά στο σπίτι όπου έγινε η βάρβαρη εκτέλεση του Πιερή και των άλλων στρατιωτών στην περιοχή της Βώνης στα πλαίσια του προγράμματος της Δ.Ε.Α. Τα οστά του φέρουν τραύματα από σφαίρες, ανάμεσά τους και ένα στο κεφάλι.
Ελληνίδες, Έλληνες,
Σε όλους όσοι θυσιάστηκαν και έγιναν παράδειγμα για την αγάπη και την προσφορά τους προς την πατρίδα, κλείνουμε ευλαβικά το γόνυ διαβεβαιώνοντας ότι δεν θα παύσουμε ποτέ να αγωνιζόμαστε για τη δικαίωση της θυσίας τους.
Για μια Κύπρο πραγματικά ελεύθερη και απαλλαγμένη από στρατούς κατοχής, όπως και από εγγυήσεις και επεμβατικά δικαιώματα άλλων χωρών, για μια Κύπρο, τόπο ευημερίας και συνδημιουργίας των κατοίκων της σε συνθήκες ελευθερίας, ασφάλειας και δημοκρατίας.
Αγωνιζόμαστε και επιζητούμε μια λύση του Κυπριακού προβλήματος που να είναι σύμφωνη με τις αποφάσεις και τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, όπως και με τις αρχές και το κεκτημένο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια λύση λειτουργική και βιώσιμη που να επανενώνει τη χώρα μας και να διασφαλίζει το μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού στην εσχατιά αυτή της ανατολικής Μεσογείου.
Διανύουμε ένα κρίσιμο χρονικό διάστημα με την κλιμάκωση των προκλήσεων της Τουρκίας σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου στην περιοχή της αποκλειστικής οικονομικής μας ζώνης, και με απειλές και εκβιασμούς για την Αμμόχωστο στο πλαίσιο της εφαρμογής ενός σχεδίου “Βήτα”, σύμφωνα με ακραίες τοποθετήσεις Τούρκων και Τουρκοκυπρίων εκπροσώπων.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει εκφράσει την ετοιμότητα μας να προσέλθουμε σε νέες διαπραγματεύσεις από το σημείο στο οποίο διακόπηκαν οι προηγούμενες, σύμφωνα με τις παραμέτρους του πλαισίου του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.
Αλλά θα πρέπει να γίνει κατανοητό από την Τουρκία και να είναι σαφές προς όλους, πως οποιαδήποτε νέα προσπάθεια επιδίωξης λύσης μέσα από διαπραγματεύσεις δεν μπορεί να αποδώσει υπό το καθεστώς των προκλητικών και παράνομων ενεργειών της Τουρκίας, όπως και των πιέσεων και των εκβιασμών συνολικά της άλλης πλευράς.
Ελληνίδες, Έλληνες,
Σαράντα πέντε χρόνια από τότε εξακολουθούμε να θάβουμε παλληκάρια μας. Η τραγωδία των αγνοουμένων, το μαρτύριο και η αβεβαιότητα που βιώνουν καθημερινά οι οικογένειες τους συνεχίζεται. Παρά τις προσπάθειες μας, πέραν των 820 οικογενειών εξακολουθούν να αναζητούν απαντήσεις για την τύχη των αγαπημένων τους προσώπων.
Η αναλγησία που επιδεικνύει η κατοχική δύναμη για σχεδόν μισό αιώνα συνεχίζεται. Η Τουρκία αρνείται να συνεργαστεί στην υπόδειξη μαζικών τάφων, που δημιούργησαν τα στρατεύματα της μετά τις περισυλλογές των νεκρών από τα πεδία των μαχών. Αρνείται την πρόσβαση στα αρχεία του τουρκικού στρατού και αρνείται να δώσει στοιχεία για τις μετακινήσεις οστών από τους αρχικούς χώρους ταφής σε άλλους.
Θέλω να δηλώσω και να ξεκαθαρίσω ότι χωρίς την ουσιαστική και ειλικρινή συνεργασία της κατοχικής δύναμης δεν μπορεί να υπάρξει πρόοδος στις προσπάθειες επίλυσης της τραγωδίας των αγνοουμένων.
Από πλευράς μας κάνουμε ότι είναι δυνατόν και δεν θα παύσουμε να αγωνιζόμαστε για την διακρίβωση και της τελευταίας περίπτωσης αγνοουμένου μας.
Ελληνίδες, Έλληνες
Σήμερα, γράφουμε τον επίλογο της τραγικής ιστορίες ενός άξιου τέκνου της πατρίδας μας.
Περήφανοι θα αισθάνονταν σήμερα για τον λεβεντονιό τους οι γονείς του Πιερή, Γιώργος και Ελένη που έφυγαν από την ζωή με τον καημό της εξακρίβωσης της τύχης του.
Αγαπητοί και σεβαστοί συγγενείς, αδερφές του ήρωα μας. Αγαπητές μου Έυα, Αναστασία και Χρυσταλλένη.
Πρέπει να νιώθετε υπερήφανοι για την κληρονομιά που ο άνθρωπός σας άφησε, όχι μόνο σε εσάς, αλλά και στην κοινωνία και σε όλους εμάς. Μια κληρονομιά που σε εσάς αποδίδει την ύψιστη τιμή και σε εμάς την ευθύνη για τη δικαίωση της θυσίας του.
Εύχομαι το τέλος της μακρόχρονης αγωνίας για την τύχη του ανθρώπου σας, να γαληνέψει την ψυχή σας και να απαλύνει τον πόνο σας.
Αποχαιρετούμε σήμερα τον Πιερή Βερέη και τιμούμε με ευγνωμοσύνη την μνήμη του.
Ο Πιερής έπεσε στις επάλξεις του καθήκοντος και προς αυτόν, όπως και σε όλους όσοι έδωσαν την ζωή τους για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της Κύπρου μας οφείλουμε πολλά. Οφείλουμε την ύπαρξη μας ως Κυπριακή Δημοκρατίας καθώς και την αξιοπρέπεια μας ως ελεύθεροι άνθρωποι.
Αιωνία ας είναι η μνήμη και η δόξα του Στρατιώτη της 173 Μοίρας Αντιαρματικού Πυροβολικού, Πιερή Βερέη, του Γιώργου και της Ελένης.
Αιωνία και τιμημένη.”
Famagusta.News
