Πρόκειται για δυο φωτογραφίες που συγκλόνισαν τον κόσμο και θα μείνουν για πάντα στην ιστορία. Αν και βραβεύτηκαν, οι φωτογράφοι κατηγορήθηκαν και μετάνιωσαν…
O επαγγελματίας φωτογράφος, Μάικλ Γουέλς, στην Ουγκάντα το καλοκαίρι του 1980, απαθανατίζει το αποστεωμένο χέρι ενός τετράχρονου αγοριού που το κρατά ένας ιεραπόστολος. Μετά από ένα χρόνο, κερδίζει το Παγκόσμιο Βραβείο Φωτογραφίας Τύπου αλλά δεν φαίνεται να το χάρηκε. Μερικούς μήνες αργότερα, παραχώρησε μια συνέντευξη στην εφημερίδα «Holland Herald» και αναφέρει όλα όσα συνέβησαν.
Το 1980 ο Γουέλς εργαζόταν για το ίδρυμα «Save the Children», του Ηνωμένου Βασιλείου και συγκεκριμένα για την εκστρατεία κατά της πολιομυελίτιδας στη Σουαζιλάνδη και το Μαλάουι. Η εικόνα τραβήχτηκε σε μια μικρή παράκαμψη του ταξιδιού που αποφάσισε να κάνει ο ίδιος με προορισμό την Ουγκάντα. Εκείνη την ημέρα οι «Πατέρες της Βερόνας» διένειμαν φαγητό στις οικογένειες. Ήταν οι πρώτες μέρες ενός μεγάλου λιμού που έπληττε την περιοχή. Το αγοράκι της φωτογραφίας ήταν μόλις 4 ετών και καταγόταν από την Καραμόγια.
Ο φωτογράφος δήλωσε ότι ντράπηκε που απαθανάτισε το συγκεκριμένο στιγμιότυπο. Αυτός ήταν και ο λόγος που κράτησε τη φωτογραφία κλειδωμένη στο συρτάρι του για πέντε μήνες. Την ίδια ντροπή εξομολογήθηκε ότι αισθάνθηκε και όταν παρέλαβε το βραβείο γιατί όπως είπε, δεν είναι όμορφο συναίσθημα να κερδίζεις σε έναν διαγωνισμό προβάλλοντας ανθρώπους που πεθαίνουν από την πείνα.
Στη δεύτερη φωτογραφία…
Ο φωτορεπόρτερ Κέβιν Κάρτερ, την άνοιξη του 1993, συνάντησε ένα μικρό κορίτσι εξαντλημένο από την πείνα λίγο πριν φτάσει στον σταθμό τροφοδοσίας του ΟΗΕ. Ακολουθώντας τις γενικές οδηγίες της μη επαφής με τα θύματα, ο Κάρτερ φωτογράφισε το μικρό κοριτσάκι, προσθέτοντας και το όρνεο που περίμενε το θάνατό του. Η φωτογραφία του βραβεύτηκε αλλά και κατακρίθηκε.
Ο Κάρτερ ταξίδεψε στο Νότιο Σουδάν μαζί με τον Ζοάο Σίλβα, ακολουθώντας τα ίχνη της τοπικής εξέγερσης. Απαθανάτισε με τον φακό του τη φτώχεια και την εξαθλίωση του γηγενούς πληθυσμού. Το κοριτσάκι το συνάντησε στο χωριό Αγιόντ. O φωτορεπόρτερ είπε ότι έμεινε εκεί είκοσι λεπτά. Το πουλί δεν έφευγε και αφού έβγαλε τη φωτογραφία, έδιωξε το πουλί και το κορίτσι συνέχισε το δρόμο του. Εκείνος πήγε κάτω από ένα δέντρο, άναψε ένα τσιγάρο και άρχισε να κλαίει.
Οι «New York Times» αγόρασαν και δημοσίευσαν αμέσως τη φωτογραφία, η οποία προκάλεσε σημαντικές διαμαρτυρίες και ξεσήκωσε κατηγορίες εναντίον του φωτογράφου. Θεωρήθηκε ακόμα ένα αρπακτικό ισάξιο του όρνεου που φωτογράφισε… Η δημοσίευση της φωτογραφίας ωστόσο, έφερε ως αποτέλεσμα την αύξηση της βοήθειας στα πληγέντα χωριά του Σουδάν.
Ένα χρόνο μετά…
Τον Μάιο του 1994, ο Κέβιν Κάρτερ παρέλαβε το Βραβείο Πούλιτζερ για Αξιόλογη Φωτογραφία (Pulitzer Prize for Feature Photography) στη Βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου της Κολούμπια. Δύο μήνες όμως μετά την απονομή του βραβείου του, πήγε στο πατρικό του σπίτι στο Γιοχάνεσμπουργκ και αυτοκτόνησε. Έπαθε κατάθλιψη εξαιτίας του γεγονότος και των κατηγοριών που ακολούθησαν αλλά και γιατί δεν είχε καθόλου χρήματα.
Πηγή: ant1iwo.com