Πώς αποφάσισες να ανέβεις στα Ιμαλάια, με σκοπό την ενημέρωση και τη συγκέντρωση χρημάτων για τον μη-κερδοσκοπικό οργανισμό «1 million children»;
Τον περασμένο Ιανουάριο με προσέγγισαν για να δημιουργήσουμε το «1 million children», του οποίου σήμερα είμαι η managing director. Πρόκειται για έναν διεθνή, μη-κερδοσκοπικό οργανισμό, που έχει ως στόχο να βοηθήσει τουλάχιστον ένα εκατομμύριο παιδιά από τα 25 και πλέον εκατομμύρια παιδια που δεν έχουν πρόσβαση -στην πλειοψηφία τους πρόσφυγες από τη Συρία- στην εκπαίδευση. Το «1 million children» στηρίζει με τη σειρά του μη-κυβερνητικές οργανώσεις οι οποίες έχουν αναπτύξει επιμορφωτικά προγράμματα, βοηθώντας αυτά τα παιδιά. Το πάθος μου είναι να βοηθώ τα παιδιά, γι ΄αυτό και δέχθηκα χωρίς δεύτερη σκέψη. Το δεύτερο μου πάθος, είναι η ορειβασία. Οπότε, σκέφτηκα να συνδυάσω τα δυο πάθη μου, κάνοντας ορειβασία στα Ιμαλάια, με σκοπό την αφύπνιση και την ενημέρωση του κόσμου, με στόχο τη συγκέντρωση χρημάτων γι΄αυτό τον τόσο σημαντικό σκοπό.
Το είχα ως δεδομένο ότι ασχολείσαι με την ορειβασία, διαφορετικά θα πρέπει να είναι τρελός κάποιος χωρίς πείρα να επιχειρήσει να ανέβει τα Ιμαλάια.
Είμαι λίγο τρελή η αλήθεια είναι (γέλια), αλλά λατρεύω την ορειβασία. Γι΄αυτό και όταν σκέφτηκα τη συγκεκριμένη ιδέα, επικοινώνησα με έναν εξαιρετικό Σουηδό εξερευνητή, τον Johan Ernst Nilson, ο οποίος κατέχει -αν δεν κάνω λάθος- 8 παγκόσμια ρεκόρ. Αυτός ήταν που σύνθεσε την ομάδα -η οποία θα αποτελείται από δέκα άτομα από Κύπρο, Σουηδία, Γερμανία, Αμερική και Αγγλία- επιλέγοντας πολύ προσεκτικά τον καθένα. Εγώ είμαι η μόνη από την Κύπρο και δεν γνωρίζω κανέναν από την υπόλοιπη ομάδα. Ξέρω όμως ότι όλα είναι οργανωμένα στην εντέλεια, διότι στο τέλος της ημέρας δεν παύει να είναι μια επικίνδυνη ορειβασία, σε μεγάλο υψόμετρο. Η αποστολή μας ξεκινά στις 20 Σεπτεμβρίου και θα διαρκέσει 10 μέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων θα κάνουμε ορειβασία 6-8 ώρες καθημερινά.
Εκτός από τον διάχυτο ενθουσιασμό, να υποθέσω πως φοβάσαι κιόλας, μιας και είναι η πρώτη φορά που θα κάνεις ορειβασία σε τέτοιο υψόμετρο;
Φυσικά και φοβάμαι, γιατί είναι πολύ δύσκολο αυτό που θα επιχειρήσουμε ως ομάδα. Αυτή ακριβώς, όμως, είναι η πρόκληση. Να υπερνικήσεις και να ξεπεράσεις τις όποιες προσωπικές σου φοβίες.
Οι περισσότεροι άνθρωποι δείχνουν ευαισθησία σε ό,τι αφορά τα παιδιά, αλλά από την άλλη ζούμε σε μια εποχή που 25 και πλέον εκατομμύρια παιδιά δεν μπορούν να πάνε σχολείο εξαιτίας του πολέμου. Αυτό εσένα, ως μητέρα και ως άνθρωπο, σε εξοργίζει;
Πραγματικά με εξοργίζει, αλλά ταυτόχρονα με λυπεί και με φοβίζει. Αν το σκεφτείς, κανένας από εμάς δεν θα ήταν αυτό που είναι σήμερα αν δεν πήγαινε σχολείο. Για εμάς, είναι αυτονόητο και δεδομένο. Όχι, όμως, γι΄αυτά τα παιδιά. Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα στη μάθηση. Η πλειοψηφία αυτών των 25 εκατομμυρίων παιδιών, δεν πάει σχολείο εξαιτίας του πολέμου στη Συρία. Και αυτός είναι απλώς ο επίσημος αριθμός, γιατί στην πραγματικότητα ενδεχομένως να είναι πολύ περισσότερα. Το γεγονός αυτό, παράλληλα με φοβίζει. Εκτός από μένα, ενδεχομένως να φοβίζει και άλλους ανθρώπους. Και ο φόβος είναι πολύ επικίνδυνος, γιατί μπορεί να οδηγήσει σε διενέξεις. Γι΄αυτό, θεωρώ πως είναι υπέροχο αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε. Καταπολεμάμε τους προσωπικούς μας φόβους και ταυτόχρονα αφυπνίζουμε τον υπόλοιπο κόσμο, καλώντας τον να υπερνικήσει με τη σειρά του τους δικούς του φόβους. Αρκεί να τον ενημερώσουμε πως εκεί έξω υπάρχει ένας οργανισμός που προσπαθεί να βοηθήσει αυτά τα παιδιά, τα οποία μπορεί να βοηθήσει με τη σειρά του. Αντί να κάθεται στον καναπέ του, να κρίνει και να λυπάται για την κατάσταση, μπορεί να βοηθήσει, δίνοντας ένα μικρό ποσό. Είναι τόσο απλό. Όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά.
Μπορούσες να φανταστείς κάποτε ότι θα ερχόμασταν αντιμέτωποι με μια τέτοια μεγάλη ανθρωπιστική κρίση στη μοντέρνα ιστορία;
Ποτέ. Αντί να προοδεύουμε, κάνουμε βήματα προς τα πίσω. Με όλες εκείνες τις τρελές ταινίες που βλέπαμε τη δεκαετία του 90΄, πίστευα πως η τεχνολογία στο μέλλον θα αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Κάτι που ισχύει. Αλλά, ο καθένας από εμάς είναι τόσο επικεντρωμένος στην τεχνολογία, που ξεχνά ότι πρέπει
να μάθουμε πρώτα τα βασικά. Και αυτό είναι που οφείλουμε να μάθουμε στα παιδιά μας, να σέβονται και να επικοινωνούν με τους γύρω τους. Να λένε: «γεια» και «ευχαριστώ»! Τόσα απλά πράγματα, που όμως ξεχνάμε να τους διδάξουμε.
Πώς μπορεί κάποιος να συνεισφέρει στον σκοπό του «1 million children»;
Ξεκινήσαμε μια εκστρατεία συγκέντρωσης χρημάτων (crowdfunding), με σκοπό να συγκεντρώσουμε 30.000 ευρώ, σε διάστημα ενός μήνα. Για εμάς, κάθε εισφορά, ακόμη και η πιο μικρή, έχει τεράστια σημασία. Μέρος αυτών των χρημάτων, θα μοιραστούν στις 3 μη-κυβερνητικές οργανώσεις, με τις οποίες συνεργαζόμαστε φέτος, τη metaDRASI στην Ελλάδα, τη MECI Jordan στην Ιορδανία και τη Maya Vakfi στην Τουρκία, για την ενίσχυση των επιμορφωτικών τους προγραμμάτων σε παιδιά πρόσφυγες, ενώ θα αφήσουμε κι ένα ποσό για τις ανάγκες του «1 million children» για να μπορέσουμε να επεκτείνουμε τη δράση μας ως οργανισμός, βοηθώντας όσα περισσότερα παιδιά γίνεται.
Να υποθέσω πως τα έξοδα για το ταξίδι στα Ιμαλάια, είναι προσωπικά;
Παρόλο που δεν ήταν διόλου ευκαταφρόνητο ποσό, προτίμησα να καταβάλλω εγώ τα έξοδα μου, διότι δεν θέλω να στερήσω τα χρήματα από τα παιδιά που τα έχουν ανάγκη. Για μένα, αυτό το ταξίδι θα συντελέσει και στην προσωπική μου εξέλιξη ως άνθρωπος, οπότε το βλέπω ως μια μορφή επένδυσης στον εαυτό μου. Αυτό που έχει σημασία είναι να ενωθούμε όλοι μαζί να αντιμετωπίσουμε τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση στην εποχή μας, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως δεν χρειάζονται πολλά για να κάνουμε ένα παιδί ευτυχισμένο!
Φωτογραφίες: Μάριος Ιωσηφίδης