Η «πραγματική εκδοχή του Χάνιμπαλ Λέκτερ», όπως τον αποκάλεσε η εισαγγελέας, ήταν γνωστός στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού ως Golden State Killer.
Ένα όνομα που προκαλούσε πανικό στην αμερικανική κοινωνία για τουλάχιστον 20 χρόνια. Και μετά σταμάτησε. Όσο ξαφνικά εμφανίστηκε στο κάδρο των κατά συρροή φονιάδων.
Ίσως κάτι να έχετε ακούσει, μιας και η κατάληξη της φρικιαστικής πορείας του έλαβε χώρα προσφάτως. Ο Τζόζεφ Τζέιμς ΝτιΆντζελο δήλωσε ένοχος τον Ιούνιο του 2020 για να γλιτώσει τη θανατική ποινή, ρίχνοντας τους τίτλους τέλους σε μια υπόθεση που τράβηξε δεκαετίες ολόκληρες.
Δεκαετίες άκαρπων ερευνών και τρόμου, αλίμονο. Ο Golden State Killer τρομοκράτησε την Καλιφόρνια στα 70s και τα 80s, καταφέρνοντας να γίνει συνώνυμο της ανείπωτης Κόλασης.
Τον έπιασαν το 2018 και όλοι αναρωτιούνταν αν ο γηραλέος πρώην αστυνομικός, ένα πρόσωπο υπεράνω υποψίας, ήταν πράγματι ο διαβόητος serial killer. Ήταν.
Ο ΝτιΆντζελο καταδικάστηκε για 13 υποθέσεις ανθρωποκτονίας εκ προμελέτης στις 29 Ιουνίου και προσφάτως, στις 21 Αυγούστου, ο κόσμος έμαθε και την ποινή του: 11 φορές ισόβια, συν άλλη μία ισόβια κάθειρξη και 8 επιπλέον χρόνια.
Αυτή ήταν η τιμωρία του για τους φόνους. Γιατί έχει κάνει βλέπετε και καμιά 50αριά βιασμούς, για τους οποίους δεν θα καταδικαστεί ποτέ. Τόσο οι πολιτειακοί νόμοι όσοι και οι ομοσπονδιακοί κανονισμοί δεν επιτρέπουν πια τη δίωξή του, τα εγκλήματα έχουν παραγραφεί εδώ και καιρό.
Λίγη σημασία έχει φυσικά για τον 74χρονο ΝτιΆντζελο, που δεν πρόκειται να ξαναδεί το φως της ημέρας. Η ιστορία του είναι κάπως έτσι, ειπωμένη από το τέλος προς την αρχή…
Ακόμα και ο κορονοϊός έμελλε να παίξει τον ρόλο του στο τέλος μιας μακράς ιστορίας. Η δίκη είχε προγραμματιστεί να λάβει χώρα τον Μάιο, η εισαγγελέας του Σακραμέντο αναγκάστηκε ωστόσο να την αναβάλει «εξαιτίας του κινδύνου να φέρεις ηλικιωμένους ή ευάλωτες ομάδες σε δικαστική αίθουσα».
Πολλοί άλλωστε από τα θύματα, τους αυτόπτες και τους εμπλεκόμενους διανύουν την ένατη και τη δέκατη δεκαετία της ζωής τους. Στις 29 Ιουνίου ωστόσο έγινε σαφές πως ο αιματοβαμμένος ΝτιΆντζελο δεν θα γλίτωνε περαιτέρω από τη μοίρα του.
Τώρα έδειχνε σε ακόμα πιο εύθραυστη κατάσταση από τη σύλληψή του το 2018. Ηλικιωμένος, ασθενικός και αποκαμωμένος, δεν έμοιαζε καθόλου με τον παλιό κακό εαυτό του, όταν πηδούσε μαντρότοιχους για να βρεθεί στα σπίτια ανυποψίαστων γυναικών.
Κατά την ακροαματική διαδικασία του Ιουνίου, ομολόγησε τελικά τα κρίματά του. Και το έκανε μόνο και μόνο για να γλιτώσει τον θάνατο. Έτσι τιμωρεί η Καλιφόρνια 13 ανθρωποκτονίες εκ προμελέτης, με την εσχάτη των ποινών.
Η εισαγγελέας Amy Holliday ανακοίνωσε μάλιστα τον συμβιβασμό που πρότεινε στον κατά συρροή δολοφόνο μπροστά στα θύματά του. Και τις οικογένειές τους. Και δεν χάρηκαν ακριβώς όλοι με τα τερτίπια της δικαιοσύνης.
Με τη συμφωνία όμως η εισαγγελέας κατάφερε να αποσπάσει την ενοχή του και σε μια μακρά σειρά από υποθέσεις βιασμού. Πενήντα, συγκεκριμένα. Υποθέσεις για τις οποίες δεν θα καταδικαζόταν εξάλλου ποτέ.
Συνολικά μιλώντας, ο ΝτιΆντζελο κατάφερε να βλάψει 87 ανθρώπους σε 57 διαφορετικά περιστατικά σε 11 κομητείες της Καλιφόρνια.
Τον Αύγουστο, ήταν σειρά των θυμάτων να θυμηθούν ξανά όσα ανατριχιαστικά έζησαν στα χέρια του. Πριν από την ανακοίνωση της ποινής του, είχαν τη δυνατότητα να ανακαλέσουν όσα τους προκάλεσε. Και οι περισσότεροι τα θυμούνταν με ολοζώντανες λεπτομέρειες.
Στις δικές τους καταθέσεις, τον αποκαλούσαν «απάνθρωπο» και «τέρας». Μία γυναίκα, η οποία ήταν κοριτσάκι 7 ετών όταν ο ΝτιΆντζελο βίασε τη μαμά της μπροστά στα μάτια της, θυμήθηκε: «Με απείλησε να μου κόψει το αυτί και να της το δώσει».
Τέτοια τρομακτικά πράγματα ακούστηκαν στην αίθουσα. «Μακάρι να σαπίσει στην Κόλαση», φώναξε μια άλλη γυναίκα, η αδελφή της οποίας δολοφονήθηκε από τον serial killer.
Ξεχώρισε ίσως η δήλωση της Carol Daly, μιας από τις πρώτες αστυνομικούς που ανέλαβαν την υπόθεσή του, η οποία διάβασε μια δήλωση ενός θύματος (Cathy Rogers): «Ο εφιάλτης τελείωσε. Αυτός είναι που θα παραμείνει για πάντα μόνος στο σκοτάδι»…
Υπήρχαν άνθρωποι, θύματα και συγγενείς, που περίμεναν τη σύλληψη του φονιά για περισσότερο από 40 χρόνια. Ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1970, το 1973 πιθανότατα, δρούσε ανεξέλεγκτος σε όλη την Καλιφόρνια και δρούσε όπως ακριβώς του κάπνιζε.
Ήθελε να σκοτώσει; Σκότωνε. Ήθελε να βιάσει; Βίαζε. Ήθελε να κλέψει; Έκλεβε. Το μακρύ κατηγορητήριό του έχει πάνω από 120 διαρρήξεις σε όλη την πολιτεία. Σε κάθε γωνιά της Καλιφόρνια ήταν γνωστός και με άλλο όνομα, ανάλογα με το μοτίβο της δράσης του και την εφευρετικότητα του ημερήσιου Τύπου.
Αλλού τον αποκαλούσαν «δράκο», αλλού «αρπακτικό», αλλού «βιαστή», αλλού «serial killer» και πάει λέγοντας. Όλοι αυτοί ήταν όμως ένα πρόσωπο, το πρόσωπο του κακού. Ως Golden State Killer θα έμενε τελικά γνωστός από τους -τουλάχιστον- 13 φόνους που διέπραξε, πιθανότατα ως το 1986. Και λέμε πιθανότατα γιατί κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος.
«Ο φόβος που ενστάλαξε στην κοινότητα ήταν κάτι που δεν είχα ξαναδεί ποτέ», είπε η Carol Daly, επιθεωρήτρια στο γραφείο του Σερίφη του Σακραμέντο και η μόνη γυναίκα αστυνομικός που αναζήτησε ποτέ τα ίχνη του, «οι άνθρωποι πήγαιναν παντού με φόβο».
Και ξαφνικά όλα σταμάτησαν το 1986. Δεν ξέρουμε βέβαια αν σταμάτησαν πράγματι όλα, τα κύματα ωστόσο με τα οποία εξέφραζε την εγκληματική του μανία κόπασαν. Παρασύροντας μαζί τους και την υστερία των Καλιφορνέζων.
Ένα πράγμα δεν φαινόταν διατεθειμένος να σταματήσει. Τα «παιχνίδια» και τις απειλές τόσο στα θύματα όσο και την αστυνομία. Αυτά συνεχίστηκαν σποραδικά και τη δεκαετία του 1990, με τηλεφωνήματα-φάρσες στα αστυνομικά τμήματα της Καλιφόρνια και ανατριχιαστικές κλήσεις στα θύματά του.
Παρά το γεγονός ότι εγκληματικά είχε εξαφανιστεί, έδινε σημεία ζωής ακόμα και το 2001, όταν τρομοκράτησε ένα θύμα του παίρνοντάς τη τηλέφωνο για να τη ρωτήσει αν τον θυμόταν, «από κείνη τη φορά που παίξαμε», όπως της είπε ανατριχιαστικά.
Την ίδια χρονιά, σε έναν θρίαμβο του DNA, κάποιοι από τους ανθρώπους που τρομοκρατούσαν την Καλιφόρνια συνδέθηκαν σε ένα και μοναδικό πρόσωπο. Ακόμα κι έτσι όμως δεν σημειώθηκε κάποια αξιόλογη πρόοδος στην ίδια την υπόθεση.
Απλώς αυτή η υπόθεση γέννησε ουσιαστικά τη βάση δεδομένων DNA της Καλιφόρνια, μια αποφασιστική κίνηση που έμελλε να λύσει πολλά ανεξιχνίαστα εγκλήματα!
Η σημαντικότερη συνεισφορά στην υπόθεση του serial killer ήρθε το 2013 και από σπόντα. Ήταν μια συγγραφέας true crime βιβλίων, η Μισέλ ΜακΝαμάρα, αυτή που ασχολήθηκε σοβαρά με το άλυτο μυστήριο και σημείωσε τέτοια πρόοδο που έπεισε την αστυνομία να ξανασχοληθεί μαζί της.
Η ΜακΝαμάρα έφυγε δυστυχώς από τον κόσμο το 2016, πριν ολοκληρώσει το βιβλίο της για τον serial killer. Έκανε όμως για τη σύλληψή του πολλά περισσότερα από κάθε μεμονωμένη συνεισφορά. Ακόμα και τον όρο «Golden State Killer» αυτή τον σκέφτηκε, βάζοντας πολλά κομμάτια του ανεξιχνίαστου παζλ στη σωστή τους θέση.
Οι προσπάθειές της συντάχθηκαν κάποια στιγμή με τον ασίγαστο αγώνα ενός ερευνητή ανεξιχνίαστων υποθέσεων. Πατώντας στα στοιχεία της, ο Πολ Χόουλς έκλεισε πολλές τρύπες της ιστορίας και το 2018, λίγο πριν αποσυρθεί από την ενεργό δράση, έφτασε ακόμα και έξω από το σπίτι του ΝτιΆντζελο. Τον είχε βρει!
Λίγο πριν από αυτά, το 2016 συγκεκριμένα, το FBI βγήκε και δήλωσε πως ξανανοίγει την υπόθεση και προσέφερε πλέον αμοιβή 50.000 δολαρίων για τη σύλληψή του. Είχε στα χέρια του όλα τα στοιχεία των ΜακΝαμάρα και Χόουλς.
Και στις 24 Απριλίου 2018 οι ομοσπονδιακές αρχές έκαναν αυτό που δεν μπορούσε να κάνει ο Χόουλς: χτύπησαν την πόρτα του ΝτιΆντζελο. Ο 72χρονος τότε συνταξιούχος κατηγορούνταν για 8 υποθέσεις ανθρωποκτονίας εκ προμελέτης.
Παρά το γεγονός ότι για τους βιασμούς της δεκαετίας του 1970 θα τη γλίτωνε, το κατηγορητήριο μάκραινε διαρκώς. Ακόμα και με απόπειρες απαγωγής συνδεόταν, όπως υποδείκνυαν τα νέα δεδομένα του DNA.
Αυτό τον Ιούνιο «κελάηδησε» τελικά ο ΝτιΆντζελο, ομολογώντας ακόμα και εγκλήματα (και βιασμούς) με τα οποία δεν είχε συνδεθεί ποτέ.
Η καταδίκη του δεν προβλέπει δυνατότητα αναστολής της ποινής. Αυτό που δεν μάθαμε ποτέ, και είναι αμφίβολο αν θα το μάθουμε, είναι γιατί σταμάτησε ξαφνικά τα φονικά και τα άλλα εγκλήματά του.
Ο Golden State Killer εγκατέλειψε το έγκλημα όταν ο ΝτιΆντζελο εκδιώχτηκε από το αστυνομικό σώμα (τον έπιασαν να κλέβει ένα σφυρί από κατάστημα σιδηρικών) και έπιασε δουλειά σε ένα μπακάλικο στα περίχωρα του Σακραμέντο. Ζώντας πλέον μια ήσυχη ζωή στην επαρχία με τη σύζυγο και τις τρεις κόρες του.
Το μόνο ανατριχιαστικό ήταν πλέον το γεγονός ότι συνέχιζε να κινείται ανάμεσα στον κόσμο. Μπορεί ακόμα και δίπλα από κάποιο θύμα του να περνούσε, ποιος ξέρει;
Η Gay Hardwick, ας πούμε, που βιάστηκε το 1978 με τον σύζυγό της Bob δεμένο στο πλευρό της, περνούσε καθημερινά έξω από το παντοπωλείο που δούλευε ο πρώην αστυνομικός…