Oι δύο υποψήφιοι για τη δημαρχία της Αμμοχώστου ανοίγουν τα χαρτιά τους και εξηγούν στον «ΠΟΛΙΤΗ» γιατί διεκδικούν τη δημαρχία της πόλης.
Νίκος Κάρουλλας: «Επιστροφή σημαίνει και επανένωση»
«Σίγουρα θα είμαστε όλοι μαζί μετά τις εκλογές, αλλά πρέπει να είμαστε και όλοι μαζί πριν από τις εκλογές. Εγώ προσωπικά θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για τη λύση, την επανένωση και την επιστροφή στην πόλη μας», δήλωσε ο υποψήφιος για τη δημαρχία της κατεχόμενης Αμμοχώστου Νίκος Κάρουλλας κατά την υποβολή της ανεξάρτητης υποψηφιότητάς του την περασμένη Πέμπτη. Ο κ. Κάρουλλας είναι δημοτικός σύμβουλος του Δημοκρατικού Συναγερμού στον Δήμο Αμμοχώστου και η υποψηφιότητά του στηρίζεται από το κόμμα του. «Στην Αμμόχωστο δεν αρμόζει να διορίζεται ένας δήμαρχος. Πρέπει τη δημαρχία να τη διεκδικούν πολλοί, γιατί αυτή αξίζει περισσότερο από οποιοδήποτε αξίωμα. Η Αμμόχωστος είναι το διαμάντι της ψυχής μας, ό,τι πιο αγνό κουβαλάμε μέσα μας από τα παιδικά μας χρόνια. Πρώτο μας μέλημα είναι, λοιπόν, να ξυπνήσουν αυτά τα συναισθήματα που αποτελούν ολόκληρο τον κόσμο μας, ολόκληρο το είναι μας και να συναντήσουν εκείνα της απώλειας και της περηφάνιας συνάμα που φέρουμε ως Αμμοχωστιανοί», ανέφερε ο κ. Κάρουλλας κληθείς να απαντήσει ποια θα είναι η προτεραιότητά του εάν εκλεγεί δήμαρχος Αμμοχώστου στις 25 Αυγούστου που διεξάγονται οι εκλογές. Πρέπει ο Δήμος Αμμοχώστου, συνέχισε, ως μεγαλύτερος κατεχόμενος δήμος να αγκαλιάσει όλους τους άλλους κατεχόμενους δήμους και κοινότητες. «Να είναι δίπλα, παράλληλα, και στους ελεύθερους δήμους και κοινότητες. Εάν αυτό γίνει κατορθωτό, εάν αυξηθεί με αυτόν τον τρόπο η δυναμική, τότε θα μεγαλώσει ακόμη περισσότερο η ελπίδα της επιστροφής, φτάνοντας ακόμη περισσότερο κοντά στο να γίνει πράξη», πρόσθεσε.
Μετά και τις δηλώσεις Όζερσαϊ – Τατάρ και την είσοδο στο Βαρώσι του κ. Όζερσαϊ με ομάδα τεχνοκρατών, όπως δήλωσε ο ίδιος, υπάρχει ακόμα πιθανότητα να επιστραφεί το Βαρώσι στους νόμιμους κατοίκους του ή να ανοίξει η περίκλειστη πόλη πριν από τη λύση του Κυπριακού;
Το Βαρώσι για εμάς είναι και η περίκλειστη -που δεν είναι πια τόσο ερμητικά κλειστή- αλλά και η ανοικτή περιοχή της πόλης μας. Για εμάς, επιστροφή σημαίνει και επανένωση της πατρίδας μας. Η Αμμόχωστος είναι μία και ενιαία. Τα περιθώρια κινήσεων ωστόσο ενός δημάρχου κατεχόμενου δήμου είναι αυτά που του δίνουν οι δημότες του ή καλύτερα αυτά που μπορεί να αντλήσει από τους δημότες του. Αν επιστραφεί το Βαρώσι στους νόμιμους κατοίκους του ή αν ανοίξει η περίκλειστη πόλη πριν από τη λύση, αυτό θα εξαρτηθεί από το όραμα που έχουμε ως Κύπριοι και από τις δύο πλευρές του συρματοπλέγματος. Η Αμμόχωστος αποτελεί την ντροπή και το όνειδος του ψευδοκράτους, αφού σε μεγάλο βαθμό δεν επιτρέπει την ευαισθησία που θα έπρεπε να διακρίνει και τις δύο κοινότητες, με σκοπό την επανένωση. Αυτοί που μπήκαν στην πόλη εν καιρώ ειρήνης, στα γυμνά σπίτια μας, τα χωρίς πόρτες, παράθυρα και στέγη, δεν είναι εμπειρογνώμονες. Δεν ξέρω τι είναι, αλλά σίγουρα δεν είναι Κύπριοι. Γιατί Κύπριος είναι αυτός που νιώθει ότι η πατρίδα του είναι μία και ενιαία.
Προσηλωμένοι διαρκώς
Μήπως έπρεπε να διαχειριστεί διαφορετικά το θέμα της κατεχόμενης Αμμοχώστου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας;
Όλοι είμαστε στον ίδιο αγώνα. Αν ο Πρόεδρος χειρίζεται σωστά το θέμα της Αμμοχώστου ή αν θα έπρεπε να γίνει κάτι διαφορετικό, αυτό ίσως να πρέπει να το δούμε στην αντίδραση των Αμμοχωστιανών. Αν δεν αντιδρούν οι ίδιοι, τότε ίσως να μην μπορούσε να γίνει κάτι καλύτερο ή αν αντιδρούν να πρέπει να θεωρηθεί πως το κάνουν γιατί έχουν την αγωνία της επιστροφής και γιατί θέλουν να γίνουν καλύτερες οι συνθήκες που θα οδηγήσουν στην επίτευξη αυτού του σκοπού. Στον αγώνα για επιστροφή στην Αμμόχωστο, στον αγώνα για επανένωση, θα πρέπει όλοι να είμαστε προσηλωμένοι διαρκώς στον σκοπό μας. Αυτό είναι το μέγιστο.
Οι Τ/Κ της Αμμοχώστου θέλουν να ανοίξει η πόλη, να επιστραφεί στους νόμιμους κατοίκους της; Έχετε επαφή με τον σημερινό δήμαρχο, τον Τ/Κ δήμαρχο, της κατεχόμενης Αμμοχώστου;
Ναι, παρόλο που δεν συμφωνώ με την προσέγγιση του σημερινού Τ/Κ δημάρχου, έχω επαφές κατά αραιά διαστήματα, όπως θα είχα με οποιονδήποτε έστω κι αν δεν συμφωνούσα με τις απόψεις του. Θα γνωρίζετε ότι τα δεδομένα στην κατεχόμενή μας πατρίδα έχουν αλλάξει. Όλο και λιγότεροι επιθυμούν πια τη λύση και την επανένωση. Έχουν συνηθίσει να ζουν με την απουσία μας. Θέλουν να ανοίξει η περίκλειστη πόλη και δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι όλοι θα θέλουν να επιστραφεί στους νόμιμους κατοίκους της. Ποια τα οφέλη από ένα ενδεχόμενο άνοιγμα της πόλης υπό τα Ηνωμένα Έθνη ή επιστροφή της; Θα έδινε μια νέα ελπίδα, θα ήταν η ανάσα σε μια προσπάθεια που στραγγαλίζεται. Θα μας έφερνε πραγματικά σε τροχιά επανένωσης.
Δεν υπάρχει 2η φορά
Πέστε ότι μια μέρα η άλλη πλευρά απευθύνει πρόσκληση για επιστροφή των Βαρωσιωτών υπό τη διοίκηση του ψευδοκράτους / της Τουρκίας. Τι θα κάνετε εάν είστε ο δήμαρχος της κατεχόμενης Αμμοχώστου; Θα πείτε «όχι» και θα τη χαρίσετε στην Τουρκία, θα εγκαταλείψετε την πόλη σας για δεύτερη φορά;
Νομίζω ότι η ερώτησή σας στερείται βάσης. Είναι σαν να ρωτάτε κάποιον που πεθαίνει, εάν επιθυμεί να ζήσει, να του κόψουν τα χέρια, τα πόδια, να μην βλέπει, να μην ακούει. Την Αμμόχωστο δεν την έχουμε εγκαταλείψει ποτέ. Είχαν γίνει λάθη στο παρελθόν, εξ ου και ειπώθηκε ότι την έχουν εγκαταλείψει οι πολιτικές και στρατιωτικές αρχές. Δεν υπάρχει το «δεύτερη φορά» για τους Αμμοχωστιανούς. Ο αγώνας για την Αμμόχωστο δεν τελειώνει, παρά μόνο με την επιστροφή.
Fake news
Το εννοούσατε όταν δηλώσατε στο παρελθόν σε συνέντευξή σας που κυκλοφορεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι δεν θα είχατε πρόβλημα να αποκτήσετε ταυτότητα του ψευδοκράτους;
Αυτή τη δήλωση δεν την έκανα ποτέ και επ’ αυτού έχω απαντήσει ήδη προς το έντυπο μέσω επιστολής με ημερομηνία 31/1/2014. Εν πάση περιπτώσει, έκανα αναφορά στην άνιση μεταχείριση που δεχόμαστε εμείς που είμαστε αναγκασμένοι να επισκεπτόμαστε την Αμμόχωστο ως τουρίστες με βίζα. Αυτό είναι το μήνυμα κι αυτό έγραφε και η λεζάντα της φωτογραφίας, την οποία το εν λόγω έντυπο χρησιμοποίησε. Διαψεύδοντας για άλλη μία φορά τα όσα μου καταλογίζουν, δεν θέλω να δώσω άλλη συνέχεια στο θέμα. Όπως άλλωστε είχα γράψει και στην επιστολή μου προς το έντυπο, οι προσπάθειες της κοινωνίας των πολιτών θα συνεχιστούν για τον τερματισμό της κατοχής και την επανένωση της Κύπρου. Και θα χρησιμοποιήσουμε όλες μας τις δυνάμεις μέχρι να πετύχουμε αυτούς τους στόχους.
Ανεξάρτητος ή του ΔΗΣΥ
Ανεξάρτητος υποψήφιος δήμαρχος και ταυτόχρονα δημοτικός σύμβουλος ΔΗΣΥ… σαν να μην συμβαδίζουν τα δύο. Ή ανεξάρτητος θα είστε ή του Δημοκρατικού Συναγερμού. Σκέφτεστε να αποχωρήσετε από τη θέση του δημοτικού συμβούλου;
Αν ρωτήσετε κάποιον που με γνωρίζει, θα σας πει ότι στηρίζομαι στα δυο μου πόδια. Ακολουθώ τη δική μου φωνή όταν πρέπει, αλλά ανήκω στη δημοτική ομάδα του Δημοκρατικού Συναγερμού. Ως προς το αν θα παραμείνω δημοτικός σύμβουλος, ελπίζω πως όχι.
Πληγώθηκαν οι προσπάθειες του κόμματός σας για την εκλογή του νέου δημάρχου μετά τις παλινδρομήσεις των τελευταίων ημερών;
Οι προσπάθειες του Δημοκρατικού Συναγερμού είχαν ως άξονα το μήνυμα πως η υποψηφιότητα θα πρέπει να πληροί τις προϋποθέσεις της επανένωσης της Κύπρου και της επιστροφής της Αμμοχώστου. Πέριξ του μηνύματος αυτού, που ήταν το βασικό, έλαβε χώρα και μέσα στις διαδικασίες του Πολιτικού Γραφείου του κόμματος κατάθεση απόψεων και όχι παλινδρόμηση όπως έχετε αναφέρει.
Θα πάνε οι Αμμοχωστιανοί να ψηφίσουν;
Σίγουρα όσοι νιώθουν Αμμοχωστιανοί θα πάνε. Για ένα χαμόγελο της θάλασσας, μια πληγωμένη μνήμη, θα πρέπει να πάνε.
Οι μνήμες οδηγοί μου
Πόσο χρονών ήσασταν όταν φύγατε από την Αμμόχωστο;
Η μνήμη, λέει η Κική Δημουλά, είναι το κύριο όνομα των θλίψεων, ενικού αριθμού και άκλιτη. Ήμουν 15-16 σχεδόν όταν λίγες ώρες πριν να μπουν οι Τούρκοι στην πόλη μπήκαμε εννιά άτομα στο αυτοκίνητο του πατέρα μου και φύγαμε για λίγες ώρες, όπως λέγανε, υπό τους ήχους αεροπορικών βομβαρδισμών. Ναι, έχω έντονες μνήμες, επώδυνες μνήμες που όμως λειτουργούν μέρα και νύχτα ως ο οδηγός μου στον δρόμο που έχω επιλέξει. Κι αυτός ο δρόμος για εμένα δεν είναι των λόγων, αλλά ακριβώς λόγω της μνήμης των έργων. Μπορεί η μνήμη, όπως λέει η Κική Δημουλά, να είναι άκλιτη, αλλά για εμένα η πορεία αυτή θα κλείσει με την επιστροφή στην αγαπημένη μας Αμμόχωστο.
Σίμος Ιωάννου: «Η απογοήτευση να γίνει συμμετοχή»
Πρώτος στόχος του δρος Σίμου Ιωάννου είναι να ενώσει όλους τους Βαρωσιώτες και να γίνουν μαζί κινητήρια δύναμη για την επιστροφή στην Αμμόχωστο, για τη λύση, για την απελευθέρωση και την επανένωση. «Να κινητοποιηθούμε ακόμα πιο αποφασιστικά διεθνώς για την εφαρμογή των ψηφισμάτων του ΣΑ του ΟΗΕ για την Αμμόχωστο. Να μιλήσουμε στη νέα γενιά Βαρωσιωτών για την ιστορική αλήθεια, για τις αιτίες και τους αίτιους που χάθηκαν -προδόθηκαν- το Βαρώσι και η μισή Κύπρος, για τη μοναδική κληρονομιά που κουβαλούν και την ανάγκη να μην μείνει η αγαπημένη μας πόλη μία ανάμνηση», ανέφερε ο κ. Ιωάννου μιλώντας στον «Π». Τον δρα Σίμο Ιωάννου επέλεξε το ΑΚΕΛ ως υποψήφιο δήμαρχο της κατεχόμενης Αμμοχώστου. Την υποψηφιότητα του κ. Ιωάννου στηρίζει και το ΔΗΚΟ.
Πόσα περιθώρια κινήσεων έχει ο δήμαρχος της κατεχόμενης Αμμοχώστου;
Πιστεύω ότι ο δήμαρχος της Αμμοχώστου αποκτά περισσότερα περιθώρια κινήσεων όσο μεγαλύτερη είναι η ενότητα των Βαρωσιωτών. Όμως η ενότητα για την οποία μιλούμε εμείς δεν σημαίνει ανοχή ή συγκάλυψη σε όσους συνειδητά ή ασυνείδητα μάς οδηγούν στη διχοτόμηση. Είναι η ενότητα του αγώνα για να ξαναζήσουμε στο Βαρώσι και όχι για να ζήσουμε για πάντα με τη μνήμη του χαμένου Βαρωσιού. Δική μου φιλοδοξία, λοιπόν, είναι να εκφράσω τους Βαρωσιώτες που είναι αποφασισμένοι να αντισταθούν στην πορεία οριστικοποίησης της κατοχής και της διχοτόμησης, που θα σημαίνει και το οριστικό ξεγράψιμο του Βαρωσιού. Και πιστεύω ότι όλοι και όλες που είμαστε αποφασισμένοι γι’ αυτά αποτελούμε την πλειονότητα του κόσμου του Βαρωσιού. Από όλες τις ηλικίες και από όλους τους πολιτικούς χώρους. Αυτό είναι που πρέπει να εκφραστεί με το αποτέλεσμα της 25ης Αυγούστου.
Υπάρχει ακόμα πιθανότητα να επιστραφεί το Βαρώσι στους νόμιμους κατοίκους του ή να ανοίξει η περίκλειστη πόλη πριν από τη λύση του Κυπριακού;
Πιστεύω στην επιστροφή του Βαρωσιού και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο από το 1990 είμαι δημοτικός σύμβουλος Αμμοχώστου. Ακόμα και η δράση μου στο σωματείο της Σαλαμίνας δεν είναι μόνο λόγω της αγάπης στο σωματείο και τον αθλητισμό. Ήταν πρωτίστως αγάπη και έγνοια για ένα ζωντανό κομμάτι της Αμμοχώστου που φέραμε μαζί μας. Ανήκω λοιπόν σε αυτούς που συνεχίζουν να πιστεύουν στην επιστροφή στο Βαρώσι και οι οποίοι προπαντός αγωνίζονται, κινητοποιούνται γι’ αυτό. Με όσες δυνάμεις διαθέτω και με όλη τη δύναμη της ψυχής μου. Μαζί με χιλιάδες άλλους Βαρωσιώτες και Βαρωσιώτισσες. Μαζί και με τους Τ/Κ συμπατριώτες μας που συμμερίζονται τον στόχο αυτό. Και είναι πολύ σημαντικό να υπογραμμιστεί ότι ο Τ/Κ ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί έχει διαχωρίσει τη θέση του από τις μεθοδεύσεις των Όζερσαϊ και Τατάρ για το Βαρώσι και ζητά σεβασμό στα ψηφίσματα του ΣΑ του ΟΗΕ και στο Διεθνές Δίκαιο.
Γνωρίζουμε…
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας χειρίζεται σωστά το θέμα της κατεχόμενης Αμμοχώστου;
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης κρίνεται συνολικά για την πολιτική του στο Κυπριακό. Οι Βαρωσιώτες γνωρίζουν πολύ καλά, και στο πετσί τους, τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής. Γνωρίζουν τι έγινε στο Κραν Μοντανά και εντεύθεν. Γνωρίζουμε ποιοι επί δύο χρόνια αντί να εργάζονται για την επανέναρξη των συνομιλιών στη βάση του πλαισίου Γκουτέρες και των συμφωνηθεισών συγκλίσεων, άφησαν τον χρόνο να παρέρχεται και την Τουρκία να δημιουργεί νέα τετελεσμένα. Γνωρίζουμε ποιοι είναι αυτοί που διανοήθηκαν να συζητούν πίσω από κλειστές πόρτες τη λύση δύο κρατών και τη συνομοσπονδία. Αρχές Ιουλίου ο Δήμος Αμμοχώστου διοργάνωσε μια συγκέντρωση έξω από το Προεδρικό Μέγαρο, με στόχο να στείλει το μήνυμα στον Πρόεδρο Αναστασιάδη ότι ο χρόνος τελειώνει και για το Βαρώσι, ότι είμαστε στο και πέντε και ότι πρέπει να γίνει κάτι αμέσως. Την ίδια μέρα, η προεδρία εξέδωσε ανακοίνωση ως απάντηση στα αιτήματα του Δήμου Αμμοχώστου, απαριθμώντας μια σειρά ενέργειες που έκανε από το 2014 μέχρι σήμερα, με επιστολές στον γ.γ. του ΟΗΕ με αναφορές για την Αμμόχωστο κ.λπ. Είναι προφανές ότι όλες αυτές οι ενέργειες δεν ήταν αρκετές, δεν ήταν ικανές να αποτρέψουν τη σημερινή οριακή κατάσταση και τη δημιουργία νέων τετελεσμένων στην πόλη μας.
Απομακρυσμένο σενάριο
Πώς θα πρέπει να αντιδράσουν οι Βαρωσιώτες εάν η άλλη πλευρά απευθύνει πρόσκληση για επιστροφή των Βαρωσιωτών υπό τη διοίκηση του ψευδοκράτους / της Τουρκίας;
Το Βαρώσι πρέπει να επιστρέψει στους νόμιμους κατοίκους του υπό τη διοίκηση του ΟΗΕ. Αυτό προνοούν και τα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ. Σε αντίθετη περίπτωση, δημιουργούνται νέα τετελεσμένα σε σχέση με μια κρίσιμη πτυχή του Κυπριακού, το εδαφικό, που ανατρέπουν ολόκληρη τη λογική της λύσης του Κυπριακού. Το ζητούμενο βέβαια είναι η δική μας πλευρά, να μην περιμένουμε παθητικά τις ενέργειες της ψευδοκυβέρνησης ή της κατοχικής δύναμης, αλλά να ενεργήσουμε προληπτικά και να έχουμε την πρωτοβουλία των κινήσεων. Το σενάριο του μονομερώς ανοίγματος είναι γεγονός ότι θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα, γιατί θα διχάσει τους Βαρωσιώτες. Βέβαια, εγώ προσωπικά το θεωρώ ένα πολύ απομακρυσμένο σενάριο, γιατί η κατάσταση των κτηρίων είναι τέτοια που η επανεγκατάσταση των κατοίκων είναι αυτή τη στιγμή αδύνατη. Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι αυτήν τη στιγμή μόνο η επανέναρξη των συνομιλιών θα δώσει ένα τέλος στις προκλήσεις και τα τετελεσμένα που κάποιοι προσπαθούν να δημιουργήσουν στην Αμμόχωστο. Άμεσα θα πρέπει να δοθεί η πόλη στη διοίκηση του ΟΗΕ και να ξεκινήσουν από κοινού οι τεχνικές μελέτες για την ανοικοδόμηση.
Αυτήν τη φορά θα πάνε οι Αμμοχωστιανοί να ψηφίσουν; Το 2016 η αποχή έφθασε το 60%.
Η αλήθεια είναι ότι η αποχή στις δημαρχιακές του 2016 για την πόλη της Αμμοχώστου κινήθηκε στα ίδια επίπεδα με τους άλλους προσφυγικούς και ελεύθερους δήμους. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει έλλειψη ενδιαφέροντος από τους Αμμοχωστιανούς για την πόλη τους. Αντίθετα, υπάρχει μεγάλη αγάπη, μια βαθύτατη και προσωπική σχέση κάθε Βαρωσιώτη με την πόλη του. Απογοητευμένοι και πικραμένοι είναι οι Βαρωσιώτες κ. Ηλιάδη. Απογοητευμένοι και πικραμένοι από τις συνεχείς διαψεύσεις και κοροϊδίες. Παρά το γεγονός πως αυτή η απογοήτευση είναι σε μεγάλο βαθμό δικαιολογημένη, θεωρώ πως αυτές τις κρίσιμες ώρες πρέπει όλοι μας να αναζητήσουμε και την τελευταία ικμάδα ελπίδας και να συστρατευθούμε στον αγώνα για επιστροφή. Γι’ αυτό, καλώ όλους τους συνδημότες μου να συμμετάσχουν μαζικά στις επικείμενες εκλογές της 25ης Αυγούστου. Η μαζική συμμετοχή στις κάλπες των Βαρωσιωτών, όποια κι αν είναι η επιλογή τους, θα είναι ένα ξεκάθαρο και σαφές μήνυμα ότι το Βαρώσι παραμένει προτεραιότητα στην καρδιά και στο μυαλό μας. Η απογοήτευση πρέπει να γίνει συμμετοχή. Δυναμική συμμετοχή. Και στις εκλογές αλλά και σε όλη τη δράση του προσφυγικού μας δήμου.
Ειρήνη, ευημερία
Έχετε επαφή με τους Τ/Κ της Αμμοχώστου;
Οι Τ/Κ είναι και πρέπει να είναι σύμμαχοί μας στον αγώνα για την επιστροφή της Αμμοχώστου και για τη συνολική λύση. Υπάρχουν πολλοί Τ/Κ στην Αμμόχωστο οι οποίοι είναι πραγματικοί αγωνιστές της λύσης, της επανένωσης και της ειρήνης. Γνωρίζω προσωπικά αρκετούς. Είναι γεγονός ότι με τον σημερινό Τ/Κ δήμαρχο δεν υπάρχει καμία επαφή. Αυτό δημιουργεί μια πρόκληση, γι’ αυτό με την εκλογή μου θα προσπαθήσω να δημιουργηθεί ένας δίαυλος επικοινωνίας όπως υπήρχε με τον προηγούμενο Τ/Κ δήμαρχο, με τον οποίο ως Δήμος Αμμοχώστου, με τον αείμνηστο δήμαρχο Αλέξη Γαλανό, είχαμε καταλήξει και σε μια κοινή διακήρυξη. Υπάρχουν, λοιπόν, στην Αμμόχωστο οργανωμένα σύνολα, ομάδες πολιτών αλλά και μεμονωμένα άτομα που, ναι, θέλουν να επιστραφεί η πόλη στους νόμιμους κατοίκους της και μαζί να δημιουργήσουμε ένα ειρηνικό μέλλον συνεργασίας και ευημερίας στο οποίο να ζήσουν οι μελλοντικές γενιές.
Ποια τα οφέλη από ένα ενδεχόμενο άνοιγμα της πόλης υπό τα Ηνωμένα Έθνη ή επιστροφή της;
Το άνοιγμα της πόλης θα είναι ένα τεράστιο βήμα προς τα εμπρός, με τεράστια οφέλη για ολόκληρη την Κύπρο και για όλους τους Κύπριους. Για πρόσφυγες και μη. Για Βαρωσιώτες και μη. Η Αμμόχωστος θα αναδυθεί ως ένα ζωντανό υπόδειγμα ειρηνικής συμβίωσης Ε/Κ και Τ/Κ, μια μικρογραφία της ενωμένης Κύπρου. Μια ζωντανή απόδειξη ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Παράλληλα, θα φανερώσει τις τεράστιες δυναμικές που μπορεί να φέρει η συνολική λύση του Κυπριακού, η επανένωση, η ειρήνη. Η ανοικοδόμηση της πόλης των Βαρωσίων, το άνοιγμα του λιμανιού, η αποκατάσταση των μνημείων της μεσαιωνικής πόλης της Αμμοχώστου θα συνιστούν κορυφαίες προκλήσεις για τη σύγχρονη Κύπρο. Θα δώσουν μια θεαματική ώθηση στην ανάπτυξη και την οικονομία ολόκληρου του νησιού μας. Μια ανάπτυξη πραγματική και στέρεη, που θα υπηρετεί πραγματικά τον τόπο. Η επανένωση είναι η μεγάλη επανεκκίνηση που χρειάζεται ο τόπος. Και αυτή μπορεί να αρχίσει με το άνοιγμα της πόλης μας.
Μνήμες από Αμμόχωστο
«Το 1974 ήμουν 19 χρονών και υπηρετούσα τη στρατιωτική μου θητεία στην περιοχή της Καρπασίας, και συγκεκριμένα στο χωριό Άγιος Συμεών. Στις 14 Αυγούστου, όταν ξεκίνησε η δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής, βρισκόμουν σε ένα απομακρυσμένο φυλάκιο του τάγματος. Δυστυχώς, μετά την κατάρρευση του μετώπου, το τάγμα μας έκανε τη μεγάλη αναδίπλωση από την Καρπασία στις Αγγλισίδες, εγκαταλείποντας την Αμμόχωστο και αφήνοντας και εμάς μόνους, 10 στρατιώτες στο χωριό. Τελικά, καταφέραμε με ένα μονοκάμπινο αυτοκίνητο Τουρκοκύπριου που βρισκόταν στον Άγιο Συμεών να εγκαταλείψουμε και εμείς μετά από πολλές ώρες το φυλάκιο και να φτάσουμε αργά το βράδυ μέσα στην Αμμόχωστο, πριν προχωρήσουμε για τις Αγγλισίδες όπου βρισκόταν το υπόλοιπο τάγμα. Το πιο τραγικό που μου έμεινε χαραγμένο στο μυαλό είναι ότι διασχίσαμε μια άδεια πόλη. Η Αμμόχωστος είχε ήδη εγκαταλειφθεί από τους κατοίκους της. Περάσαμε και έξω από το σπίτι μου και δεν υπήρχε κανένας. Η εικόνα ήταν τραγική και έμεινε μέσα μου χαραγμένη. Αυτό το γεγονός αποδεικνύει τη μεγάλη προδοσία και την εγκατάλειψη της πόλης από τον στρατό, όχι από τους απλούς στρατιώτες και τους στρατεύσιμους αλλά από την ηγεσία του στρατού. Οι μνήμες μου από την Αμμόχωστο είναι μνήμες γλυκιές. Κουβαλώ μέσα μου όλες τις απλές, αλλά όμορφες στιγμές που έζησα μαζί με τους απλούς ανθρώπους της φτωχολογιάς στη λαϊκή συνοικία του Αγίου Λουκά όπου μεγάλωσα. Θυμάμαι με απέραντη εκτίμηση τους δασκάλους και τους καθηγητές μου στο δημοτικό και το γυμνάσιο, οι οποίοι μας βοήθησαν να αναπτυχθούμε κοινωνικά και πνευματικά και να γίνουμε σωστοί άνθρωποι. Θυμάμαι ακόμα τις κοινωνικές και άλλες εκδηλώσεις στη συνοικία μας όπου οι άνθρωποι ήταν πολύ δεμένοι μεταξύ τους. Θυμάμαι τις εκδηλώσεις μας στον σύλλογο. Ζούσαμε απλά, λαϊκά, φτωχικά αλλά αγαπημένα. Σε αυτήν την Αμμόχωστο θέλω να επιστρέψω, μαζί με τα παιδιά μου».
Πηγή: ΠΟΛΙΤΗΣ, Κατερίνα Ηλιάδη