Μία αποκαλυπτική συνέντευξη παραχώρησε ο Γιάννης Μαργάρης στην ιστοσελίδα hit-channel.com και στην Ηρώ Τζημίκα. Ο νικητής του The Voice 2017 συστήνεται ξανά γιατί έχει πολλά να δείξει. Όχι μόνο ως τραγουδιστής, αλλά και ως άνθρωπος. Ιδιαίτερος στα μουσικά, με ωραία όμως σκέψη στη ζωή του.
Διαβάστε τη συνέντευξη:
Γιάννη! Το μελετούσαμε πολύ, βρεθήκαμε τελικά στην Πανόρμου!
Ηρώ, γεια σου! Και λέει αυτό ήταν η συνέντευξη, φεύγω! (γέλια) Ναι, λοιπόν, βρεθήκαμε κι είμαι αρκετά χαρούμενος, γιατί συναντηθήκαμε και στην περιοχή που μένω που είναι πολύ όμορφα.
Πόσο πολύ σου αρέσει εδώ; Γιατί το επέλεξες;
Μου αρέσει αρκετά, αλλά εντελώς τυχαία το επέλεξα κιόλας. Όταν αποφάσισα ότι θα έρθω να μείνω μόνιμα στην Αθήνα, έψαχνα σπίτια και το πρώτο που βρήκα, ήταν αυτό που μένω τώρα. Μου άρεσε, ήταν οικονομικό, ωραίο… Και το πάρκο που έχει δίπλα ονομάζεται «Σοφία Βέμπο», οπότε ενθουσιάστηκα κι από αυτό! (γέλια)
Περνάς ωραία από ότι βλέπω όμως. Έχεις βρει τον εαυτό σου; Καταστάλαξες;
Κατασταλαγμένος δεν μπορώ να σου πω ότι είμαι. Έως ένα βαθμό όμως ναι. Προσπαθώ να βρω τον τρόπο με τον οποίο θα περπατάω στη ζωή. Μετά το παιχνίδι μου ήρθαν μαζεμένες πολλές πληροφορίες και δεν ήξερα τον τρόπο ώστε να τις αντιμετωπίσω. Μετά από ένα περίπου χρόνο, το κατάφερα! (γέλια) Οπότε θα έλεγα είναι και μία μεταβατική περίοδος. Σκέψου ότι ήμουν αρκετά θλιμμένος το προηγούμενο διάστημα. Τώρα όμως, είμαι καλά!
Δηλαδή τώρα συνειδητοποιείς το τι είχε γίνει…
Ακριβώς. Τώρα καταλαβαίνω ότι είμαι ο νικητής του «The Voice», γιατί το είχα πάρει πολύ «βαριά» όλο αυτό. Τώρα καταλαβαίνω ότι ο κόσμος με στηρίζει, με αγαπάει και φυσικά υπάρχουν κι αυτοί που κρίνουν είτε άσχημα, είτε όμορφα. Είμαι όμως σε φάση δημιουργίας, γράφω πάρα πολύ και προσπαθώ να βρω το είδος μου στη μουσική, το οποίο είναι σημαντικό για μένα.
Τι σε επηρεάζει περισσότερο στη ζωή; Το ρωτάω αυτό, γιατί μου είπες ότι ήσουν κι αρκετά θλιμμένος…
Με επηρέαζαν πολύ τα αρνητικά σχόλια. Όχι όσον αφορά στη φωνή και τα τραγούδια μου, αλλά όσον αφορά στο πρόσωπό μου. Δεν με πειράζει να με πουν άφωνο ή άσχετο. Με πειράζει να με πουν κακό, αλαζόνα και φυσικά χωρίς να με ξέρουν… Γενικά διορθώνω τον εαυτό μου, όταν βλέπω κάτι που κάνω λάθος και το έχω κάνει αρκετές φορές. Αλλά ναι, αυτά τα σχόλια με πειράζουν πολύ. Κι ειδικά στο παιχνίδι. Γιατί ήμουν πολύ χαμηλών τόνων. Έλεγα για παράδειγμα «ευχαριστώ» κι έφευγα! (γέλια) Με ενοχλεί όταν μιλάνε για τον «άνθρωπο» Γιάννη και θίγουν ουσιαστικά αυτό το οποίο έχω δουλέψει πολύ! Αλλά όλα καλά τώρα!
Γιατί πιστεύεις ότι ο κόσμος κρίνει τόσο πολύ και σε άσχημο βαθμό;
Ο κόσμος πάντα θα κρίνει κάποιον που εκτίθεται σε κάτι. Έπρεπε να το ξέρω αυτό πριν πάω στο παιχνίδι και σε οποιαδήποτε παιχνίδι. Ότι θα με δει κόσμος, κάποιοι θα με αγαπήσουν, κάποιοι όχι και πάει λέγοντας… Αλλά μου ήρθε αυτό που σου είπα και πριν, λίγο βαρύ! (γέλια) Είναι όμως μέρος της δουλειάς, ότι θα σε κρίνουν για τα πάντα και μαθαίνεις κάθε μέρα κι ακόμα περισσότερα.
Ας τα αφήσουμε όμως αυτά και θέλω να περάσουμε στην αρχή σου και την Κύπρο. Έχεις άλλα 4 αδέρφια. Πώς βλέπεις την πρωτεύουσα, από εκεί που ζούσες σε ένα τόσο μικρό χωριό;
Ακριβώς είμαστε 5 αδέλφια. Όσον αφορά την Αθήνα η πρώτη λέξη που μου έρχεται στο μυαλό είναι χάος! (γέλια) Έχει πολύ κόσμο, πολλά κτήρια, πολλές καφετέριες, γκρίζο καιρό… Πολλά, πολλά, πολλά! Αλλά η ζωή μου βάρυνε πολύ με τους άστεγους και το πόσοι πολλοί είναι κι είναι ένα θέμα που βοηθάω όσο μπορώ. Στην Κύπρο μπορεί να πήγαινε κάπως η οικονομία πριν μερικά χρόνια, αλλά μόλις ήρθα εδώ, είπα «δεν γίνεται να συμβαίνουν τόσα πράγματα, δεν ισχύει». Απλά όλα είναι πιο μεγάλα από αυτά που ζούσα στην Κύπρο.
Τι έχει η Κύπρος που δεν έχει η Ελλάδα ή συγκεκριμένα η Αθήνα;
Νομίζω στην Κύπρο ή εκεί που έζησα και βγήκα περισσότερο, στις πιο μεγάλες πόλεις όπως είναι η Λάρνακα κι η Πάφος, αυτό που λείπει στην Αθήνα είναι η ηρεμία. Να πας κάπου μόνος σου. Στην Αθήνα θέλει να πάρεις το αμάξι και να οδηγήσεις αρκετή ώρα για να δεις πράσινο και να είσαι εντελώς μόνος! (γέλια) Μου λείπει πολύ το πράσινο από την Κύπρο, χωρίς να έχει γύρω κτήρια. Η ενέργεια της Αθήνας είναι λίγο περίεργη. Αλλά αυτό με εξιτάρει και με χαλάει ταυτόχρονα! (γέλια)
Τι αναπολείς περισσότερο από τα παιδικά σου χρόνια;
Νομίζω πως τίποτα! (γέλια) Δεν έχω και πολλές αναμνήσεις η αλήθεια είναι, έχουν διαγραφεί. (γέλια) Δεν θα είμαι το κλασικό παιδί που θα σου πει, αναπολώ το να παίζω στην αυλή, γιατί δεν έπαιζα στην αυλή! (γέλια) Ήμουν λίγο απαθής. Είχα φίλους, αλλά οι καλοί μου φίλοι έγιναν στο λύκειο, πιο πριν ήταν όλα περιστασιακά. Νομίζω μέχρι και το λύκειο ήμουν το ίδιο άτομο. Συγκεκριμένα ενδιαφέροντα. Αλλά με το που μπήκε η μουσική στη ζωή μου, στα 17 μου, άλλαξαν όλα κι από εκεί νομίζω, ξεκίνησε και μία νέα ζωή για μένα! Άλλαξαν σχεδόν όλα. Ηρέμησα και ήθελα να μιλάω μέσα και μόνο από τη μουσική μου. Ο λόγος που άλλαξα εξ’ολοκλήρου ήταν η μουσική.
Μέχρι και πριν μπεις στο The Voice, τι έκανες στην Κύπρο;
Μετά το σχολείο πήγα στο στρατό, που εκεί ήταν και το πρώτο σοκ με το μαλλί μου, όπου και το έκοψα! (γέλια) Το μαλλί μου ήταν πολύ μεγαλύτερο από αυτό που με γνωρίσατε. Είχα πολύ μαλλί! (γέλια) Μετά δούλευα σε ψησταριά και έκανα τον ψήστη! Έψηνα τα πάντα. Από ξιφία, μέχρι λαζάνια και γουρουνόπουλο. (γέλια) Έπρεπε να δουλέψω για να βγάλω χρήματα. Παράλληλα έκανα μαθήματα και πήρα πτυχίο φωνητικής με άριστα! Και το καλοκαίρι πριν το The Voice, πουλούσα και μπλούζες που έγραφαν πάνω «Αγία Νάπα»! (γέλια) Αλλά σκέψου ότι σε αυτή τη δουλειά, είδα την ειδοποίηση ότι βγαίνει το παιχνίδι ξανά στην τηλεόραση! Μου ήρθε στο facebook! (γέλια) Ε και από εκεί ξεκίνησαν όλα, γιατί έκανα την αίτηση και με πήραν μετά από δύο ώρες τηλέφωνο…
Επίσης είχες πει ότι είχες πάει και στο πιο παλιό και δεν πέρασες ούτε στην πρώτη φάση…
Ναι, δεν πέρασα. Δεν ήμουν καθόλου έτοιμος.
Πιστεύεις στο timing;
Πιστεύω πάρα πολύ και πιστεύω ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να δείξω το τι είμαι πραγματικά. Δεν είναι το θέμα του φωνητικού μόνο. Ήμουν πολύ διαφορετικός άνθρωπος. Αυτό που λέγαμε πριν, ότι τα έβλεπα όλα πολύ διαφορετικά στη ζωή. Όταν λοιπόν, άλλαξα attitude, άλλαξε κι η ζωή μου. Την πρώτη φορά πήγα με περίεργα συναισθήματα τη δεύτερη είχα πάει αρκετά χαλαρός, το ήθελα μεν να περάσω και να φτάσω μακριά, αλλά είχα πει κιόλας «Ό,τι είναι να γίνει, ας γίνει»…
Οπότε ήρθε κι η μεγάλη νίκη σου και είσαι πλέον ο νικητής του The Voice, Γιάννη. Δεν θέλω όμως να το υπεραναλύσουμε, απλά θέλω να ρωτήσω αν οι επόμενοι μήνες που ήρθαν, ήταν ακριβώς έτσι όπως τους περίμενες; Μετά από τη νίκη σου δηλαδή…
Ναι, έτσι πίστευα. Είμαι κάπως alternative για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά θα σου πω την αλήθεια, ότι έβγαινα, δεν έβγαινα νικητής, ό,τι κάνω τώρα, θα το έκανα και αν έβγαινα δεύτερος ή τρίτος. Δεν νομίζω ότι μου δόθηκαν τρομερές ευκαιρίες στη ζωή, επειδή είμαι ο νικητής του The Voice, αλλά γιατί είμαι ο Γιάννης. Είμαι αυτός που είμαι και θα έκανα τα πράγματα που θέλω.
Ένας «ιδιαίτερος» καλλιτέχνης, κερδίζει το The Voice. Δεν είσαι δηλαδή κάποιος που τραγουδάει λαικά…
Με εξιτάρει μπορώ να σου πω, αλλά και με στεναχωρεί, γιατί σου είπα ότι δεν μου αρέσει να με κρίνουν αρνητικά γι’αυτό το λόγο. Ότι κάνω κάτι διαφορετικό. Θα ήθελα να είμαι αγαπητός γι’αυτό που κάνω. Αλλά με εξιτάρει και γουστάρω που θεωρούμαι alternative. Είτε από τη σκέψη μου, είτε από το μυαλό μου, είτε από τη ψυχή μου, είτε από τη μουσική μου.
Σε άλλαξε το παιχνίδι;
Με έκανε πιο δυνατό. Αναγκαστικά άλλαξα και είδα όλες τις πλευρές του κόσμου. Η νίκη σε βοηθάει μόνο στο να σε μάθει ο κόσμος. Μετά είναι καθαρά στο χέρι σου και πόσο αντέχεις.
Τι είναι αυτό που σε κάνει ιδιαίτερο πιστεύεις;
Είναι πολύ γενικό αυτό. Αλλά ίσως μία «ιδιαιτερότητά» μου, είναι ότι πραγματικά στο λέω, δεν μπορώ να κρατήσω κακία σε κανέναν. Σε κανέναν όμως και θα σου δώσω κι ένα τρανταχτό παράδειγμα. Υπήρχε ένα παιδί που με έβριζε πάρα πολύ στο youtube και στα σχόλια κάτω από τα τραγούδια μου. Σε σημείο που ευχόταν να πεθάνω… Με πείραξε πάρα πολύ και πραγματικά έκλαψα από τα λόγια του κάποια φάση. Δεν με ήξερε, δεν τον ήξερα και σκεφτόμουν, γιατί να λέει τέτοια πράγματα. Έτσι, λοιπόν, του στέλνω μήνυμα! Ήταν ο μοναδικός που έκατσα να απαντήσω σε κάτι τόσο σκληρό. Του έστειλα και τον ρώτησα γιατί βρίζει κάποιον που μπορεί να είναι στην ηλικία του, που ξεκινάει κάτι πάνω σε αυτό που αγαπάει κτλ… Και μετά καθίσαμε και μιλήσαμε, μου είπε συγγνώμη και από τότε μιλάμε. Δεν μπορώ να κρατήσω κακία σε κανέναν πραγματικά…
Πιστεύεις ότι υπάρχουν κακοί άνθρωποι;
Δεν το πιστεύω! Πιστεύω ότι όλοι είναι καλοί. Απλά υπάρχει η στιγμή του λάθους. Και για όλα υπάρχει η κατάλληλη στιγμή για να τα καταλάβεις. Εξού κι αυτό που λέμε ότι μετανιώσαμε για κάτι που κάναμε τη δεδομένη στιγμή. Τυχαίνει να βγούμε εκτός εαυτού και βγαίνει η κακία…
Πάμε στο τραγούδι σου με τίτλο «Κι από κάτω παράδεισος»… Πες μου τα πάντα γι’αυτό!
Μέχρι να βρεθεί ο «κι από κάτω παράδεισος» (γέλια) είχα ακούσει αρκετά τραγούδια για να καταλήξω. Γενικά το ψάξαμε πολύ με την εταιρεία μου, τη Μίνος, αλλά και με τον Κωστή Μαραβέγια. Έγραφα κι εγώ, έγραφε κι ο Κωστής, γράφανε κι άλλοι για μένα, που αυτό με χαροποίησε τόσο, το ότι έγραψε κάποιος για μένα και τη φωνή μου. Τέλος πάντων με τα πολλά και τα λίγα, οι στίχοι βρέθηκαν από το Θάνο Παπανικολάου κι η μουσική ήταν του Κωστή Μαραβέγια. Ιδιαίτερη μουσική, μου άρεσε και ο στίχος πολύ και βγήκε! Το αγαπώ και ελπίζω να το αγάπησε κι ο κόσμος…
Ο στίχος λέει «γύρω μου όλοι ζουν κάτι μεγάλο»… Εσύ σε τι φάση είσαι;
(γέλια) σίγουρα δεν ζω κάτι μεγάλο! (γέλια) Αυτό το τραγούδι είναι πραγματικά όλη μου η ζωή. Πάντα ζω τον έρωτα μόνος μου! Αυτό το έχω πει ξανά βέβαια, αλλά αλήθεια το ζω μόνος μου! (γέλια) Τον έρωτα δεν τον έχω βιώσει ισότιμα. Πάντα είναι μονόπλευρος (γέλια)
(γέλια) Δηλαδή από την τελευταία φορά που το είπες αυτό, δεν έχει βρεθεί κάτι θέλεις να μου πεις ισάξιο;
Όχι! (γέλια) ίσως είναι ότι δεν έχω βρει εγώ ακόμα τον εαυτό μου σε αυτόν τον τομέα. Δεν είναι μόνο να έρθει κι ο κατάλληλος άνθρωπος. Πρέπει να γεμίσεις πρώτος εσύ τα δικά σου κενά και να αγαπήσεις πρώτα εσύ τον εαυτό σου, γι’αυτό που είσαι, για να σε αγαπήσει και κάποιος άλλος. Θέλω να βρω έναν άνθρωπο, που θα με κοιτάξει στα μάτια, περισσότερο από ότι τον κοιτάω εγώ. Είναι μεγάλη κουβέντα, αλλά είναι αυτό! Έχω μανία να σου πω και με τα μάτια, οπότε… (γέλια)
Μιλάμε κάνουμε κουβέντα σούπερ οι δύο μας, όχι αστεία… (γέλια)
Κουβένταρα, πραγματικά. Αν λοιπόν, βρεθεί αυτός ο άνθρωπος κι έρθει στη ζωή μου, είτε τώρα, είτε αύριο, είτε σε πέντε χρόνια, πραγματικά μπορώ να τα παρατήσω όλα, γιατί για μένα ο έρωτας είναι το τελευταίο πράγμα που θα κάνεις στη ζωή αυτή! Ο έρωτας απλά τελειώνει τη ζωή σου… (γέλια) Είναι αυτό που λέμε ξεκάθαρα ότι ο έρωτας είναι το τέλος…
Είσαι πολύ ρομαντικός όμως…
Είμαι ναι… Ίσως θα έλεγα και φαντασιόπληκτος. Το οποίο μπορώ να σου πω ότι με βοηθάει κιόλας! (γέλια)
Ο έρωτας είναι να φανταστώ και έμπνευση μεγάλη για τα τραγούδια σου;
Είναι προφανώς και αυτό που μπορώ να σου πω, είναι ότι το επόμενο τραγούδι που έχω συζητήσει με την εταιρεία κι είναι υπό επεξεργασία, μιλάει για έναν έρωτα που δεν υπήρξε. Στο τέλος λέει ότι αυτό δεν συνέβη δηλαδή ποτέ! Έχω βάλει συναίσθημα και ψυχή. Είμαι τόσο ερωτιάρης που ζω τον έρωτα μόνος μου! (γέλια) Έχω γράψει σαράντα κομμάτια πχ, αλλά δεν το ζω εγώ, δεν είναι εντελώς δικό μου βίωμα… Είναι φαντασία και βιώματα από φίλους! Τα ζω στη φαντασία μου, τέλος! (γέλια)
Τι θέλεις να κάνεις με τη μουσική;
Θέλω να βρω τον απόλυτο τρόπο έκφρασης μέσα από τη μουσική μου. Εκφράζομαι έως ένα βαθμό, αλλά δεν είμαι ευχαριστημένος στο 100%. Αυτό όμως πιστεύω θα έρθει και με τα βιώματα και την εμπειρία που θα αποκτήσω. Και θέλω να βγάλω πολύ δικά μου κομμάτια. Θέλω να είμαι σε ένα στούντιο και να λιώνω μέρα-νύχτα.
Μετά το παιχνίδι είχες τάσεις φυγής;
(γέλια) και να ήθελα δεν μπορούσα να εξαφανιστώ, γιατί γίνεται πολύ πρόμο, πολλές συνεντεύξεις κτλ. Αλλά είχα καιρό να δω τους δικούς μου ανθρώπους κι ήμουν χάλι μαύρο που λέμε. Έκλαιγα και πολύ… Τώρα όμως που το σκέφτομαι, χρειαζόμουν πολύ μερικές μέρες μόνος μου στο χωριό, να κλειστώ στο δωμάτιό μου και να συνειδητοποιήσω τι έγινε. 6 μήνες μου πήρε να καταλάβω τι έγινε. Ήταν πολύ έντονο και δεν περίμενα να καταλήξει έτσι.
Νέοι καλλιτέχνες παντού. Τι πιστεύεις ότι είναι αυτό που πρέπει να έχει κάποιος ώστε να κάνει πράγματα στο χώρο της μουσικής στην Ελλάδα;
Πρέπει να είναι αληθινός κι να είναι ο εαυτός του.
Έχεις φίλους νέους τραγουδιστές;
Έχω αρκετούς φίλους και έχω κρατήσει και αρκετές επαφές από το παιχνίδι. Απλά φτάνει να ταιριάξεις με τον άλλον και να έχεις χημεία. Δεν είναι μόνο το είδους σου, γιατί πολλοί καλλιτέχνες κάνουν παρέα μόνο με καλλιτέχνες από το ίδιο είδος μουσικής. Προς το παρόν δεν έχει τύχει να κάνω «μεγάλες» φιλίες.
Πάμε τώρα στη μεγάλη αλλαγή της εμφάνισής σου, που ήταν προφανώς το μαλλί! Το έκοψες όλο και το έβγαλες και live στο facebook!
Αρχικά με ενοχλούσε ότι ήταν το «σήμα κατατεθέν» όπως έλεγαν κάποιοι και αυτό ήταν που πρόσθετε κιόλας μία «ιδιαιτερότητα» σε μένα. Ήταν πολύ έντονο, γιατί περπατούσα στο δρόμο και ήταν το μαλλί που έκλεβε την παράσταση. Ήταν μία προσωπικότητα μόνη της. Ήμουν εγώ και το μαλλί. Τέλος. (γέλια) Ήταν όντως πολύ αστείο. Όμως δεν υπήρξε προετοιμασία για να το κόψω, απλά ήταν ένα διάστημα που δεν είχα νιώσει αρκετή αδρεναλίνη μέσα μου και πάω στον κομμωτή μου και καθώς στεκόμουν, του λέω το ξυρίζεις όλο και το ανεβάζουμε και video. Κι έτσι κι έγινε χωρίς δεύτερη σκέψη…
Τα σχόλια από γνωστούς και φίλους που ήξεραν το «μαλλί»; (γέλια)
Η μάνα μου μου είχε πει ότι θα αυτοκτονήσει! (γέλια) κι η αδερφή μου δεν μου μιλούσε για κάποιες ώρες. (γέλια) Πραγματικά το είχαν πάρει κατάκαρδα! Αλλά γενικά μετά από αυτό δεν θα τα μεγαλώσω κιόλας ξανά… Δεν νομίζω ότι θέλω!
Τι σε γεμίζει στην Αθήνα; Ας περάσουμε τώρα στο χαλαρό κομμάτι της κουβέντας μας…
Μου αρέσει πολύ η βόλτα. Είτε με φίλους, είτε μόνος μου. Δεν μου αρέσει καθόλου να κάθομαι σε καφετέριες και να πίνω καφέ με τις ώρες. Το κάνω ελάχιστες φορές. Μου αρέσει να συζητώ με ανθρώπους, να βγω το βράδυ κάπου χαλαρά να πιω μία μπύρα. Αλλά γενικά μου αρέσει πολύ το σπίτι. Είμαι σπιτόγατος φουλ! Επίσης να σου πω ότι μισώ τις ταινίες. (γέλια) Δεν βλέπω!
(γέλια) Γιατί; Δηλαδή δεν έχεις αγαπημένη ταινία;
Βαριέμαι! Έχω δοκιμάσει να δω πολλές φορές… Απλά δεν μπορώ! Όσον αφορά όμως την αγαπημένη ταινία, έχω κι είναι η «Στρέλλα». Αυτή η ταινία θίγει τρομερά θέματα και το κορυφαίο όλων είναι η αγάπη. Η καθαρή αγάπη που απλά μπορεί να σου κάνει τον εγκέφαλο πουρέ! Να αγαπήσεις απλά κάτι που απλά κινείται…
Βλέπω έχεις κι ένα τατουάζ που είναι ένα σώμα πάνω σε έναν ανθρώπινο εγκέφαλο…
Κάπως έτσι, λοιπόν, ναι! Αυτό που λέμε mindfuck! (γέλια) Και γενικά πάνω μου στα τατουάζ έχω μόνο γυναίκες. Αγαπώ τις γυναίκες και επειδή μεγάλωσα με γυναίκες, με τη μαμά μου και τις αδερφές μου περισσότερο, γιατί οι αδερφοί μου ήταν μεγαλύτεροι και πιο ανεξάρτητοι, αυτό με έκανε να «ερωτευτώ» τη γυναικεία μορφή! Και από καλλιτέχνες μου αρέσουν και περισσότερες γυναίκες. Είναι όπως και να το κάνουμε τα ωραιότερα πλάσματα!
Αν μπορούσες να μου πεις ένα περιστατικό που έζησες και που θυμάσαι τώρα τελευταία και το γιατί σου έμεινε…
Ήμασταν μία μέρα με μία φίλη μου στο μετρό. Κι εγώ εκείνη τη στιγμή, ήμουν πολύ ευδιάθετος και φώναζα καθώς μιλούσαμε και γελούσα. Και γυρνάει η φίλη μου και μου λέει «Ρε συ, ηρέμησε» και της απαντάει ένας κύριος «Άσε το παιδί να φωνάξει και να γελάσει, μας δίνει χαρά το πρωί και είναι ο μόνος για να πάει καλά η μέρα μας». Δεν ξέρεις πόσο όμορφα ένιωσα. Το σκεφτόμουν όλη μέρα και σκέφτηκα ότι αυτός είναι κι ένας σκοπός στη ζωή μου. Να κάνω τους ανθρώπους να νιώθουν ωραία με τον οποιοδήποτε τρόπο.
Αγαπημένες περιοχές στην Αθήνα;
Μου αρέσει το Μεταξουργείο, το Γκάζι, Κεραμεικός, Εξάρχεια. Αν κι η πρώτη περιοχή έχει λίγο «κακό» όνομα, που από ότι κατάλαβα έχει βγει τα τελευταία χρόνια, έχει απίστευτα κρυμμένα μαγαζάκια που μπορείς να ανακαλύψεις.
Για να κλείσουμε και ωραία θα ήθελα να μου πεις μία τρέλα που έχεις κάνει με παρέα και γελάσατε πάρα πολύ.
Τρέλα, ε; Μία που θυμάμαι είναι ότι περπατούσαμε στο δρόμο και παίζαμε κανονικά σε θεατρική παράσταση, αλλά σε φάση ότι στο έργο τον έναν τον πατάει αυτοκίνητο και πρέπει να ουρλιάξουμε όλοι μαζί. Δηλαδή πάει να περάσει το δρόμο κι είμαστε όλοι «Όχι, στάσου μύγδαλα» (γέλια) Φαντάσου πως μας κοιτούσαν όλοι, γίναμε ρεζίλι, γιατί το κάναμε 2-3 φορές στην πορεία!
Τα επόμενα σχέδια σου;
Σίγουρα σύντομα θα έρθει νέο τραγούδι όπως σου είπα κι από εμφανίσεις έχω διάφορα project στο μυαλό μου, όπως κι ένα που θα λέγεται «Μυρωδιά άνοιξης» και θα γίνει όταν πάω στην Κύπρο από τον επόμενο μήνα.
Δώσε μου και μια ευχή για το τέλος…
Το μόνο που μπορώ να πω είναι να έχουμε πάθος γι’αυτό που κάνουμε. Και αυτή την ευχή μου την είχε δώσει μία γιαγιούλα, σε ένα βουνό στην Κύπρο όταν είχα πάει μία εκδρομή. Κι όταν μου το είπε, το να έχω μόνο πάθος στη ζωή μου, κοίταξα τα μάτια της κι αυτό ακριβώς είχαν εκείνη τη στιγμή. Οπότε αυτό λέω και θα λέω, γιατί έχει πεθάνει κι επειδή σίγουρα το έχει πει και σε άλλους αυτό και τους άλλαξε τη ζωή, όπως άλλαξε και τη δική μου, νιώθω ότι θέλω να συνεχίσω αυτό που έκανε. Και ξαναλέω παιδιά, μόνο πάθος!
Πηγή: hit-channel.com