Ο γνωστός δικηγόρος Αντρέας Πιττάτζιης τοποθετήθηκε δημόσια για το “καυτό” θέμα των ημερών, της μεταρρύθμισης της τοπικής αυτοδιοίκησης και το θέμα -συγκεκριμένα- των συνενώσεων. Ο Παραλιμνίτης νομικός επικεντρώθηκε στο θέμα της συνένωσης Παραλιμνίου, Δερύνειας, Φρενάρους και Αχερίτου σε “Δήμο Παραλιμνίου-Δερύνειας” και έστειλε τα δικά του μηνύματα ενότητας τα οποία, μάλιστα, επικρότησαν οι ακόλουθοί του στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Παράλληλα, δε δίστασε να προτείνει και δύο συγκεκριμένες προσωπικότητες για τη θέση του επόμενου δημάρχου του νέου σχηματισμού.
Αυτούσιο το μήνυμά του:
“Πλέον δεν υπάρχουν Παραλιμνίτες, Δερυνειώτες, Βρυσουλλιώτες ή Φρεναρίτες. Πλέον είμαστε όλοι κάτοικοι του Δήμου Παραλιμνίου – Δερύνειας. Είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι αυτή η απόφαση, είναι μια απόφαση με την οποία θα κληθούμε να πορευτούμε στο μέλλον. Αν δεν αντιληφθούμε όλοι ότι βρισκόμαστε στο ίδιο μετερίζι και ασχολούμαστε με τις γειτονιές μας, θα χάσουμε όλοι.
Πλέον έχουμε βιομηχανικές περιοχές με επιχειρήσεις παγκύπριου βεληνεκούς, έχουμε κτίρια τα οποία χρησιμοποιούνταν για δημαρχεία και κοινοτικά συμβούλια τα οποία πρέπει να αξιοποιήσουμε για ανάπτυξη των τεχνών, του πολιτισμού και του επιχειρείν. Έχουμε διοικητικές υπηρεσίες, έχουμε έργα τα οποία πρέπει να ξεκινήσουμε για την αναβάθμιση ολόκληρου του Δήμου. Είμαστε πλέον ο Αστικός Δήμος της Επαρχίας Αμμοχώστου. Όταν πλέον ο τουρίστας έρχεται στις παραλίες του Πρωταρά, πρέπει να επισκέπτεται και τα εστιατόρια του Φρενάρους, των Βρυσούλλων, να πηγαίνει στα καταστήματα της Δερύνειας, να πηγαίνει στο φεστιβάλ της φράουλας κ.ο.κ. Πλέον το τουριστικό μας προϊόν δεν είναι μονοθεματικό. Κάθε γωνιά αυτού του νέου Δήμου, να ακτινοβολεί.
Δεν θέλω να μεγαλώσω τα παιδιά μου με τους διαχωρισμούς, τοπικισμούς, κλίκκες και ίντριγκες που καλλιεργούν κάποιοι, προφασιζόμενοι δήθεν ιδιαιτερότητες. Θέλω να ζήσω σε ένα τόπο που όλοι οι κάτοικοι αυτού του νέου Δήμου θα απολαμβάνουν τα έσοδα του τουρισμού. Που θα απολαμβάνουν και θα διεκδικούν αυξημένα κονδύλια της εκάστοτε Κυβέρνησης και Ευρωπαϊκής Ένωσης ως ένας μεγάλος και σημαντικός Δήμος με πιο δυνατή φωνή.
Το έγραψα το 2019: Εύχομαι και προσεύχομαι ο νέος Δήμαρχος να ΜΗΝ είναι Παραλιμνίτης. Να είναι από οποιαδήποτε άλλη γωνιά αυτού του νέου Δήμου, γιατί μόνο έτσι θα μονοιάσουμε. έτσι θα γίνουμε μια γροθιά. Μόνο έτσι θα αποβάλουμε τις κλίκες που μας χώρισαν αυτοί που για δεκαετίες μας εκμεταλλεύονταν και έτρωγαν πάνω από το κουφάρι μας.
Σε αυτή την επαρχία έχουμε πολλούς ανθρώπους που μπορούν να εμπνεύσουν ενότητα. Σταχυολογώντας από τους πολλούς εντοπίζω 2 χαρακτηριστικά παραδείγματα. Τους Λούκα Πολυκάρπου δημοτικό σύμβουλο Δερύνειας και τον Μιχάλη Χατζηγιώρκα κοινοτάρχη Φρενάρου. Απέδειξαν αμφότεροι ότι δεν βλέπουν μονοδιάστατα, ότι έχουν αχρωματοψία στα κομματικά λάβαρα, αρνησίθεοι στα κομματικά είδωλα, περιπαθείς για το μέλλον αυτού του τόπου. Συγκρούστηκαν με παράσιτα που ήθελαν απομόνωση, με αλαφροΐσκιωτους που φαντάζονταν την εξαφάνιση της «γειτονιάς» τους και γυμνοσάλιαγκες που έβρισκαν προστασία στα κομματικά οχυρά. Τέτοιους ανθρώπους θέλουμε ως ηγέτες του νέου Δήμου. Τέτοιους θα ψήφιζα για τη θέση του Δημάρχου του νέου Δήμου.”