Γιάννης Καρούσος
Είναι κοινώς αποδεκτό πως η δημιουργία και λειτουργία πανεπιστημίων έχει πολλαπλά οφέλη, τόσο για την χώρα, αλλά ιδιαίτερα για τις περιοχές οι οποίες τα φιλοξενούν. Οφέλη που ποικίλουν από οικονομικά, κοινωνικά, ακαδημαϊκά και πολιτιστικά. Τρανταχτό παράδειγμα, η δημιουργία του ΤΕΠΑΚ, στη Λεμεσό! Ένα πανεπιστήμιο, το οποίο βελτιώνεται και προσφέρει στην κοινωνία συνεχώς.
Μέχρι σήμερα δημιουργούνται πανεπιστήμια, δημόσια και ιδιωτικά, στα μεγάλα αστικά κέντρα και δεν έχουμε πετύχει δυστυχώς να προσελκύσουμε στην επαρχία Αμμοχώστου. Επαρχία, η οποία είναι η μονή χωρίς πανεπιστήμιο. Απουσία πανεπιστημιακού ιδρύματος παρουσιάζεται και στα ορεινά, αλλά και σε άλλες περιοχές, όπως η Πόλη Χρυσοχούς. Τρείς περιοχές, οι οποίες αισθάνονται παραμελημένες και απομονωμένες από το κράτος. Ιδιαίτερα στις δύο τελευταίες περιοχές, εάν λειτουργούσαν πανεπιστήμια, με μερικές χιλιάδες φοιτητές, σήμερα θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα.
Είναι αδήριτη ανάγκη το κράτος να δημιουργήσει τρία ακόμα πανεπιστήμια. Το Πανεπιστήμιο Τροόδους, το πανεπιστήμιο Πόλης Χρυσοχούς και ένα στην ελεύθερη Αμμόχωστο.
Στις ορεινές μας περιοχές, στις οποίες έχουν επενδυθεί πάρα πολλά τα τελευταία χρόνια σε έργα υποδομής (αυτοκινητόδρομοι, έργα στις κοινότητες, κ.α.) αλλά και πολιτικές, όπως η στεγαστική πολιτική, με ένα πανεπιστήμιο στο οποίο θα φοιτούν μερικές χιλιάδες φοιτητές, η αναζωογόνηση των ορεινών μας περιοχών θα είναι πολύ πιο κοντά. Με την ύπαρξη ζωής ολόχρονα, οι φοιτητές, ακαδημαϊκοί και προσωπικό, θα διαμένουν στις ορεινές κοινότητες και έτσι θα στηριχθεί η τοπική κοινωνία αλλά και οι επιχειρήσεις.
Στην περιοχή της Πόλης Χρυσοχούς, ιδιαίτερα και μετά την ολοκλήρωση του αυτοκινητόδρομου Πόλης – Πάφου, δημιουργούνται νέες ευκαιρίες και αντίστοιχα οφέλη με τη δημιουργία ενός πανεπιστημίου.
Την ίδια ώρα, είναι απαραίτητη η δημιουργία ενός πανεπιστημιακού ιδρύματος στην ελεύθερη Αμμόχωστο, η οποία είναι και η μόνη επαρχία που δεν φιλοξενεί είτε κρατικό, είτε ιδιωτικό πανεπιστήμιο, κάτι που θα έχει πολλαπλά οφέλη στην περιοχή. Το πιο σημαντικό, είναι η αύξηση των μόνιμων κατοίκων σε μια περιοχή που χαρακτηρίζεται από εποχικότητα.
Η κάθε περιοχή που αναφέρω έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες (περιβαλλοντικές, τουριστικές, γεωργία, οινοποιεία κ.α.). Ιδιαιτερότητες, οι οποίες αποτελούν πλεονεκτήματά τους, στη βάση των οποίων θα μπορούσε να εξειδικευθούν τα πιο πάνω ιδρύματα, ενώ το κόστος διαμονής των φοιτητών θα είναι πολύ πιο χαμηλό, σε σύγκριση με τα υφιστάμενα ενοίκια στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Σήμερα, χιλιάδες συμπατριώτες μας προτιμούν την Ελλάδα και το εξωτερικό (που εξ όσων γνωρίζω, ιδιαιτέρα για την Ελλάδα, η κυπριακή Κυβέρνηση καλύπτει και συνεισφέρει σε ετήσια βάση μέρος του κόστους). Είναι καιρός να θέσουμε ως προτεραιότητα μια στρατηγική, η οποία θα έχει ως στόχο να μένουν στο νησί μας οι περισσότεροι φοιτητές μας. Μερικές χιλιάδες Κύπριοι εάν επιλέγουν να φοιτήσουν Κύπρο, τα οφέλη, ιδιαίτερα τα οικονομικά, θα είναι τεράστια.
Η Κυβέρνηση οφείλει να προωθήσει τη δημιουργία των τριών αυτών πανεπιστημίων, είτε δημόσια, είτε ιδιωτικά, αν και θεωρώ είναι πιο ωφέλιμο να είναι δημόσια. Σε περίπτωση που υπάρχουν κωλύματα, για τη δημιουργία δημόσιων ανώτατων ιδρυμάτων σε αυτές τις περιοχές, η Κυβέρνηση θα μπορούσε να παρέχει κίνητρα και κρατική γή για την προσέλκυση πανεπιστημίων του εξωτερικού ή τη δημιουργία νέων ιδιωτικών πανεπιστημίων. Κάτι τέτοιο μπορεί να υλοποιηθεί μέσω ενός διεθνούς διαγωνισμού εκδήλωσης ενδιαφέροντος. Το παράδειγμα και τον τρόπο πώς να προσελκύσουμε ιδιωτικά πανεπιστήμια, έδωσε πρόσφατα ο Δήμαρχος Πάφου, αφού πέτυχε να προσελκύσει στην πόλη του ένα σοβαρό και πολύ καλό πανεπιστήμιο. Το μόνο που χρειάζεται είναι θέληση, όραμα και λήψη απόφασης.
*Τέως υπουργός Μεταφορών Επικοινωνιών και Έργων
