Κραυγή απόγνωσης από κάτοικο επ. Αμμοχώστου: “Δεν έχω λεφτά ούτε για να βρω δουλειά”

Με μία ανατριχιαστική επιστολή κάτοικος της επαρχίας Αμμοχώστου, ζητεί τα αυτονόητα από την Υπουργό Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Στην επιστολή, αναφέρεται ότι το ειδικό σχέδιο στήριξης ανέργων δεν περιλαμβάνει τον Ιούλιο, οδηγώντας τον σε αδιέξοδο, ενώ παρά τις συνεχείς προσπάθειες για εξεύρεση εργασίας, και παρά την αξιοπρέπεια που τον διακατέχει, λόγω και της οικονομικής κατάστασης στην επαρχία Αμμοχώστου είναι αναγκασμένος να ζει σε τραγική οικονομική κατάσταση.

Η επιστολή εστάλη επώνυμα στην Υπουργό Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, με κοινοποίηση την Υπηρεσία κοινωνικής ευημερίας, τους Βουλευτές της επαρχίας Αμμοχώστου και σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Για τη δημοσιοποίηση της επιστολής στα μέσα ενημέρωσης, ο αποστολέας επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμος, καθώς όπως αναφέρει υπάρχουν κι άλλα άτομα, που βιώνουν χειρότερες μέρες από τον ίδιο.

Διαβάστε αυτούσια τη συγκλονιστική επιστολή:

“Προς: Υπουργό εργασίας και κοινωνικών ασφαλίσεων
Κοιν: Υπηρεσία κοινωνικής ευημερίας, Βουλευτές επαρχίας Αμμοχώστου, Διάφορα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

Σας στέλνω αυτή την επιστολή σχετικά με το Ειδικό σχέδιο στήριξης ανέργων. Το γεγονός ότι το ειδικό Ειδικό Σχέδιο Στήριξης Ανέργων, δεν περιλαμβάνει τον Ιούλιο, σε συνδυασμό με ότι δεν έχω καταφέρει μέχρι στιγμής να βρω δουλειά, με έχει οδηγήσει σε ένα αδιέξοδο. Έχω κάνει αρκετές προσπάθειες και θυσίες στο να βρω δουλειά χωρίς αποτέλεσμα. Ενώ εργαζόμουν από την ηλικία των δεκαπέντε μου χρόνων, βάζω κοινωνικές ασφαλίσεις από τα δεκαεννέα μου, τώρα είμαι στον πρώτο χρόνο ως άνεργος εξαιτίας του covid-19. Δυστυχώς λόγω της εξαιρετικής ατυχίας μου να τελειώσει το ανεργειακό μου τον Ιούλιο, βρέθηκα χωρίς εισόδημα για τρεις μήνες και τώρα βρίσκομαι στον τέταρτο χωρίς να μου απομένει καμία άλλη λύση.

Βρίσκομαι στην φάση του ή θα πληρώσω το ρεύμα ή θα αγοράσω τρόφιμα. Το ψυγείο έχει αδειάσει και πάνω στο ψυγείο βρίσκονται οι επιστολές της τράπεζας για εκποίηση, ανεξόφλητο νερό, ανεξόφλητο ρεύμα κ.ο.κ. Δεν έχω κανένα εισόδημα, καμία στήριξη, δεν έχω οικογενειακούς δεσμούς ή γονείς ή παππούδες και γιαγιάδες. Αυτός ο μήνας είναι ο τελευταίος που έχω κάποιο εισόδημα των τρακόσιων ευρώ στην τράπεζα. Εντούτοις όμως τα οφειλόμενα από τους προηγούμενους μήνες με έχουν προλάβει και πρέπει να θυσιάσω βασικές ανθρώπινες ανάγκες για να αντέξω ακόμη και τον τέταρτο μήνα. Ο κοινωνικός αποκλεισμός ήταν ο λόγος που κατάφερα να φτάσω από τον Αύγουστο μέχρι εδώ. Δεν μπόρεσα καν να καταλάβω πότε ήρθε και πότε έφυγε το Lockdown, για εμένα έτσι είναι η πραγματικότητα μου.

Έχω αποταθεί από τον Οκτώβριο στο γραφείο ευημερίας κι ακόμη δεν είδαν το θέμα μου. Έστω όμως και αν το δουν, τα λεφτά που θα μου δοθούν και εφόσον γνωρίζω δεν θα καλύψει τους μήνες Αύγουστο-Νοέμβριο, αλλά μόνο τον Νοέμβριο. Έτσι τα λεφτά που θα μου δοθούν το μόνο που θα καλύψω θα είναι διάφορα έξοδα. Από που να αρχίσω. Νερό; Ρεύμα; Γιατρούς; Θεραπείες για το χρόνιο πρόβλημα μου; Τρόφιμα; Τί ακριβώς; 

Δούλευα ως ενήλικας από την μέρα που απολύθηκα από τον στρατό στα δεκαεννιά μου μέχρι σήμερα. Εδώ και είκοσι χρόνια ήμουν στο εργατικό δυναμικό, είτε σαν εποχιακός είτε ολόχρονα. Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια δούλευα στην ίδια εταιρεία. Φέτος είχα εργαστεί από τον Μάρτη μέχρι τον Απρίλη όπου ο διευθυντής της εταιρίας από όπου δούλευα τα τελευταία 15 χρόνια, αποφάσισε να προχωρήσει σε απολύσεις σε ολόκληρο τον κύκλο εργασιών να μην μας περιλάβει σε κανένα πρόγραμμα στήριξης. Το γιατί δεν είναι κάτι που μπορώ να απαντήσω. Έτσι έχοντας ήδη πληρωθεί τους τέσσερεις μήνες του ανεργειακού μου από την περίοδο του χειμώνα, το ανεργιακό μου επίδομα έχει τελειώσει στις 22 Ιουλίου.

Έκτοτε δεν έχω κάποιο άλλο εισόδημα. Έχω προσπαθήσει να βρω δουλειά στις άλλες επαρχίες της Κύπρου, καθώς λόγω του ότι η επαρχία Αμμοχώστου έχει πληγεί εξαιρετικά, λόγω του ότι βασίζεται επί το πλείστον στον τουρισμό κι έτσι όλες οι προσπάθειες μου να εξασφαλίσω εργασία ήταν μάταιες. Έχω δώσει διάφορες συνεντεύξεις στην επαρχία Λάρνακας και Λευκωσίας. Έστω κι αν γνωρίζοντας ότι ο μισθός που θα έμενε θα ήταν αρκετά ελάχιστος λόγω της απόστασης, εφόσον τα καύσιμα για την μετακίνηση μου εκεί θα ήταν πληρωτέα από εμένα. Παρατάυτα, προσπάθησα να βρω εργασία ξοδεύοντας διακόσια ευρώ πηγαίνοντας για αυτές τις συνεντεύξεις καθώς του ότι χρειαζόμουν εργασία. Έτσι οι προσπάθειες μου διήρκησαν από τον Ιούνη μέχρι το τέλος του Ιούλη αλλά λόγω του ότι δεν είχα άλλο εισόδημα δεν μπορούσα πλέον λόγω οικονομικών να συνεχίσω να ψάχνω εργασία εκτός της επαρχίας Αμμοχώστου.

Μετά λύπης μου έμαθα ότι οι αποφάσεις του υπουργείου ήταν ότι δεν θα συμπεριληφθούν στο πρόγραμμα στήριξης για τον Covid-19 όσους τελείωσε το ανεργιακό τους τον Ιούλιο. Σαφώς αυτό το γεγονός με φέρνει σε εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Μετά από τρεις μήνες, χωρίς κανένα εισόδημα οι συνθήκες διαβίωσής μου έγιναν πλέον απάνθρωπες. Τα λεφτά που έχω δεν μπορούν να καλύψουν τις βασικές ανάγκες διαβίωσής μου. Χρωστάω το νερό, το ρεύμα το σπίτι μου που έχω υποθήκη. Λαμβάνω συνεχώς επιστολές για καθυστερήσεις, για αποσύνδεση του ηλεκτρικού ρεύματος, για εκποίηση της κατοικίας μου κ.ο.κ. Βέβαια σαφώς και τα πεντακόσια ευρώ δεν ήταν η λύση που ήθελα εξ ού και η προσπάθεια εκ μέρους μου για ανεύρεση εργασίας. Ακόμη και στην διάρκεια που γράφω αυτή την επιστολή στέλνω βιογραφικά σημειώματα, έστω κι αν γνωρίζω ότι δεν θα μπορώ να πάω στις συνεντεύξεις εάν και εφόσον επικοινωνήσει κάποιος μαζί μου. Αν και δεν ήταν η λύση που θα ήθελα, τουλάχιστον θα κάλυπτα τις βασικές μου ανάγκες στην συνέχιση αναζήτησης εργασίας.

Παρόλες τις προσπάθειες να βρω εργασία αυτές δεν καρποφόρησαν. Οι απλήρωτοι λογαριασμοί, το απλήρωτο δάνειο μου και τα λεφτά που μου έχουν απομείνει δεν μου φτάνουν πλέον για να καλύψω τις βασικές ανθρώπινες μου ανάγκες. Το πιο απάνθρωπο γεγονός είναι η κατάσταση που ζω αυτή την στιγμή. Πρέπει να αποφασίσω, ή θα πληρώσω το ρεύμα ή θα αγοράσω φαΐ. Κυριολεκτικά αυτή είναι η κατάντια που έχω φτάσει και δεν ξέρω τί θα κάνω. Είμαι σε απόγνωση. Δεν έχω πλέον λεφτά να έχω τις βασικές ανάγκες ενός ανθρώπου, δεν έχω λεφτά να ψάχνω για εργασία και δεν έχω τα λεφτά να μεταβώ στις επιδοτούμενες δουλειές που θα ανακοινωθούν από το υπουργείο. Αυτό σημαίνει ότι στον επόμενο μήνα τα λεφτά που θα έχω πάνω μου, τα λεφτά που θα έχω στην τράπεζα θα είναι μηδέν.

Έτσι συνοπτικά. Κυρία υπουργέ χρειάζομαι την έγκριση για το ειδικό ανεργιακό για στήριξη των ανέργων για την διάρκεια που τελείωσε το ανεργιακό μου μέχρι σήμερα. Όχι για να ζω από τα επιδόματα, όπως δείχνω από τις ενέργειές μου. Το γεγονός ότι δεν σταμάτησα ποτέ να δουλεύω. Από τα δεκαπέντε μου χρόνια μέχρι τον Μάρτιο. Το χρειάζομαι ώστε να απεγκλωβιστώ οικονομικά, έτσι ώστε να μπορώ αν δεν βρω εργασία, τουλάχιστον να μπορώ να πηγαίνω σε προγράμματα κατάρτισης. Καθώς επίσης και το πιο σοβαρό ζήτημα, να μην χρειαστεί να επιλέξω αν θα έχω ρεύμα ή αν θα έχω να φάω.

Ευελπιστώ κυρία Υπουργέ όπως δείτε το ζήτημα μου ανθρωπιστικά και ρεαλιστικά κι όχι ως κάποιο άτομο που θέλει να εκμεταλλευτεί καταστάσεις.”

Famagusta.News