Συγκινητικός ο επικήδειος που έγραψε ο πρώην διεθνής καλαθοσφαιριστής και νυν προπονητής ακαδημιών της Remedica ΕΝΠ Παραλιμνίου και μέλος του ΔΣ του ΚΟΑ Παναγιώτης Τρισόκκας για τον πατέρα του Κυριάκο ο οποίος απεβίωσε την περασμένη Κυριακή σε ηλικία 70 ετών.
Ο Παναγιώτης Τρισόκκας εξέφρασε την παρηφάνια του για τον πατέρα του που του είχε σταθεί δίπλα του αλλά και για όλα όσα του προσέφερε.
Διαβάστε αυτούσιο το συγκινητικό μήνυμά του:
“Ο Κυριάκος Τρισόκκας γεννήθηκε στις 3 Απριλίου 1950 στο Λιοπέτρι και ήταν το 4ο παιδί του Γεωργίου και της Γεωργίας.
Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο Λιοπετρίου, μετά στο Γυμνάσιο Βαρωσίου και έπειτα τελείωσε την ξακουστή Ξενοδοχειακή Σχολή Χατζηκακού πάλι στο Βαρώσι.
Υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία στην 181 Μοίρα Πεδινού Πυροβολικού στο Τρίκωμο και έλαβε μέρος με τη μοίρα στη γνωστή μάχη του Συγχαρί κατά την Τουρκική εισβολή του 1974, όπου αν ήταν τραυματισμένος κατάφερε και έφθασε μέχρι την εξώπορτα του Πατρικιώτη Μίκη Ιωάννου,όπου κατέρρευσε.
Ο Κυριάκος αραββωνιάστηκε στις 21 Μαΐου του 1973 την Μαρία Φωτίου Νικολάου από το Πατρίκι και στις 2 Σεπτεμβρίου του ιδίου χρόνου τέλεσαν τον γάμο τους. Απέκτησαν 2 παιδιά των Φώτο και τον Παναγιώτη και 4 εγγόνια τον Κυριάκο,την Αθηνά, την Ελίνα και την Αλεξάνδρα. Εργάστηκε στην ξενοδοχειακή βιομηχανία όλη του την ζωή ξεκινώντας από τα ξενοδοχεία Cypriana και Lordos στο Βαρώσι, στα ξενοδοχεία Elounta και El Creco στην Κρήτη από το 1976 μέχρι το 1979, από το 1979 μέχρι το 1994 στο Lordos Beach Hotel στην Λάρνακα, το 1995 στο εστιατόριο Georgia στον Πρωταρά και από το 1996 μέχρι το 2013 στα ξενοδοχεία της Aqua Sol (Antigoni, Artemis, Vaggelis, Melpo, Sun Hall, Eleni Aqua Sol, Aqua village). Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τα ξενοδοχεία στην Πάφο τα άνοιξε ο Κυριάκος, το γεγονός ότι ήθελαν να ανοίξει και τα ξενοδοχεία στην Ρόδο και το πιο σημαντικό είναι ότι αν έβγαζε κάποιος το σχολείο που λεγόταν “Κυριάκος Τρισόκκας” σήμαινε αυτόματα ότι ήξερε δουλειά.
Κοινοτάρχης Λιοπετρίου από το 1994 όπου δεν ξεχώριζε δεξιούς και αριστερούς, πρόεδρος της Ένωσης Κοινοτήτων Αμμοχώστου από το 2002, πρόεδρος της Σχολικής Εφορείας Λιοπετρίου, μέλος των Σχολικών Εφορειών Ξυλοφάγου και Κοκκινοχωρίων, μέλος του Πολεοδομικού Συμβουλίου, μέλος του Κεντρικού Σφαγείου, μέλος της Αναπτυξιακής Λάρνακας-Αμμοχώστου, μέλος της Ερανικής Επιτροπής και δραστήριο μέλος της ΣΕΚ.
Η Ελληνική γλώσσα είναι η πιο πλούσια του κόσμου, αλλά σε αυτή την περίπτωση πολύ φτωχή για να σε χαρακτηρίσω. Ελληνάρας όσο λίγοι, καλός Χριστιανός με απέραντη αγάπη στους πατέρες του χωριού, ενεργός πολίτης με αστείρευτη αγάπη στους νέους, σωστός και δίκαιος απέναντι σε όλους, καλοσυνάτος, τίμιος, εργατικός με ατελείωτες ώρες δουλειάς σε ξενοδοχείο και γραφείο, στοργικός με την οικογένειά σου αλλά και τους ξένους, δημιουργικός όσο λίγοι, ευγενής, φιλόξενος με το σπίτι σου πάντα ανοικτό, μεστός και λιτός, χαμηλών τόνων με ήθος και με χιούμορ. Φυσικά όταν σε έπιανε το “Τρισοκκαίηκό” σου “μούλωνες” και δεν δεχόσουν τίποτα από κανένα. Πιστός στις ιδέες που λέγονται “Αχυρών” Λιοπετρίου και “Ανόρθωση” Αμμοχώστου. Στην πορεία έγινες φυσικά ΕΝΠ Καλαθόσφαιρα, Κεραυνός Στροβόλου και ΑΕΚ Λάρνακας καλαθόσφαιρα. Μας μεγάλωσες με αρχές και με αξίες, μας έμαθες να είμαστε δίκαιοι και να μη δεχόμαστε με τίποτα την αδικία, μας έμαθες να είμαστε δίπλα στον απλό κόσμο όπως ήσουν και εσύ. Πατρίδα,θρησκεία, οικογένεια ήταν αδιαπραγμάτευτα για σένα όπως και για εμάς. Τα συνθήματα η Κύπρος είναι Ελληνική, τα σύνορα μας είναι στην Κερύνεια και στόχος μας η Κωνσταντινούπολη είναι παρμένα από εσένα. Ήσουν πάντα εκεί ειδικά στα δύσκολα πατέρας, φίλος, αδερφός και μας άφηνες να αποφασίσουμε μόνοι μας και μετά να μας στηρίξεις με όλες σου τις δυνάμεις.
Το Λιοπέτρι έχασε τον πρώτον και καλύτερο του άνθρωπο, που έπαιρνε τα παιδιά που είχαν πρόβλημα με τα ναρκωτικά σε κέντρα αποτοξίνωσης χωρίς να το ξέρουν οι γονείς τους, που έδινε δικά του λεφτά σε ανθρώπους που είχαν προβλήματα και τους έλεγε ότι ήταν από ανώνυμους, τα δημοτικά σχολεία, τα ειδικά σχολεία και όλα τα ιδρύματα του χωριού έχασαν το στήριγμά τους και ο Λιοπετρίτης έχασε τον άνθρωπο που ο,τι είχε πήγαινε κοντά του. Η τοπική αυτοδιοίκηση έχασε για πολλούς ίσως τον καλύτερο Κοινοτάρχη παγκύπρια που δούλεψε με σθένος για την επαρχία Αμμοχώστου. Κύριε Νουρή, υπουργέ μου, ο,τι και αν αποφασίσετε με το τί μέλλει γενέσθαι με τον επόμενο Κοινοτάρχη, που προσωπικά θα μείνω αμέτοχος, να ξέρετε ότι Κοινοτάρχης Λιοπετρίου ήταν, είναι και θα είναι πάντα ο Κυριάκος Τρισόκκας.
Τα αδέρφια του έχασαν εκείνο τον αδερφό που τους ένωνε και αγαπούσε τα αδερφοτέκνια του και τα παιδιά τους σαν παιδιά του. Εμείς χάσαμε πολύ νωρίς τον πατέρα μας και προσωπικά μου λείπεις ήδη πάρα πολύ. Σε ευχαριστώ πατέρα για όλα, θα είσαι πάντα το πρότυπό μου και όσο μακάβριο και αν ακούγεται θέλω όταν έρθει η στιγμή να φύγω από την ζωή αυτή να με θάψουν μαζί σου. Τώρα, αντί να σταματώ στο σπίτι σου ερχόμενος κάθε βράδυ από την προπόνηση θα σταματώ στο κοιμητήριο. Το όνομά σου, μέσω του εγγονού σου θα συνεχιστεί όπως και το επώνυμο σου. Να είσαι σίγουρος ότι η ανάπλαση του ποταμού Λιοπετρίου που ήταν ο πόθος σου, θα γίνει με τον ένα ή άλλο τρόπο. Η βοήθειά σου προς τα ιδρύματα του χωριού και τον απλό κόσμο θα συνεχιστεί και αυτή μέσω εμού. Η βοήθειά σου, επίσης, προς τον Αχυρών Λιοπετρίου που τόσο αγαπούσες θα συνεχιστεί και αυτή πολύ σύντομα. Να είσαι σίγουρος ότι η τεράστια παρακαταθήκη που αφήνεις θα συνεχιστεί και αυτή.
Αν και με άφησες μόνο μου, σου υπόσχομαι ότι τον Μαΐο θα παλέψω με όλες μου τους δυνάμεις ακόμα πιο σκληρά ακόμα πιο επίμονα για να καταφέρω τον στόχο που ήθελες.
Καλό ταξίδι Άρχοντα μου, καλό παράδεισο να έχεις. Σε αγαπώ πολύ και είμαι πολύ περήφανος που σε είχα πατέρα.
Υ.Γ.1: Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ από όλη την οικογένειά μας σε όσους ήταν στην κηδεία, στο τρισάγιο, όσους έκαναν εισφορά, όσους κατέθεσαν στεφάνι, όσους πήραν τηλέφωνο και όσους έστειλαν ένα μήνυμα με τον δικό τους τρόπο.
Υ.Γ.2: Παράλειψή μας θα ήταν να μην ευχαριστήσουμε τον γιατρό τον Χαννούν στο Λιοπέτρι και το ιατρικό και παραϊατρικό προσωπικό στα νοσοκομεία Αμμοχώστου και Λευκωσίας για τις άοκνες προσπάθειές τους να γλιτώσει ο πατέρας μας το μοιραίο.
Υ.Γ.3: Το κλάμα των συγγενών, αλλά ειδικά το κλάμα των μη συγγενών, έδειξαν ποιος είσαι τεράστιε ΚΥΡΙΑΚΟ ΤΡΙΣΟΚΚΑ.”
