14 Αυγούστου: Αμμόχωστος, “Ήλιος”, Σολωμός – Οι αλησμόνητες τραγωδίες

14 Αυγούστου: Μία ημερομηνία που έμελλε να συνδεθεί με τις χειρότερες τραγωδίες που έζησε το νησί μας, να αποτελέσει μία τραγική ημερομηνία για μία ολόκληρη επαρχία και μία θλιβερή ημερομηνία για ολόκληρο το Παραλίμνι. 1974, 1996 και 2005 είναι οι χρονιές που ο τραγικός Αύγουστος, παραμονές της γιορτής της Παναγίας, θα αποτελούσε μίη σημαδιακή μέρα κατά την οποία γράφτηκαν οι μαύρες σελίδες στην πολύπαθη ιστορία του νησιού μας.

14 Αυγούστου 1974: Ο “Αττίλας ΙΙ” ολοκληρώνει το έγκλημα

Σαν σήμερα, 44 χρόνια πριν, την αποφράδα 14η Αυγούστου 1974, ξεκίνησε η δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, μετά το ναυάγιο, που προκάλεσαν οι Τούρκοι στις διαπραγματεύσεις της Γενεύης.

Ο Αττίλας 2 ολοκλήρωσε το έργο του με την κατάληψη της Αμμοχώστου, της Καρπασίας και της Μόρφου και οδηγώντας τους κατοίκους των περιοχών αυτών στην προσφυγιά.

Για ημέρα μνήμης και τιμής, για όσους έχασαν τη ζωή τους για την πατρίδα, αλλά και προβληματισμού, κάνουν λόγο σε ανακοινώσεις τους κόμματα και οργανώσεις, επισημαίνοντας την ανάγκη εθνικής ενότητας για αντιμετώπιση των τουρκικών προκλήσεων και για εξεύρεση λύσης.

14 Αυγούστου 1996: Η δολοφονία του Σολωμού στο οδόφραγμα Δερύνειας

Σαν σήμερα, στις 14 Αυγούστου του 1996, εξάλλου, έπεφτε νεκρός από τις σφαίρες των κατοχικών δυνάμεων ο 26χρονος Σολωμός Σολωμού, 26 τρεις, μόλις μέρες μετά τη δολοφονία του ξαδέλφου του, Τάσου Ισαάκ, από Τούρκους στρατιώτες, που τον ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου στη νεκρή ζώνη στη Δερύνεια, κατά τη διάρκεια αντικατοχικής διαδήλωσης Κυπρίων μοτοσυκλετιστών.

Ο Σολωμός Σολωμού, ανήμερα της κηδείας του ξάδελφού του, Τάσου Ισαάκ ο οποίος χτυπήθηκε ανελέητα μέχρι θανάτου τρεις μέρες πριν από τους Γκρίζους Λύκους, ξεφεύγοντας από τους Κυανόκρανους πέρασε στη νεκρή ζώνη και προσπάθησε ν’ ανέβει σε έναν ιστό για να κατεβάσει την τουρκική σημαία, ενώ άλλοι διαδηλωτές προσπάθησαν να τον αποτρέψουν.

Τούρκοι ελεύθεροι σκοπευτές από το απέναντι τουρκικό φυλάκιο τον πυροβόλησαν και ο Σολωμού έπεσε νεκρός από σφαίρα στο λαιμό.

14 Αυγούστου 2005: Ο “Ήλιος” έσβησε για πάντα για τρεις οικογένειες από το Παραλίμνι

Δεκατρία ολόκληρα χρόνια ολοκληρώνονται φέτος από τον τραγικό Αύγουστο του 2005, όταν άλλη μια τραγωδία έμελλε να προστεθεί στην πολύπαθη ιστορία του τόπου μας.

Το ημερολόγιο έδειχνε 14 Αυγούστου του 2005, όταν οι 115 επιβάτες και τα έξι μέλη του πληρώματος της πτήσης 522 της αεροπορικής εταιρείας Ήλιος αναχώρησαν στις 9 το πρωί από το αεροδρόμιο Λάρνακας με προορισμό την Πράγα και ενδιάμεση στάση στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος.

Τρεις ώρες μετά, το μοιραίο αεροσκάφος συντρίβεται στην ορεινή περιοχή του Γραμματικού στη βόρεια Αττική. Όλοι οι επιβάτες και τα μέλη του πληρώματος είναι νεκροί. Ανάμεσά του και είκοσι δύο παιδιά.

Ιδιαίτερα βαρύ το πένθος για το Παραλίμνι που θρήνησε συνολικά τον χαμό δώδεκα κατοίκων του. Δύο ολόκληρες οικογένεις, του Χρήστου Πυρίλλη και Αντώνη Αντωνίου χάθηκαν στα συντρίμμια του αεροσκάφους, καθώς και τα τρία από τα τέσσερα μέλη της οικογένειας Κουτσόφτα που άφησε πίσω της τον δύο χρόνων, τότε, Βασίλη.

Δεκατρία χρόνια μετά, ο πόνος παραμένει φορτίο ασήκωτο και επώδυνο για αυτούς που μείναν πίσω. Για αυτούς που στον ίδιο τάφο έθαψαν την ίδια μέρα παιδιά και εγγόνια, χωρίς ωστόσο ποτέ να δικαιωθεί η μνήμη και ο χαμός των οικείων τους.

Famagusta.News