«Το προηγούμενο βράδυ πέθαναν στα χέρια μου δύο. Δεν αντέχω άλλο»

Ψες με πήρε τηλέφωνο ένας καλός μου φίλος, συγγενής, ο Αντώνης, ο οποίος είναι νοσηλευτής στο Νοσοκομείο Αναφοράς. Αστειευτήκαμε για διάφορα και μετά ο τόνος της φωνής του άλλαξε, ” κουράστηκα Λοΐζο, καθημερινά έχουμε θανάτους στο νοσοκομείο, το προηγούμενο βράδυ πέθαναν στα χέρια μου άλλοι δύο, δεν αντέχω άλλο. Ηλικιωμένοι μεν αλλά είναι δύο ψυχές, ψυχούλες που έφυγαν μόνες τους, που δεν είδαν ένα συγγενή τους πριν φύγουν” . Προσπάθησα να αρθρώσω 2-3 κουβέντες να τον παρηγορήσω, να του συμπαρασταθώ. Δεν ξέρω αν βοήθησα, έστω λίγο με όσα του είπα….

Στο μυαλό μου γυρίζει ακόμα το ‘κουράστηκα, δεν αντέχω άλλο”

Κλείνοντας το τηλέφωνο, σταυροκοπήθηκα Δοξάζοντας και παρακαλώντας τον θεό να τους δίνει δύναμη, και υποκλίθηκα, η υπόκλιση για τον κάθε γιατρό, νοσηλευτή και όλους όσους είναι στην πρώτη γραμμή.

Ευχαριστούμε για όσα προσφέρετε.