Η Ελένη Ζάρτηλα είναι από τους τυχερούς ανθρώπους που ξέρουν τι θέλουν στη ζωή τους. Το ανακάλυψαν σχετικά γρήγορα, δε δίστασαν να το επιλέξουν και πλέον συνειδητά µπορούν να ακουµπήσουν µε κάποιο τρόπο την ευτυχία. Είναι 35 χρονών, µένει στη Σωτήρα, είναι παντρεµένη και έχει τέσσερα παιδιά. Στην καθηµερινότητά της φροντίζει την οικογένειά της και όταν έχει ελεύθερο χρόνο, θα την βρεις να υφαίνει στον αργαλειό της.
Το ερέθισµα να ασχοληθεί µε τον αργαλειό το πήρε, κάνοντας παρέα µε την πεθερά της. «Έβλεπα την πεθερά µου να υφαίνει και η όλη διαδικασία µε συνέπαιρνε. Ήξερα πως δεν υπάρχουν άλλες κοπέλες στην ηλικία µου να ασχολούνται, αλλά αυτό δεν µε πτόησε. Είχα πει θέλω να µάθω κι εγώ. Θέλω να µη σβήσει αυτή η παράδοση». Έτσι ξεκίνησε να µαθαίνει αρχικά από την πεθερά της και στη συνέχεια από άλλες έµπειρες υφάντρες.
Όπως λέει, “από µόνος σου δεν µπορείς να µάθεις να υφαίνεις στον αργαλειό”: «∆εν µπορεί ο οποιοσδήποτε να µάθει να υφαίνει. Αρχικά, πρέπει κάποιο έµπειρο άτοµο να σου µάθει το τεχνικό κοµµάτι, αλλά και εσύ ο ίδιος πρέπει να αγαπάς αυτή την τέχνη. Η υφαντική χρειάζεται πολλή υποµονή και αν δεν σου αρέσει, πολύ εύκολα µπορεί να τα παρατήσεις. Μέχρι να φθάσω στο σηµείο να πω πως έµαθα να υφαίνω διάβασα, είδα, άκουσα, ρώτησα και έκανα πολλούς πειραµατισµούς».
Η Ελένη θέλει κάθε φορά να κάνει καινούρια σχέδια και να δοκιµάζει νέους συνδυασµούς χρωµάτων αλλά και υλικών. Κάθε καινούρια δηµιουργία, είναι για την ίδια µια καινούρια προσωπική αναζήτηση, µια ευκαιρία για προσωπική έκφραση σε κάτι καινούριο. «Κάθε φορά θέλω να κάνω καινούρια πράγµατα για τον καθένα, και τελείως διαφορετικά και σε χρώµα και σε σχέδιο, γιατί σου δίνει αυτή τη δυνατότητα ο αργαλειός», υπογραµµίζει και συνεχίζει: «Η τέχνη του αργαλειού µου δίνει ενέργεια, αλλά και µε ανακουφίζει ψυχικά. Νιώθω τη χαρά της δηµιουργίας και µεγάλη συγκίνηση όταν πιάνω στα χέρια µου το έργο µου. Με συναρπάζει το γεγονός ότι από κλωστές δηµιουργείται στην ουσία ένα έργο τέχνης».
Η Ελένη τον αργαλειό δεν τον βλέπει ως µέσο για να βγάλει χρήµατα. «Κάθοµαι στον αργαλειό γιατί αισθάνοµαι την ανάγκη να υφαίνω, γιατί ο αργαλειός είναι µεγάλη απόλαυση, µου προσφέρει χαλάρωση, ηρεµία, ξεκούραση και κυρίως ικανοποίηση όταν βλέπω τα υφαντά που δηµιουργώ», όπως επισηµαίνει χαρακτηριστικά. Γι’ αυτό και όταν την επισκεφθείς, θα σε προτρέψει να καθίσεις κι εσύ µπροστά στον αργαλειό και να δοκιµάσεις την τέχνη που αυτή αγάπησε µε πάθος!
Πηγή: Vantage Magazine