Είδα το αμοντάριστο βίντεο από το Sigma και δάκρυσα…
Δάκρυσα όχι γιατί αποδείχθηκε πέραν πάσας λογικής αμφιβολίας ότι το Al Jazeera μας ξεγέλασε… Όχι γιατί αποδείχθηκε ότι αυτό που έγινε στη Κύπρο δεν ήταν δημοσιογραφία αλλά αλητεία του Κατάρ και ένας υβριδικός πόλεμος εναντίον της χώρας μας… Όχι γιατί δικαιώθηκαν κάποιοι άνθρωποι που για 3 χρόνια λοιδορήθηκαν όσο ουδείς άλλος στην ιστορία της χώρας… Όχι γιατί ένιωσα περήφανος, που όταν σε ένα δικηγόρο (!!!) του ανέμιζαν εκατομμύρια αυτός τους έλεγε «είμαι πρεσβευτής της χώρας μου και δεν μπορώ να σας λέω ψέματα για να κερδίσω την εμπιστοσύνη σας» και «δεν μπορώ να κάμω ξέπλυμα βρώμικου χρήματος». Όχι… δεν δάκρυσα για αυτά…
Δάκρυσα γιατί το μυαλό μου θυμήθηκε κάποιους…
Θυμήθηκα τον τότε Κυβερνητικό Εκπρόσωπο Κυριάκο Κούσιο, ο οποίος νυχθημερόν έβγαζε ανακοινώσεις «είδαμε τη διαφθορά με ήχο και εικόνα στο σπίτι του Τζιοβάνη με τους συνεργάτες τους»… που μιλούσε για «εγκληματική οργάνωση με αρχηγό τον Τζιοβάνη»
Θυμήθηκα την Ειρήνη Χαραλαμπίδου που έλεγε δημοσίως ότι ο Τζιοβάνης (ο ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ της), ντρόπιασε το ΑΚΕΛ και «εγώ θα τον διέγραφα από αέρος».
Θυμήθηκα τον Νίκο Κέττηρο που ενώ καθόταν δίπλα από τον Χριστάκη Τζιοβάνη στα έδρανα της Βουλής, μετά βροντοφώναζε «Όχι αυτή δεν είναι η Κύπρος».
Θυμήθηκα τον τότε πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Χρίστο Κληρίδη που έλεγε «τα σάπια μήλα δεν έχουν θέση στο καλάθι και πρέπει να φύγουν» αναφερόμενος στον ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ του Πιττάτζη.
Θυμήθηκα την σύζυγο του διευθύνοντος συμβούλου του γραφείου Τάσσος Παπαδόπουλος (!!!!!) Αλεξία Κουντουρή που έγραφε «Αηδία, αηδία, Αηδία» αναφερόμενη στο συνάδελφό της.
Θυμήθηκα τον Γιώργο Καλλινίκου δημοσιογράφο του “Φιλελευθέρου” που έλεγε για «το βίντεο του αίσχους» και διαμαρτυρόταν γιατί άργησαν να μπουν οι αστυνομικοί για έρευνες στα γραφεία και σπίτια των εμπλεκομένων στο βίντεο του Al Jazeera.
Θυμήθηκα τον Διονύση Διονυσίου της εφημερίδας “Πολίτης”, που έγραφε για τον Πιττάτζη ότι «Στον τάφο του θα γράφει 25 χρόνια τίμιος, μετά δικηγόρος».
Θυμήθηκα την τεράστια ευκολία με την οποία το ΑΚΕΛ εκδίωξε τον Τζιοβάνη από το κόμμα. Τον εξευτέλισε και τον ταπείνωσε χωρίς καν να τον ακούσει. Και ενώ αυτοί οι θεομπαίχτες κρατούσαν πλακάτ και πανό έξω από τα Δικαστήρια για τον Παπακώστα, για Ζαννέτο και άλλους κραυγάζοντας για «πολιτικές διώξεις»… τον Χριστάκη Τζιοβάνη όχι μόνο τον εγκατέλειψαν, αλλά τον καθύβριζαν κιόλας. Έναν άνθρωπο που τίμησε την Επαρχία Αμμοχώστου όσο κανένας. Έναν άνθρωπο που έδωσε και δίνει ψωμί σε εκατοντάδες οικογένειες. Έναν άνθρωπο ενώ είναι αθώος, τα τελευταία 3 χρόνια στωικά δέχεται την ταπείνωση από τα «αλαλάζοντα κύμβαλα» (όπως εύστοχα τους χαρακτήρισε ο Πιττάτζης) και με αξιοπρέπεια δεν απαντά.
Θυμήθηκα τον εκπρόσωπο τύπου της Ελεγκτικής Υπηρεσίας που μιλούσε για το «κατάπτυστο βίντεο»
Θυμήθηκα τον Κώστα Φυτιρή που όταν τον Οκτώβριο του 2020 ο Πιττάτζης φώναζε, κραύγαζε ότι ήταν αθώοι και αδίκως διασύρονταν, αυτός έγραφε: «Ιδιαίτερη δε πρόκληση για την νοημοσύνη των πολιτών αποτελούν οι προσπάθειες δικαιολόγησης των πράξεων τους, τόσο από τους ίδιους τους εμπλεκόμενους στο βίντεο με δηλώσεις και ενέργειες που προσβάλλουν, όσο και όποιων προσπαθούν να τους δικαιολογήσουν».
Θυμήθηκα τις τράπεζες… που ενώ έφεραν την καταστροφή σε αυτό το τόπο έσπευσαν να κλείσουν τους λογαριασμούς των ανθρώπων αυτών απειλώντας την ίδια τους την επιβίωση. Αυτοί, που ενώ ξέπλεναν βαπόρια ολόκληρα και δισεκατομμύρια ευρώ, ξεπλύθηκαν στη Κολυμβήθρα του Σιλωάμ των δακρύων των Τζιοβάνη, Πιττάτζη και Αντωνίου.
Θυμήθηκα όλους αυτούς, τους παλληκαράδες του πληκτρολογίου που γύρισαν την πλάτη σε αυτούς τους ανθρώπους όταν υπέφεραν.
Θυμήθηκα την ΜΟΚΑΣ… που όταν οι υπο-κάλυψη δημοσιογράφοι του Al Jazeera ανέμιζαν στον Τζιοβάνη, στον Αντωνίου και στον Πιττάτζη εκατομμύρια, οι 3 αυτοί «πρωταγωνιστές» πήγαν και κατάγγειλαν αμέσως το γεγονός στη ΜΟΚΑΣ. Και η ΜΟΚΑΣ ως γνήσιο στέλεχος της οκνηρής δημόσιας υπηρεσίας δεν έκαμε απολύτως… τίποτε!! ΕΝΑ τηλέφωνο να έκαμνε στους καταγγελλόμενους και να τους έλεγαν ότι είχαν καταγγελθεί, δεν θα διασυρόταν η Κύπρος. Και όταν ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ έμαθαν πως οι καταγγελλόμενοι ήταν δημοσιογράφοι, όχι μόνον δεν ένιψαν τας χείρας τους αλλά άφησαν τους καταγγέλλοντες εκτεθειμένους και τα έριξαν πάνω τους ότι δήθεν κατάγγειλαν για να καλυφθούν. Και δεν τους έφτανε μόνο αυτό… Ενώ είναι τοις πάσι γνωστό ότι ο Πιττάτζης είναι δικηγόρος του Τζιοβάνη και ενώ στην καταγγελία αυτή έγραφε συγκεκριμένα ότι ήταν και ο Τζιοβάνης γνώστης της καταγγελίας, πίεζαν τον Πιττάτζη να καταθέσει εναντίον του Τζιοβάνη, ότι η καταγγελία που είχε κάμει στην ΜΟΚΑΣ δεν έγινε και εκ μέρους του Τζιοβάνη. Ευτυχώς ο Πιττάτζης στάθηκε στο ύψος του και όπου έκατσε και όπου βρέθηκε τα τελευταία 3 χρόνια, επιβεβαίωνε γραπτώς και προφορικά ότι όταν κατάγγελλε στη ΜΟΚΑΣ ο Τζιοβάνης και Αντωνίου ήταν ενήμεροι και ότι έκαμε την καταγγελία και εκ μέρους τους. Η πολιτεία κάλυψε τη ΜΟΚΑΣ… η οποία ΜΟΚΑΣ μερικές βδομάδες μετά έβγαζε ανακοινώσεις «Καθαρό το γραφείο Αναστασιάδη». Το αλισβερίσι της ηθικής…
Τα θυμήθηκα όλα αυτά και δάκρυσα. Δάκρυσα γιατί είδα τις ελπίδες μου για αυτό τον τόπο να εξανεμίζονται. Γιατί η επιδερμικότητα με την οποία πλέον αντιμετωπίζουμε τα γεγονότα καθίσταται επικίνδυνη για την επιβίωση της ίδιας της χώρας. Εισέβαλε στην χώρα μας το Κατάρ μέσω του Al Jazeera και εμείς αντί να προστατεύσουμε τον τόπο μας, χειροκροτούσαμε τους εισβολείς και τους τραπεζώναμε.
Δάκρυσα…γιατί αυτή η χώρα στήθηκε στα θεμέλια της εντιμότητας, της εργατικότητας. Από ανθρώπους του μόχθου και της βιοπάλης. Σήμερα… μεγαλώνουμε τα παιδιά μας σε μια νεότευκτη Δημοκρατία της τράμπας, της επιδερμικότητας, της χαιρεκακίας, των αυτω-ανακηρυσσόμενων ηθικών, των αμετροεπών δημοσιογράφων. Του fredo-espresso και του ωχαδερφισμού.
Δάκρυσα… γιατί ακόμα και τώρα που αποδείχθηκε πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι το βίντεο του Al Jazeera είναι ψεύτικο, ακόμα συνεχίζει ο Γενικός Εισαγγελέας τη δίκη εναντίον των Τζιοβάνη και Αντωνίου. Σφυρίζει αδιάφορα… εκμεταλλευόμενος και αυτός την Τράμπα του Al Jazeera… για να καλύψει όλους αυτούς που ενώ θησαύριζαν και έκαμναν τα αίσχιστα, έστειλαν τον λογαριασμό να τον πληρώσουν οι Τζιοβάνης, Πιττάτζης και Αντωνίου.
Δάκρυσα… γιατί κατάλαβα ότι όταν μας τράμπαρε το Al Jazeera μας άρεσε…
Δάκρυσα… γιατί τελικά… This IS… CYPRUS!!!
Διογένης Πατρόκλου