Ήταν ένα πολύ ευαίσθητο παλικαράκι, ώριμο και καλοσυνάτο. Εξαιρετικά καλόβολο, υπάκουο και εξυπηρετικό. Ήταν άριστος μαθητής και τον αγαπούσαν όλοι.
Ο Ανδρέας Ζαχαρία γεννήθηκε στις 30/10/1997 στην Ξυλοφάγου και είχε ακόμα μια αδελφή. Έφυγε από τη ζωή ξαφνικά ενώ έπαιζε PlayStation στο δωμάτιό του στις 30/4/2009. Ήταν υγιής και κανείς δεν περίμενε πως αυτό το 12χρονο αγοράκι, χωρίς διαγνωσμένα προβλήματα υγείας, θα έφευγε από τη ζωή τόσο ξαφνικά.
“Γιατί ένα τόσο νέο παιδί, χωρίς διαγνωσμένα προβλήματα υγείας, να φύγει από τη ζωή τόσο ξαφνικά και ανέλπιστα; Από ποιες “ύπουλες” παθήσεις μπορεί να κινδυνεύουν τα παιδιά μας και τι μπορούμε να κάνουμε, ως γονείς, για να τα προστατεύσουμε –όσο περνάει από το χέρι μας- από αυτές;” ερωτήσεις που βασάνιζαν καιρό τους συγγενείς και τους φίλους της οικογένειας του άτυχου Αντρέα. Πριν από 5 χρόνια απαντήθηκαν όλα τους τα ερωτήματα…
Η μητέρα του Αντρέα, Μαρία Χαραλάμπους, αναφέρει στο ant1.com.cy και στη Χριστιάνα Διονυσίου:
“Ήταν πολύ καλό και ώριμο παιδάκι. Τον αγαπούσαν όλοι, οι δάσκαλοί του δεν τον ξέχασαν ποτέ. Ακόμα μου στέλνουν μηνύματα. Ήμουν πολύ περήφανη που ήμουν μητέρα του!
Εκείνο το απόγευμα στις 30/4/2009…
Ήρθε ένας φίλος του στο σπίτι και έπαιζαν PlayStation στο δωμάτιό του. Εγώ ήμουν στην αυλή και όταν έφυγε ο φίλος του πήγα στο δωμάτιό του να δω τι κάνει. Ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του και νόμιζα ότι κοιμόταν. Μου φάνηκε όμως παράξενο γιατί ποτέ ξανά δεν κοιμόταν τέτοια ώρα, ήταν 3 το απόγευμα. Όταν πλησίασα, κατάλαβα ότι ο Αντρέας μου δεν κοιμόταν. Κατάλαβα ότι το παιδάκι μου δεν ήταν ζωντανό.
Ήμουν μόνη στο σπίτι, δεν υπήρχε κανείς για να του φωνάξω…
Τον πήρα στην αγκαλιά μου και τον πήγα στο γιατρό. Ο γιατρός σίγουρα κατάλαβε ότι ο γιος μου ήταν νεκρός αλλά δεν μου είπε τίποτα. Ειδοποίησε αμέσως ασθενοφόρο και τον πήγαν στο νοσοκομείο. Παρακαλούσα να είχε απλά λιποθυμήσει αλλά δυστυχώς…
Ο γιός μου, το μόλις 12 χρονών αγοράκι μου, έφυγε για το μεγάλο ταξίδι. Πήγε ψηλά στον ουρανό και έγινε πραγματικός άγγελος. Τόσο ξαφνικά, μα τόσο ξαφνικά έγιναν όλα δάκρυ ένα απόγευμα… ήταν μόλις 12 ετών και φαινόταν τόσο υγιής… έπαιζε ποδόσφαιρο, ήταν όλο ζωή.
Το μόνο που θυμάμαι, ήταν όταν μου είπανε: “Δυστυχώς, είναι νεκρό”. Από κει και πέρα δεν θυμάμαι τίποτα… Έγιναν ένα σωρό εξετάσεις και όλα έδειχναν καθαρά. Οι ιστοπαθολογικές εξετάσεις επίσης. Κόντεψα να τρελαθώ. Εντωμεταξύ, δυο χρόνια πριν, με τον ίδιο τρόπο έφυγε από τη ζωή και η ξαδερφούλα του. Ήξερα ότι δεν είχαμε κάποια κληρονομική ασθένεια. Δεν μπορούσα να καταλάβω.
Πριν 5 χρόνια όμως, μάθαμε τι συνέβη στον Αντρέα μας από επιστήμονες του εξωτερικού. Ο Αντρέας μου έπασχε από κάποια καρδιοπάθεια που δεν είχε δώσει καθόλου συμπτώματα. Υπέφερε από το σύνδρομο του μακρού διαστήματος QT (πρόκειται για μια διαταραχή που επηρεάζει τον ρυθμό της καρδιάς. Προκαλεί πάρα πολύ γρήγορους καρδιακούς χτύπους. Αυτοί οι χτύποι μπορούν να προκαλέσουν λιποθυμία ή επιληπτικές κρίσεις, ή μερικές φορές, όταν η καρδιά χτυπά με ασταθή ρυθμό για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να προκαλέσει απρόσμενο θάνατο.
Κάποιος μπορεί να έχει γεννηθεί με γενετική μετάλλαξη που αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης του συνδρόμου μακρού διαστήματος QT. Επίσης, μερικές ιατρικές παθήσεις και φαρμακευτικές αγωγές μπορούν να κάνουν το σύνδρομο μακρού διαστήματος QT να εμφανιστεί).
Υποβληθήκαμε όλοι σε εξετάσεις για να δούμε αν υπάρχει και άλλος στην οικογένεια που να υποφέρει από το ίδιο σύνδρομο. Οι εξετάσεις έδειξαν ότι το έχω και εγώ και η αδελφούλα του.
Προσέχουμε πολύ, δεν κουραζόμαστε και κάθε 6 μήνες κάνουμε όλες τις απαιτούμενες εξετάσεις. Αυτό το σύνδρομο είναι ένας κακός εφιάλτης που μου καίει τη ψυχή. Εξαιτίας του, έχασα το παλικαράκι μου και τρέμω για τη ζωή της κόρης μου και τη δική μου.”
Πηγή: ΑΝΤ1.com.cy