Η πρόθεση της Amazon.com να αναλάβει η ίδια την παράδοση προς τους πελάτες της ενός μέρους των παραγγελιών που δέχεται μπορεί να προκάλεσε αίσθηση, καθώς το σχέδιό της βασίζεται στη χρήση τηλεχειριζόμενων μη επανδρωμένων αεροσκαφών-ρομπότ, όμως πέραν των εντυπώσεων που δημιουργεί γεννά και πολλά πρακτικά ερωτήματα.
Όσο και αν ένα τέτοιο σχέδιο μοιάζει φουτουριστικό, η σχετική τεχνολογία έχει ωριμάσει, με τη συσσωρευμένη εμπειρία να προέρχεται, κατά κύριο λόγο, από το πεδίο των στρατιωτικών εφαρμογών. Επομένως οι προκλήσεις για την Amazon δεν αφορούν τις τεχνικές δυνατότητες μεταφοράς μικρών φορτίων από τα λεγόμενα “drones”, όσο τον σχεδιασμό ενός λειτουργικού δικτύου για έναν τέτοιο στόλο αλλά και, αναπόφευκτα, τη δημιουργία του νομοθετικού πλαισίου για τέτοιου είδους υπηρεσίες.
Μετά τη συνέντευξη που παραχώρησε στο αμερικανικό δίκτυο CBS ο διευθύνων σύμβουλος της Amazon, Τζεφ Μπέζος, ξένοι αναλυτές επιχειρούν να αναλύσουν πτυχές του σχεδίου “Amazon Prime Air” που έχει στα σκαριά η μεγαλύτερη εταιρεία λιανικών πωλήσεων του διαδικτύου.
Μια από τις βασικές πτυχές που αναδεικνύουν, είναι αυτή της ασφάλειας. Σε ό,τι αφορά την ίδια την εταιρεία, θεωρείται δεδομένο ότι στα κόστη υλοποίησης του σχεδίου της θα πρέπει να συμπεριλάβει και το κόστος ασφάλισης του στόλου και των εμπορευμάτων. Και αυτό, διότι θεωρείται πιθανό ότι τα drones θα θεωρηθούν «εύκολος στόχος» για κλοπές.
Πέρα από το ενδεχόμενο κατάρριψής τους, κίνδυνοι για ανθρώπους και εγκαταστάσεις στο έδαφος μπορούν να προκύψουν και σε περιπτώσεις τεχνικών προβλημάτων. Θα πρέπει επομένως να υπάρξει νομοθετικό πλαίσιο που θα καλύπτει όλα αυτά τα ζητήματα, από την πιστοποίηση των drones βάσει των κανόνων της εμπορικής αεροπλοΐας μέχρι τα πιο «ακραία» σενάρια, προτού ξεκινήσουν οι… ρομποτικές εναέριες παραδόσεις.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι το σχέδιο της Amazon είναι απολύτως υλοποιήσιμο. Μάλιστα, εκτιμούν ότι σταδιακά η εταιρεία θα είναι σε θέση να παραδίδει δέματα όλο και μεγαλύτερου βάρους, σε όλο και μεγαλύτερες αποστάσεις. Και, φυσικά, ότι και άλλες εταιρείες θα ακολουθήσουν τα «βήματα» της Amazon.
Ως προς το γιατί η Amazon προανήγγειλε από τώρα τα σχέδιά της, για την υλοποίηση των οποίων θα χρειαστούν ακόμα μερικά χρόνια όπως ανέφερε και ο Τζεφ Μπέζος, μία ερμηνεία είναι ότι με τον τρόπο αυτό προσπαθεί να πιέσεις τις αρχές των ΗΠΑ να δημιουργήσουν το ρυθμιστικό πλαίσιο για πολιτικές χρήσεις των drones.
Το παράδειγμα της Zookal
Η Αυστραλία ωστόσο δείχνει να βρίσκεται ένα βήμα μπροστά από τις ΗΠΑ σε αυτό το πεδίο. Η εταιρεία Flirtey βρίσκεται ήδη δε επαφές με την Υπηρεσία Ασφάλειας Πολιτικής Αεροπλοΐας της χώρας (CASA) προκειμένου να πιστοποιήσει τα drones με τα οποία η εταιρεία ενοικίασης βιβλίων Zookal θα εξυπηρετεί τους πελάτες της.
Η Zookal από το 2014 θα χρησιμοποιεί έναν στόλο έξι μη επανδρωμένων αεροσκαφών-ρομπότ για παραδόσεις εντός του Σύδνεϋ. Τα συγκεκριμένα drones δεν είναι εξοπλισμένα με κάμερες, προκειμένου να μην εγείρουν ανησυχίες για παραβίαση της ιδιωτικότητας, ενώ διαθέτουν σύστημα αποφυγής σύγκρουσης. Ο πελάτης της Zookal θα μπορεί όχι μόνο να κάνει την παραγγελία του μέσω «έξυπνης» εφαρμογής στο κινητό του, αλλά και να παρακολουθεί το drone σε όλη τη διάρκεια της πτήσης του. Όταν θα φτάνει στον προορισμό του δεν θα προσγειώνεται, απλά θα χαμηλώνει με το πάτημα ενός κουμπιού από το κινητό του πελάτη, και έτσι θα παραδίδεται το βιβλίο.
Αν το σχέδιο της Zookal προχωρήσει ομαλά, θα είναι η πρώτη εταιρεία παγκοσμίως που θα προσφέρει τέτοιου είδους υπηρεσίες. Φιλοδοξία της εταιρείας είναι να μπορέσει να εφαρμόσει το ίδιο μοντέλο και στις ΗΠΑ εντός του 2015.
Αυγούστα Αδάμου
